Όταν σε βλέπω χάνομαι μέσα στην ομορφιά σου και από τα βάθ΄ τσι καρδιά θέλω την αγκαλιά σου
Από τα βάθ” τσι καρδιάς το σ’ αγαπώ σου λέω και από τα βάθ΄ τσι ψυχής κλαίω γιατί σε θέλω
Οσάν το φως του φεγγαριού πέφτεις και με φωτίζεις τις νύχτες που ψυχομαχώ μόνος μου, κακομοίρης
Σαν το νερό άπου θα πιώ και θα με ξεδιψάσει έτσα νε η αγάπη σου στης τα ζάδη.
Κάθε φορά που θα σε δω μέσα στο όνειρο μου νιώθω πώς βλέπω άγγελο πριν απ’ το θάνατο μου
Όντε περνώ και δε σε δω ο νους μου κακό βάνει γιατί νομίζω πως εσύ είσαι με άλλον πάλι
Αριστείδης Καμπουράκης
