Το Μνημείο Λυσικράτους, η αλλιώς ονομάζεται Φανάρι του Διογένη, είναι ένα πέτρινο κτίσμα κυλινδρικού σχήματος, το καλύτερα σωζόμενο μνημείο της αρχαιότητας.
Βρίσκεται στην Αθήνα, επί της αρχαίας οδού Τριπόδων και κτίστηκε από τον Λυσικράτη το 335-334 π.Χ.
Προκειμένου να στηρίζει και να αναδεικνύει ένα σημαντικό αντικείμενο στην κορυφή του: τον χάλκινο τρίποδα που του είχε δοθεί ως έπαθλο για τον ρόλο του ως χορηγού του νικητήριου θεατρικού έργου στους τελευταίους δραματικούς αγώνες. Οι χορηγοί ήταν ευκατάστατοι πολίτες που αναλάμβαναν με έξοδά τους τη συγκρότηση του χορού, δηλαδή της ομάδας ανθρώπων που συμμετείχε σε θεατρικά έργα και επίσημες τελετές.
Ο χάλκινος τρίποδας ήταν το πρώτο βραβείο των θεατρικών αγώνων και απονεμόταν στον χορηγό του δραματικού έργου. Οι τρίποδες κατατίθονταν στο Ιερό του Διονύσου ή τοποθετούνταν στη γειτονική οδό των Τριπόδων. Προκειμένου δε να εκτεθούν με μεγαλοπρεπέστερο τρόπο, οι τρίποδες έμπαιναν μερικές φορές σε ψηλή βάση, η οποία μπορούσε να έχει την μορφή κίονα, ή ακόμη και μνημείου σε σχήμα ναΐσκου, όπως έχει αυτή του Λυσικράτους.
Το μνημείο ενσωματώθηκε το 1669 στο γειτονικό μοναστήρι των Καπουτσινων όπου το χρησιμοποιούσαν ως αναγνωστήριο και βιβλιοθήκη. Η αρχιτεκτονική του είναι αρχαιοελληνική, Κορινθιακού και Ιωνικού ρυθμού.
Πηγή: Wikipedia, Υπουργείο πολιτισμού και αθλητισμού-Οδυσσεύς
Ηλιάνα Κ.
