Κάτω Χώρες Nederland Σημαία Εθνόσημο Εθνικό σύνθημα: «Je maintiendrai» (Γαλλικά) «Ik zal handhaven» (Ολλανδικά) (Θα μείνω ανυποχώρητος) Εθνικός ύμνος: Het Wilhelmus (Γουλιέλμος του Νασσάου) Η θέση της Ολλανδίας (σκούρο πράσινο) -στην Ευρωπαϊκή ήπειρο (πράσινο και σκούρο γκρι) -στην Ευρωπαϊκή Ένωση (πράσινο) Πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη Άμστερνταμ1 52°21′N 04°52′E Επίσημες γλώσσες Ολλανδικά Κυρίαρχο κράτος Flag of the Netherlands.svg Βασίλειο των Κάτω Χωρών Πολίτευμα Βασιλευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία Βασιλιάς Πρωθυπουργός Γουλιέλμος-Αλέξανδρος Μαρκ Ρούτε Ανεξαρτησία • Κηρύχθηκε • Αναγνωρίστηκε Ισχύον Σύνταγμα Ογδοηκονταετής Πόλεμος (από την Ισπανία) 26 Ιουλίου 1581 30 Ιανουαρίου 1648 1815 (αναθεωρήθηκε πολλές φορές, με τελευταία το 2002) Έκταση • Σύνολο • % Νερό • Σύνορα Ακτογραμμή 41.543 km2 (133η) 18,41 1.027 km 451 km Πληθυσμός • Εκτίμηση 1-2020 • Απογραφή 2011 • Πυκνότητα 17.414.806[1] (68η) 16.655.799[2] 419,2 κατ./km2 (32η) Α.Ε.Π. (PPP) • Ολικό (2016) • Κατά κεφαλή 869,365 δισ. $[3] 51.049 $[3] Α.Ε.Π. (Ονομαστικό) • Ολικό (2016) • Κατά κεφαλή 771,163 δισ. $[3] 45.282 $[3] ΔΑΑ (2018) Αύξηση 0,933[4] (10η) – πολύ υψηλός Νόμισμα Ευρώ2 (€ EUR) Ζώνη ώρας • Θερινή ώρα CET (UTC +1) (UTC +2) ISO 3166-1 NL Internet TLD .nl και .eu ως μέλος της ΕΕ Οδηγούν στα δεξιά Κωδικός κλήσης +31 1 Έδρα της κυβέρνησης η Χάγη. 2 Πριν το 2001: Φιορίνι ή Γκίλντερ. H Ολλανδία (ολλανδικά: Nederland, προφέρεται: [ˈneːdərˌlɑnt]), επίσημα Κάτω Χώρες, είναι το ευρωπαϊκό τμήμα του Βασιλείου των Κάτω Χωρών (ολλανδικά: Koninkrijk der Nederlanden). Είναι μια μικρή, πυκνοκατοικημένη χώρα που βρίσκεται στη Δυτική Ευρώπη, με τρεις νησιωτικές περιοχές στην Καραϊβική.[σμ 1] Ονομάζεται εσφαλμένα και Ολλανδία, αν και αυτό το όνομα αναφέρεται συγκεκριμένα σε μία περιοχή στην οποία εμπεριέχονται δύο μόνο από τις δώδεκα επαρχίες της. Η χώρα περιβάλλεται από τη Βόρεια Θάλασσα, το Βέλγιο και τη Γερμανία. Η χώρα, που αποκαλείται στα ολλανδικά Nederland και κυριολεκτικά σημαίνει Κάτω Χώρες, επηρεάζεται από το γεγονός ότι περίπου το 1/4 της χώρας βρίσκεται κάτω από την στάθμη της θάλασσας, με μόνο το 50% της γης να υπερβαίνει το ένα μέτρο πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.[5] Οι περισσότερες από τις περιοχές που βρίσκονται κάτω από το επίπεδο της θάλασσας, είναι τεχνητές, ενώ 3.000 χιλιόμετρα φραγμάτων προστατεύουν τη χώρα. Από τα τέλη του 16ου αιώνα, μεγάλες περιοχές (πόλντερ) έχουν ανακτηθεί από τη θάλασσα και τις λίμνες, ενώ ανέρχονται σχεδόν στο 17% της τρέχουσας μάζας γης της χώρας. Με πυκνότητα πληθυσμού περί τους 510 κατοίκους ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο (Ιούλιος 2016), χωρίς να περιλαμβάνονται οι περιοχές με νερό, η Ολλανδία είναι μια πολύ πυκνοκατοικημένη χώρα. Μόνο το Μπανγκλαντές, η Νότια Κορέα και η Ταϊβάν έχουν μεγαλύτερο πληθυσμό και υψηλότερη πυκνότητα πληθυσμού. Παρ” όλα αυτά, η Ολλανδία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος εξαγωγέας τροφίμων και γεωργικών προϊόντων στον κόσμο, μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες.[6][7] Αυτό οφείλεται εν μέρει στη γονιμότητα του εδάφους και στο ήπιο κλίμα. Η Ολλανδία είναι η τρίτη αρχαιότερη χώρα στον κόσμο που έχει εκλεγμένο κοινοβούλιο, ενώ από το 1848 κυβερνάται ως Βασιλευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, οργανωμένη ως ενιαίο κράτος. Η Ολλανδία έχει μακρά ιστορία όσον αφορά την κοινωνική ανοχή και θεωρείται γενικά ως μια φιλελεύθερη χώρα, αφού νομιμοποίησε την άμβλωση, την πορνεία και την ευθανασία, διατηρώντας παράλληλα μια προοδευτική πολιτική για τα ναρκωτικά. Το 2001, έγινε η πρώτη χώρα στον κόσμο που νομιμοποίησε το γάμο ατόμων του ιδίου φύλου.
ΙΣΤΟΡΙΑ
ΑΨΒΟΥΡΓΙΚΕΣ ΚΑΤΩ ΧΩΡΕΣ (1519-1581)
Η καθημερινή ζωή κατά τη «χρυσή εποχή» της Ολλανδίας Οι ανεμόμυλοι Κίντερνταϊκ Η ευρύτερη περιοχή της σημερινής Ολλανδίας, μαζί με το σημερινό Βέλγιο, το Λουξεμβούργο και όμορα εδάφη, αναφέρεται ως μέρος των Δεκαεπτά Επαρχιών των Κάτω Χωρών, κατά τη βασιλεία του Καρόλου του Ε΄, Άγιου Ρωμαίου Αυτοκράτορα και βασιλιά της Ισπανίας κατά τον 16ο αιώνα. Το 1568 είναι η αρχή του ογδοηκονταετούς πολέμου μεταξύ των επαρχιών αυτών και της Ισπανίας για τα κυριαρχικά δικαιώματα σε αυτές. Το 1579, το βόρειο τμήμα των δεκαεπτά επαρχιών σχημάτισε την Ένωση της Ουτρέχτης, η οποία ουσιαστικά αποτέλεσε μία συμφωνία αλληλοϋποστήριξης μεταξύ τους στην άμυνα απέναντι στον ισπανικό στρατό. Η Ένωση της Ουτρέχτης αναφέρεται και ως το πρώτο ιστορικό σημείο εμφάνισης των Κάτω Χωρών ως ξεχωριστή θεσμική οντότητα. Το 1581 οι βόρειες επαρχίες υιοθέτησαν τη Δήλωση της Άρνησης, με την οποία διακήρυξαν την ανεξαρτησία τους και αποκήρυξαν τον Φίλιππο τον Β΄ της Ισπανίας. Ο αγώνας των Ολλανδών ενάντια στους Ισπανούς επηρέασε τη βασίλισσα Ελισάβετ η Α΄ της Αγγλίας, η οποία το 1585 υπέγραψε συνθήκη μαζί τους με την υπόσχεση αποστολής στρατού για την υποστήριξή τους στον πόλεμο για την ανεξαρτησία τους. Το Δεκέμβριο του ίδιου έτους, σχεδόν 7.500 στρατιώτες έφτασαν στην Ολλανδία από την Αγγλία κάτω από τις διαταγές του Ρόμπερτ Ντάντλεϊ, πρώτου κόμη του Λέστερ. Ο αγγλικός στρατός όμως αναλώθηκε σε ανώφελες εκστρατείες στην ευρύτερη περιοχή, χωρίς να έχει κάποιο ουσιαστικό αντίκτυπο στην ολλανδική εξέγερση. Ο Ντάντλεϊ επέστρεψε το 1586 στην Ολλανδία με στρατό, αλλά ούτε και τότε συνεισέφερε σε κάποιο σημαντικό αποτέλεσμα. Ο Φίλιππος ο Β΄ της Ισπανίας, γιος του Καρόλου του Ε΄, δεν ήταν διατεθειμένος να παραδώσει τις Κάτω Χώρες και ο πόλεμος συνεχίστηκε μέχρι και το 1648, όταν ο βασιλιάς Φίλιππος ο Δ΄ τελικά αναγνώρισε την ανεξαρτησία των επτά βορειοδυτικών επαρχιών της περιοχής με τη συνθήκη ειρήνης του Μίνστερ. Τμήματα των νότιων επαρχιών παρέμειναν στην κατοχή των Ολλανδών και έτσι αποτέλεσαν και αυτά μέρος του νέου ανεξάρτητου κράτους.
