Σίγουρα θα έχεις προσέξει, καθώς περπατάς στον δρόμο για να πας στο σχολείο ή να κάνεις μια βόλτα, αυτές τις χαρακτηριστικές μπλε ορθογώνιες πινακίδες στους τοίχους των κτηρίων. Πρόκειται για πινακίδες που μας ενημερώνουν για την ονομασία των δρόμων και μας βοηθούν στο να ξέρουμε πού βρισκόμαστε αλλά και να βρίσκουμε εύκολα τον προορισμό μας. Έχεις, όμως, αναρωτηθεί πώς οι δρόμοι παίρνουν το όνομά τους; Έχεις σκεφτεί ότι τα ονόματα των δρόμων δεν είναι απλά κάποιες λέξεις και δεν υπάρχουν μόνο για να μας καθοδηγούν, αλλά πίσω από αυτά κρύβεται και η ιστορία του τόπου μας;
Αρχικά, για τα ονόματα των δρόμων και των πλατειών αποφασίζει η Τοπική Αυτοδιοίκηση και πιο συγκεκριμένα το δημοτικό Συμβούλιο, δηλαδή ο Δήμαρχος και οι δημοτικοί Σύμβουλοι. Η ονομασία ενός δρόμου δε γίνεται τυχαία. Συνδέεται τις περισσότερες φορές με την προσπάθεια να τιμήσουμε σημαντικούς ανθρώπους για το έργο τους ή για να διατηρήσουμε στη μνήμη μας σπουδαία ιστορικά γεγονότα. Όσο, μάλιστα, πιο πολυσύχναστος είναι ένας δρόμος ή μια πλατεία, τόσο μεγαλύτερη είναι η τιμή που θέλουμε να αποδώσουμε στα πρόσωπα και στα γεγονότα. Ήρωες της Επανάστασης του 1821, του Μακεδονικού Αγώνα, Βυζαντινοί αυτοκράτορες, εθνικοί ευεργέτες, πολιτικοί, άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών, άγιοι και αγίες της Εκκλησίας μας, εθνικές επέτειοι, ονόματα κτηρίων με ιδιαίτερη ιστορική σημασία, ονόματα πόλεων, νησιών, ποταμών, βουνών, θαλασσών αλλά και μυθολογικών προσώπων δίνουν συνήθως το όνομά τους στους δρόμους.
Τι γνωρίζουμε, όμως, για το κάθε όνομα; Ποια είναι η ιστορία που κρύβεται πίσω από αυτό; Τα παιδιά της τάξης μας κάναμε μία μικρή έρευνα προκειμένου να μάθουμε από πού προέρχονται τα ονόματα των δρόμων της γειτονιάς μας.
Η οδός Διός οφείλει το όνομά της στον Δία ο οποίος σύμφωνα με την αρχαία ελληνική θεογονεία ήταν ο πατέρας των θεών και των ανθρώπων που κυβερνούσε τους θεούς του Ολύμπου.
Η οδός Ερμού οφείλει το όνομά της στον Ερμή ο οποίος ήταν ένας από τους 12 θεούς του Ολύμπου και ήταν ο αγγελιοφόρος των θεών, ο ψυχοπομπός που οδηγούσε τις ψυχές των νεκρών στον Άδη και ο προστάτης του εμπορίου.
Η οδός Πρωτέα οφείλει το όνομά της στον Πρωτέα που ήταν θαλάσσια θεότητα της ελληνικής μυθολογίας και πιο συγκεκριμένα γιος του θεού Ποσειδώνα.
Η οδός Τάραντα οφείλει το όνομά της στον μυθικό Τάραντα που ήταν γιος του θεού Ποσειδώνα και της Νύμφης Σατυρίας.
Η οδός Λυσιστράτης οφείλει το όνομά της στην περίφημη κωμωδία «Λυσιστράτη» του αρχαίου κωμικού ποιητή Αριστοφάνη που γράφτηκε και διδάχτηκε το 411π.Χ. και θεωρείται ένα από τα παλαιότερα και χαρακτηριστικότερα αντιπολεμικά έργα.
Η οδός Κομνηνών οφείλει το όνομά της στη δυναστεία των Κομνηνών, μίας μεγάλης και ισχυρής οικογένειας που κυβέρνησε για πολλά χρόνια τη βυζαντινή αυτοκρατορία.
Η οδός Κασομούλη οφείλει το όνομά της στον Νικόλαο Κασομούλη που υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους αγωνιστές της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.
Η οδός Μπουμπουλίνας οφείλει το όνομά της στη Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα που πολέμησε ηρωικά το 1821 και υπήρξε ίσως η σπουδαιότερη γυναίκα που πήρε μέρος στην Επανάσταση.
Η οδός Αθανασίου Διάκου οφείλει το όνομά της στον Αθανάσιο Διάκο, το ατρόμητο παλικάρι της Ελληνικής Επανάστασης, που έμεινε γνωστός στην ιστορία για τον μαρτυρικό του θάνατο από τους Οθωμανούς και τα τελευταία του λόγια πριν ξεψυχήσει: «Για δες καιρό που διάλεξε ο Χάρος να με πάρει, τώρα που ανθίζουν τα κλαδιά και βγάζει η γης χορτάρι».
Η οδός Σπάρτης οφείλει το όνομά της στην ιστορική πόλη της Πελοποννήσου που έχει μείνει γνωστή στην ιστορία για την ισχυρή στρατιωτική της δύναμη, την πειθαρχία και τη συμμετοχή της σε πολλούς πολέμους.
Η οδός Βοσπόρου οφείλει το όνομά της στον φυσικό πορθμό που ενώνει την Προποντίδα και τον Εύξεινο Πόντο, αποτελεί σημαντική διεθνή θάλασσα στα βορειοδυτικά της Τουρκίας και χωρίζει την Ευρώπη από την Ασία.
Η οδός Πιερίων οφείλει το όνομά της ίσως στο γεγονός ότι αυτός ο δρόμος, που είναι από τους μεγαλύτερους και με την περισσότερη κίνηση, καθώς αρχίζει από την είσοδο της πόλης και φτάνει περίπου ως το κέντρο της, οδηγεί προς τα Πιέρια Όρη. Ίσως να οφείλει το όνομά της και στις εννέα Πιερίδες Μούσες οι οποίες κατά τη μυθολογία ήταν προστάτιδες της μουσικής, της ποίησης, του τραγουδιού και του χορού, κατοικούσαν στα Πιέρια και το μελωδικό τους τραγούδι αντηχούσε στις βουνοκορφές και τα φαράγγια μέχρι που νικήθηκαν από τις Ελικωνιάδες Μούσες και μεταμορφώθηκαν σε πουλιά.
Η λεωφόρος Ανοίξεως οφείλει το όνομά της στην άνοιξη, μία από τις τέσσερις εποχές του χρόνου που περιλαμβάνει τους μήνες Μάρτιο, Απρίλιο και Μάιο.
Στην καθημερινότητά μας τα ονόματα των δρόμων περνούν συνήθως απαρατήρητα. Δεν παύουν, όμως, να αντανακλούν την ιστορία μας που δυστυχώς οι νεότεροι δε γνωρίζουμε. Θα ήταν, πράγματι, πολύ ενδιαφέρον, αν κάτω από κάθε μπλε πινακίδα όχι μόνο στην πόλη μας αλλά και σε κάθε πόλη της Ελλάδας υπήρχε και μία σύντομη αναφορά με πληροφορίες για το πρόσωπο ή το γεγονός στο οποίο αναφέρεται ο κάθε δρόμος. Να γίνουν δηλαδή οι δρόμοι μικρά παράθυρα στη γνώση και στην ιστορία μας. Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι!
Πηγή: el.wikipedia.org
