Η έννοια της ηγεσίας, μοντέλα, δεξιότητες και χαρακτηριστικά του αποτελεσματικού εκπαιδευτικού ηγέτη, στο σύγχρονο αειφόρο σχολείο.

 Εισαγωγή

Σε μια παγκοσμιοποιημένη  εποχή με συνεχείς αλλαγές, ραγδαίους σχηματισμούς και μετασχηματισμούς σε όλους τους τομείς, ανταγωνιστικότητα, έμφαση για αποδοτικότητα, επικοινωνία, οικονομία, το σχολείο ως φορέας ανάπτυξης  δεν μπορεί να είναι απών από την εποχή του αλλά μπροστάρης στα καινούργια δεδομένα που παρουσιάζονται στο προσκήνιο. Πρέπει να αλλάξει να μετασχηματιστεί και από την γραφειοκρατική οργανωτική αντίληψη που το χαρακτήριζε να προσαρμοστεί στα καινούργια δεδομένα της εποχής μας  που ανοίγονται επιτακτικά μπροστά του. Μια συνεχής αλλαγή, εσωτερική και εξωτερική που αναφέρεται σε όλο τοέμψυχο και άψυχο υλικό του και κυρίως στα όργανα διοίκησής του με κυριότερο εκπρόσωπό της τον διευθυντή. Ο διευθυντής  η ψυχή της σχολικής μονάδας, από διεκπεραιωτής του γραφειοκρατικού εκπαιδευτικού συστήματος καλείται να γίνει μπροστάρης, εμψυχωτής , ηγέτη, οραματιστής ο άνθρωπος που θα παίρνει πρωτοβουλίες, θα εισάγει καινοτομίες θα μετασχηματίζει το σχολείο και θα το ωθήσει στον 21 ο αιώνα. Σχολεία ανοικτά στην κοινωνία, σχολεία που μαθαίνουν, που πρωτοπορούν, καινοτόμα σχολεία, σχολεία αυτόνομα που διαλέγουν προσωπικό, που παρεμβαίνουν στο αναλυτικό πρόγραμμα δεν μπορούν παρά να έχουν διευθυντές με όραμα επινοητικότητα, ελευθερία  και φαντασία. Σύμφωνα με αυτό το πλαίσιο, τα περιθώρια άσκησης εξουσίας και ανάληψης πρωτοβουλιών αλλάζουν, για το διευθυντή του σχολείου γίνονται ευρύτερα, ο οποίος καλείται να γίνει ηγέτης και να διαμορφώσει  εκπαιδευτική πολιτική με όραμα, επιστρατεύοντας, γνώσεις, προσωπικές δεξιότητες και ικανότητες πολύ περισσότερες από τον παραδοσιακό διευθυντή. Οι δεξιότητες, ικανότητες και τα ταλέντα αυτά θα επιτρέψουν στο διευθυντή- ηγέτη να επηρεάσει, παρακινήσει όλο το ανθρώπινο δυναμικό του σχολείου στην επίτευξη κοινού οράματος ώστε να αντιμετωπίσει δημιουργικά τις προκλήσεις της κοινωνίας της πληροφορίας. Η επίτευξη των σκοπών που ορίζει  η εποχή μας  για το διευθυντή του σχολείου εξαρτάται τόσο από τα ατομικά χαρακτηριστικά και τις δεξιότητες του όπως να προγραμματίζει, να συντονίζει, να παίρνει αποφάσεις, να εμπνέει σεβασμό, να έχει  κύρος, να διαθέτει ήθος, επιμονή, δικαιοσύνη, όραμα ταλέντο, όσο και από τα υπηρεσιακά και επαγγελματικά του χαρακτηριστικά όπως η διαχείριση της εξουσίας και οι ευθύνες που συνεπάγονται από αυτήν. Οι διευθυντές κατά την άσκηση του υπηρεσιακού έργου τους θα πρέπει να ενδιαφέρονται εξίσου, για το αποτέλεσμα, και για τους ανθρώπους (εκπαιδευτικούς και λοιπό προσωπικό) προκειμένου να είναι αποτελεσματικοί στο έργο τους και να γίνουν δεκτοί από τους αποδέκτες της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

 Η έννοια της ηγεσίας.

Η  έννοια της εκπαιδευτικής  ηγεσίας που την εκπροσωπεί ο διευθυντής, η οποία δεν έχει ορισθεί ακριβώς ακόμη στις μέρες μας και δεν υπάρχει ένας σαφής ορισμός γι αυτήν λόγω της πολυπλοκότητάς, υποκειμενικότητάς και της πολιτικής χροιάς της, παρότι εκατοντάδες μελετητές προσπάθησαν  να την ορίσουν παρόλα αυτά φαντάζει ακόμα σαν κάτι το άπιαστο, τουλάχιστον θεωρητικά. Οι περισσότεροι ορισμοί που έχουν διατυπωθεί στις μέρες μας, φαντάζονται και βλέπουν την ηγεσία σαν μια λειτουργία ενός θεσμού, ενός, δυο η περισσότερων ανθρώπων μέσα από την αλληλεπίδραση και συνδιαλλαγή με ομάδες ατόμων, με σκοπό να επηρεάσουν τις πεποιθήσεις, την συμπεριφορά και την γνώμη τους ώστε να εργαστούν για κοινούς στόχους, κοινά οράματα αλλαγής προς το καλύτερο, καινοτόμο και  να προσαρμόσουν το σχολείο στις συνθήκες  της καινούργιας εποχής, στον 21^ο αιώνα. Μια επιρροή που παρασέρνει τα μέλη που την αποτελούν προς την εκπαιδευτική αλλαγή, δημιουργία, μετασχηματισμό του σχολείου ώστε να προσαρμοστεί στις καινούργιες συνθήκες που παρουσιάζονται, και χαρακτηρίζεται δυναμική, άτυπη, αμφίδρομη, αλληλεπιδραστική, προϋποθέτει όραμα, αξίες, ιδανικά, συναίσθημα, άλματα προς τα εμπρός, διορατικότητα, οξυδέρκεια, ανάληψη ευθυνών μέσα από την  δύναμη που προκαλεί την εθελοντική από καρδιάς και συνείδησης και όχι λόγω θέσης, καταναγκαστική συμμόρφωση της συμπεριφοράς του ατόμου σε πράγματα τα οποία δεν αποτελούν στόχους για όλα τα μέλη της ομάδας  και διακρίνεται σαφώς από την εξουσία, που αποτελεί την άλλη  όψη της δύναμης(που συνήθως είναι καταναγκαστική) που προέρχεται από την θέση του διευθυντή  που πολλές φορές καταλαμβάνεται όχι ξεκάθαρα. Η εκπαιδευτική  ηγεσία λοιπόν είναι πολύ πιο μπροστά και έχει πολλά  παραπάνω από την απλή γραφειοκρατική διοίκηση ή το manatment γιατί προχωράει με άλματα και φαντασία  προς τις καινούργιες  απαιτητικές συνθήκες  που διαμορφώνονται, μέσα από την αποτελεσματικότητά της να επηρεάσει  να εμπνεύσει, να κερδίσει την εμπιστοσύνη να τους κάνει να την  ακολουθήσουν εθελοντικά και όχι να ασκήσει δύναμη λόγω της εξουσίας που την παρέχει η θέση της. Ο εκπαιδευτικός ηγέτης ξεχωρίζει και να αναδεικνύεται  μέσα από την δύναμη των γνώσεων και της προσωπικότητά  του, δίνει έμφαση, προσοχή στο ανθρώπινο δυναμικό στα πιστεύω και στα συναισθήματά τους, ανοίγει ορίζοντες, μελλοντικούς δρόμους, προκαλεί το κατεστημένο της εποχής του, έχει μακροπρόθεσμη προοπτική και όραμα, μετασχηματίζει αλλάζει το σχολείο ώστε να ανταποκριθεί στις στην εποχή της επικοινωνίας και της παγκοσμιοποίησης όχι από την θέση  ενός άγγλου λόρδου, αλλά  μπροστάρης ηγέτης, στην πρώτη γραμμή, όπως ηγέτες, όπως ο Μέγα Αλέξανδρος.

 Χαρακτηριστικά ,δεξιότητες του εκπαιδευτικού ηγέτη.

Ο εκπαιδευτικός- διευθυντής, ηγέτης λοιπόν πρέπει να συγκεντρώνει στην προσωπικότητά του  πολύ περισσότερα ποιοτικά χαρακτηριστικά δεξιότητες και ικανότητες από τον προηγούμενο γραφειοκράτη διευθυντή γιατί καλείται να αντιμετωπίσει τις πρωτόγνωρες και πολύπλοκες  καταστάσεις της παγκοσμιοποιημένης εποχής του. Μερικές από τις δεξιότητες, ικανότητες, προτερήματα του διευθυντή – ηγέτη που τον χαρακτηρίζουν είναι:

Ενσυναίσθηση: Η ικανότητα να μπαίνεις στην θέση του άλλου η ικανότητα να δεις τα πράγματα από τη θέση των υφισταμένων σου.

 Εμψύχωση:Η στήριξη, πνευματικά, συναισθηματικά, ηθικά και ηθικά των υφιστάμενων κατωτέρων σου από τον διευθυντή, ώστε να ανταπεξέλθουν στις δυσκολίες και αναποδιές  που παρουσιάζονται μπροστά τους.

 Πειθώ:  Είναι η ιδανική μορφή δύναμης, η οποία έρχεται σε αντίθεση και αντιδιαστολή  με την δύναμη της εξουσίας που πηγάζει από την   δύναμη της διευθυντικής θέσης που με το κακό επιβάλλεται, της παραδοσιακής γραφειοκρατικής μορφής ηγεσίας. Η πειθώ είναι το είδος εκπαιδευτικής ηγεσίας που πιστεύει στις επικοινωνιακές, συνεργατικές και φιλικές σχέσεις στην υποστήριξη και κατανόηση μεταξύ των μελών του οργανισμού όχι μόνο στη συμμόρφωση λόγω εξωτερικής δύναμης που επιβάλλεται από άνωθεν, αλλά μέσω του νοήμονος  λόγου, μέσα από οραματικές  επιλογές και αποφάσεις  , ενώ ως εκπαιδευτική  μέθοδος για έναν εκπαιδευτικό ηγέτη, έναντι της χρήσης της θέσης ισχύος που βιώνει, φανερώνει τη δέσμευσή του στις αρχές ,πεποιθήσεις  και στους στόχους του. Φανερώνει αρχές,όραμα ,ανθρωπιά, στόχους  από την μεριά της θέση του εκπαιδευτικού  ηγέτη, κοινές επιλογές που γίνονται δεκτές από τους υφιστάμενους χωρίς επίδειξη δύναμης. 

  Σύλληψη. Προϋποθέτει, δεξιότητες να φανταστείς να ονειρευτείς  τον στόχο που παρουσιάζεται κάθε φορά ανάλογα τις συνθήκες που παρουσιάζονται  και δεν αφορούν την συνηθισμένη καθημερινότητα .  

Ενόραση: Η ικανότητα να βλέπεις το μέλλον να αφουγκράζεσαι να οραματίζεται έτσι ώστε να μπορείς να προηγήσε, να προγραμματίζεις  και να βγαίνεις πρώτος αφήνοντας τους άλλους πίσω σου.

Επιμέλεια: Αναφέρεται στη διαχείριση και την αρωγή της εκπαιδευτικής οργάνωσης, την ευθύνη του διευθυντή για την ευημερία  και ανάπτυξη της . Δέσμευση στην ανάπτυξη του ατόμου: Η ικανότητα να επηρεάζεις την συμπεριφορά των άλλων ώστε να εργαστούν για κοινό σκοπό.

Προϋποθέτει ικανούς ηγέτες οι οποίοι πείθουν τους υφιστάμενους τους να εργαστούν για κοινούς στόχους.

Χτίσιμο κοινότητας:   Βασικό της στοιχείο είναι η δημιουργία μιας κοινότητας, όπου όλοι θα έχουν δεσμευτεί σε κοινούς στόχους επειδή το θέλουν  και όχι επειδή το επιβάλουν , μια εκπαιδευτική ηγεσία που εκφράζει. Σε έναν εκπαιδευτικό  οργανισμό ένας διευθυντής που βρίσκεται πάντα μπροστά που συνεργάζεται και είναι φίλος με όλους, που χαρακτηρίζεται από σχέσεις συνεργατικές και φιλικές και διαμορφώνει μια κοινή ιδεολογία. Μια τέτοια μοντέρνα  ηγεσία προϋποθέτει έναν ηγέτη δυναμικό, έξυπνο, δυναμικό, ταπεινό με αλτρουισμό, που βοηθά και προσέχει τους άλλους δημιουργεί φιλικούς δεσμούς και ασχολείται με την προσωπική ανάπτυξη των συναδέλφων του.

 ΜΟΝΤΕΛΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ

Βασικά μοντέλα εκπαιδευτική, παρουσιάζονται παρακάτω.

 ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ

 Όταν μιλάμε για στόχους, δομές, οργάνωση  και έλεγχο του εκπαιδευτικού περιβάλλοντος, γι’ αυτό και η μορφή αυτή περιγράφεται και αναλύεται ως διαχειριστική ηγεσία.

 Το μοντέλο αυτό της εκπαιδευτικής διοίκησης, με την παραδοσιακή  γραφειοκρατική μορφή την οποία συναντούμε συχνά στην εκπαίδευση μέχρι τώρα, υποβαθμίζει την εκπαιδευτική ηγεσία στη διαχείριση των εκπαιδευτικών συστημάτων και δεν λαμβάνει υπόψην το ανθρώπινο δυναμικό  ενός εκπαιδευτικού οργανισμού. Αναφέρεται σε προγραμματισμό, οργάνωση, διεύθυνση, συντονισμό και έλεγχο, διεύθυνση και έλεγχο σε σχεδιασμό, προγραμματισμό, οργάνωση, διεύθυνση, έλεγχο. Καθρεφτίζει  την παλιά γραφειοκρατική ηγεσία που διαπερνούσε την εκπαίδευση  και η οποία δεν έχει καμιά  σχέση  με τον ηγέτη διευθυντή, που είναι οραματιστής πρωτοπόρος, δυναμικός, τολμηρός παίρνει πρωτοβουλίες σε ένα σχολείο που μαθαίνει, αυτόνομο, που εξελίσσεται συνεχώς ώστε να ανταποκριθεί στις καινούργιες συνθήκες της εποχής του.

 ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ

 Ορισμός-χαρακτηριστικά

Στο μοντέλο αυτό ηγεσίας σύμφωνα ο ηγέτης ασχολείται με την αξιολόγηση της συμπεριφοράς των εκπαιδευτικών στον τρόπο διδασκαλίας τους, επειδή αυτοί αποτελούν βασικό παράγοντα για την  σωστή πνευματική ανάπτυξη των μαθητών. Στην παιδαγωγική ηγεσία, ο διευθυντής ηγέτης  πρώτος του στόχος είναι η διδασκαλία, εκπαιδευτική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών, οι καινοτόμες ιδέες, η δημιουργία κατάλληλου παιδαγωγικού κλίματος, η δημιουργία εκπαιδευτικού οράματος, στην ανάπτυξη του σχολείου μέσα από την διδασκαλία, στην κατάρτιση σχεδίων μαθήματος, δημιουργεί υψηλές προσδοκίες και κουλτούρα μάθησης, επενδύει στην ανάπτυξη του προσωπικού του και επικεντρώνεται στο ανθρώπινο δυναμικό του εκπαιδευτικού οργανισμού.

ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ

Στην μετασχηματιστική ηγεσία ο ηγέτης διευθυντής, παρασύρει τους υπόλοιπους εκπαιδευτικούς του, μέσα από την δύναμη του χαρακτήρα του τα οράματα που έχει για το σχολείο και γενικά την εκπαίδευση να εργαστούν και να δημιουργήσουν  για το κοινό όραμα αλλαγής του σχολείου και προσαρμογής του στα καινούργια δεδομένα της εποχής. Ένας ηγέτης που τον χρειάζεται ένα σύγχρονο σχολείο που πρέπει να είναι αυτόνομο και δημιουργικό. Συνεργασία , φιλικότητα,  δημιουργικότητα, οράματα πρέπει να χαρακτηρίζουν μια τέτοια εκπαιδευτική ηγεσία. Βέβαια σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα όπως είναι το ελληνικό που το χαρακτηρίζει η γραφειοκρατία οι ιεραρχικές δομές. Από την άλλη πλευρά, σε συγκεντρωτικά εκπαιδευτικά συστήματα, όπως είναι το ελληνικό, με ιεραρχική δομή, κεντρικά αποφασισμένη εκπαιδευτική πολιτική και τους διευθυντές να κρίνονται από το αν μπορούν να εκτελέσουν τις αποφάσεις από άνωθεν, η εφαρμογή ενός μετασχηματιστικού μοντέλου είναι πολύ μα πολύ δύσκολη επειδή το σχολείο πρέπει να έχει αυξημένη αυτονομία προκειμένου ο διευθυντής να μπορεί να ορίσει οράματα και να χαράξει κατευθύνσεις. 

 ΣΥΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ

Η συναλλακτική ηγεσία είναι όταν οι ηγέτες ανταλλάσσουν υποσχέσεις για ανταμοιβές και οφέλη  όλων των ειδών, με τους υπαλλήλου, με αυτό τον τρόπο  ικανοποιούνται και οι δυο πλευρές, ισχύουν οι συμφωνίες τους και είναι κερδισμένες και οι δυο πλευρές. Η συναλλακτική ηγεσία, είναι σχεδόν ίδια  της γραφειοκρατικής ηγεσίας και καθοριστικό της στοιχείο της είναι οι ανταμοιβές  στις υποσχέσεις μεταξύ των μελών τους. Ο μεγαλύτερο μειονέκτημα  του μοντέλου είναι ότι οι εκπαιδευτικοί στο σχολείο δεν παίρνουν μέρος στην διαδικασία  παρά μόνο όταν έχουν όφελος από την συναλλαγή. Δεν υπάρχουν οράματα κοινοί στόχοι μεγάλες ιδέες.

 ΔΙΑΝΕΝΗΜΕΝΗ ΗΓΕΣΙΑ

 Ορισμός-χαρακτηριστικά

Η διανεμημένη ηγεσία ως «συν-κατανεμημένη διαδικασία κατά την οποία η ατομική και συλλογική ικανότητα ενισχύονται προκειμένου να  ενισχυθεί η αποτελεσματικότητα του έργου καθενός. Αυτό γίνεται με τη διανομή των λειτουργιών. Στην διανεμημένη ηγεσία, ο εκπαιδευτικός ηγέτης διανέμει  την διοικητική εξουσία του στους δασκάλους δίνοντάς τους ένα μέρος της εξουσίας  του κάνοντας τους ηγέτες και αυτούς. Η διανεμημένη ηγεσία διανέμεται από τον διευθυντή  στους υπαλλήλους, δηλαδή στους εκπαιδευτικούς, στους μαθητές, αλλά και στους γονείς. Προϋπόθεση της είναι το καλό κλίμα του σχολείου συνεργατικές και φιλικές  σχέσεις και οι κοινές φιλοδοξίες  των μελών.

  ΗΘΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ

Στην πραγματικότητα ένας εκπαιδευτικός οργανισμός που συνήθως είναι δημόσιος δεν πρέπει να έχει τα ίδια πιστεύω με μια ιδιωτική επιχείρηση και αυτή η αντίθεση πηγάζει από τους στόχους των δύο ειδών οργάνωσης. Σε καμία περίπτωση ένα σχολείο δεν μπορεί να συγκριθεί σε κανένα τομέα με μια επιχείρηση καθώς σκοπός και στόχος κάθε επιχείρησης είναι το κέρδος, συχνά με κάθε τίμημα, ενώ η εκπαίδευση στο να κάνει καλύτερους, ευσυνείδητους, ελεύθερους πολίτες. Το κέρδος ως πυρήνας της οργάνωσης μιας επιχείρησης  και το σημαντικότερο ζητούμενο, καθορίζει και την διαδικασία λειτουργίας  της. Η ηγεσία του έχει σχέση  άμεσα με τις συνήθειες, τα πιστεύω και τις ηθικές του αρχές στις οποίες αναφέρονται, ίσες ευκαιρίες και καθήκοντα για όλους, ισότητα και δικαιοσύνη, φιλικές σχέσεις, υψηλές προσδοκίες, συνεργασία, δέσμευση ως προς τους ενδιαφερόμενους, ομαδικότητα, κατανόηση του άλλου, ενσυναίσθηση, δέσμευση όλων των μελών σε κοινούς στόχους.

 ΔΙΑΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ

Η διαπροσωπική ηγεσία έχει σχέση με την διαπροσωπική νοημοσύνη στην οποία ένας οργανισμός έχοντας αυτοεπίγνωση, ενσυναίσθηση, διαίσθηση δημιουργεί σωστές, φιλικές, συνεργατικές σχέσεις με τα άλλα μέλη του οργανισμού. Το  σχολείο ένας ζωντανός οργανισμός δεν μπορεί να μην λαμβάνει υπόψη τις κοινωνικές  αλληλεπιδράσεις  που λαμβάνουν χώρα μεταξύ των μελών της που αναπτύσσονται μέσα του, έτσι το στοιχείο της διαπροσωπικής ηγεσίας είναι καθοριστικό   στην λειτουργία του οργανισμού. Ο διαπροσωπικός ηγέτης προβάλλει τις φιλικές, συνεργατικές σχέσεις  την συνεργασία μεταξύ των μελών . Διαθέτει  ικανότητες ενσυναίσθησης, δημιουργικότητας ώστε να μπορεί να δημιουργεί σωστές διαπροσωπικές σχέσεις με τους υφιστάμενους του οι οποίες δύσκολα θα διαλυθούν.

  ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ

Η ενδεχομενική ηγεσία είναι καρπός των υπόλοιπων τύπων ηγεσίας οι οποίοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε κάθε περίπτωση ο καθένας γιατί συνήθως μπορούν να λύσουν ορισμένες καταστάσεις ανάλογα με τον τύποτης ηγεσίας ο τρόπος  με την οποίο, ένας εκπαιδευτικός ηγέτης επηρεάζει και παρακινεί τους υφιστάμενούς του είναι το βασικό στοιχείο για πολλούς τύπους ηγεσίας. Σε ένα σχολείο με πολύπλοκα προβλήματα ένας συγκεκριμένος τύπος ηγέτη δεν είναι αρκετός για να λύσει όλες τις δύσκολες καταστάσεις κάθε φορά θα πρέπει ο εκπαιδευτικός ηγέτης να υιοθετεί διαφορετικό τύπο ηγέτη ώστε να μπορεί ανταποκριθεί  σε κάθε διαφορετική κατάσταση.Η ικανότητα και η δεξιότητα ενός ηγέτη βρίσκεται  σε αναβαθμισμένες δεξιότητες και ικανότητες που έχει ώστε κάθε φορά ανάλογα με το πρόβλημα και την δυσκολία που παρουσιάζεται αυτός να βρίσκει την καλύτερη λύση κατέχοντας στρατηγικές επίλυσης προβλημάτων.

  ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΑ ΗΓΕΣΙΑ

Η μεταμοντέρνα ηγεσία είναι το πιο καινούργιο  μοντέλο εκπαιδευτικής  ηγεσίας. Αυτό το μοντέλο βασίζεται στον μεταμοντερνισμό  και δίνει αξία στον υποκειμενικό τρόπο που βλέπει  ανάλογα με τις αρχές και εμπειρίες κάθε ανθρώπου στηρίζεται  στις αρχές του μεταμοντερνισμού, με έμφαση στην υποκειμενικότητα, στον τρόπο που κάθε άτομο εκλαμβάνει και σηματοδοτεί την πραγματικότητα γύρω του η οποία είναι πολύπλοκη. Το ποικιλόμορφο περιβάλλον, η υποκειμενικότητα του ατόμου, η ποικιλομορφία στην πραγματικότητα,  η ελλιπής  εξηγήσεις των πραγμάτων μέσω της γλώσσας, αποτελούν χαρακτηριστικά της μεταμοντέρνας ηγεσίας.