Ο Πύρρος Δήμας στους Ιχνηλάτες – «Μία καριέρα σαν παραμύθι»
της Καλλιόπης Δημητροπούλου (Β3)
- Tι σας ώθησε σε αυτό το δύσκολο άθλημα, το οποίο σίγουρα χρειάζεται αρκετή επιμονή όπως και προσπάθεια;
- Η θέλησή μου για διάκριση με την Ελλάδα. Γεννημένος στο χωριό της Χειμάρρας της Βορείου Ηπείρου στην Αλβανία, οι Έλληνες κάτοικοι της Βορείου Ηπείρου καθημερινά αγωνιζόμαστε για την διατήρηση της εθνικής ταυτότητας των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου. Ο πόθος και η επιθυμία μου να βρίσκομαι κοντά στην Ελλάδα, με ωθούσε να επιμένω συνεχώς μέχρις ότου θα ερχόταν η στιγμή και θα εκπροσωπούσα την Ελλάδα και τους Έλληνες. Αυτή η φλόγα που έκαιγε μέσα μου για την μητέρα – πατρίδα, μου έδινε την δύναμη να συνεχίζω τις σκληρές προπονήσεις, να μην λυγίζω στους τραυματισμούς και να πιστεύω στο όνειρό μου. Στο μυαλό του εφτάχρονου Πύρρου, το όνειρό του ήταν ότι θα σηκώνει τα βάρη με το εθνόσημο στο στήθος και όλοι οι Έλληνες με τις σημαίες ψηλά να φωνάζουν «ΕΛΛΑΣ».
- Πως αισθάνεστε που σηκώσατε μια χώρα στους ώμους σας το 1992 στην Βαρκελώνη;
- Προφανώς όταν κατακτούσα το χρυσό μετάλλιο στην Βαρκελώνη, δεν είχα συνειδητοποιήσει εκείνη τη στιγμή ότι για τα επόμενα 8 χρόνια θα κατακτούσα άλλα 2 χρυσά ολυμπιακά μετάλλια στην Άτλαντα και στο Σίδνεϋ, πόσο μάλλον ότι θα κατακτούσα και ένα χάλκινο στην Αθήνα και θα ολοκληρωνόταν μια αθλητική καριέρα σαν παραμύθι. Την στιγμή εκείνη πέρα από χαρά και ενθουσιασμό ένιωθα και υπερηφάνεια που κατάφερα από μια γωνιά του ξεχασμένου ελληνισμού να διακριθώ και να κατακτήσω ένα ολυμπιακό μετάλλιο για την Ελλάδα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή για έναν αθλητή, αυτό που ονειρεύεται από μικρό παιδί, να βρεθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες και να κατακτήσει ένα ολυμπιακό μετάλλιο. Εκείνη την περίοδο, υπήρχε μία τρομερή άνοδος στο επίπεδο του ελληνικού αθλητισμού σε πολλά αθλήματα και ένιωθα την ευθύνη να διατηρήσω την Ελλάδα στην κορυφή.
- Έχετε συγκρατήσει μέχρι σήμερα κάποια φράση του προπονητή σας που αποτέλεσε εφόδιο για την καθημερινότητα σας;
- Φυσικά το «Πύρρο, κάτσε κάτω από την μπάρα«. Ποια άλλη; Αυτή η φράση σημάδεψε όλη μου την ζωή όπως και εκατομμύρια Ελλήνων που καθημερινά αγωνίζονται για να κρατήσουν τα βάρη της καθημερινότητας. Τον μαθητή που προσπαθεί να διαβάσει, τον γονιό που αγωνιά για το μέλλον της οικογένειάς του, τον δάσκαλο που διδάσκει και εκπαιδεύει .
- Τι θα συμβουλεύατε έναν έφηβο που θα ήθελε να ασχοληθεί με αυτό το άθλημα και τι θα έπρεπε να γνωρίζει πριν ξεκινήσει;
- Αρχικά, θα του συνιστούσα να μην διακόψει τις σπουδές του και να έχει πάντα ως στόχο την απόκτηση της απαραίτητης παιδείας και μόρφωσης, τα οποία θα τον ωφελήσουν όχι μόνο στον αγώνα του αλλά και στον στίβο της ζωής του. Επιπλέον, ένα στοιχείο που με βοήθησε στην αθλητική μου καριέρα ήταν η πίστη και η θέλησή μου να μην τα παρατάω και να συνεχίζω να προσπαθώ. Η συνεχής προσπάθεια και η πίστη στον στόχο μου έδιναν το κίνητρο καθημερινά να συνεχίζω τον αγώνα μου. Επίσης, η αυτοπειθαρχία και η αφοσίωση με βοήθησαν πολύ να είμαι συγκεντρωμένος στο άθλημα, η αυτοπειθαρχία με βοήθησε στην προπόνηση να προοδεύω και να αποφεύγω τραυματισμούς. Ακόμη, ένα πράγμα που το εκτίμησα περισσότερο στο τέλος της καριέρας μου είναι ο σεβασμός προς τον αντίπαλο. Με όλους μου τους τότε αντιπάλους σήμερα είμαστε φίλοι και συνεργάτες με κοινό όραμα για το άθλημα της Άρσης Βαρών. Η εκτίμηση και ο σεβασμός που είχα τότε για αυτούς, σήμερα επιβραβεύονται με την εκτίμησή τους στο πρόσωπό μου, ανακηρύσσοντας με ως Αντιπρόεδρο της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας της Άρσης Βαρών. Τέλος, το πιο σημαντικό είναι οι άνθρωποι που θα περιβάλλουν τον αθλητή. Χωρίς την οικογένειά μου, τον προπονητή μου, τους γυμναστές μου, χωρίς τη στήριξή τους, δεν θα είχα καταφέρει τόσα πολλά. Χωρίς ανθρώπους με αγάπη και κατανόηση στην προσπάθεια του αθλητή, είναι πολύ δύσκολο για τον ίδιο να έχει την απαραίτητη ισορροπία μέσα του για να συνεχίσει να προσπαθεί.
- Ποια κοινά σημεία βρήκατε, αν βρήκατε, ανάμεσα στο χώρο της ευγενούς άμιλλας που είναι ο αθλητισμός και στον πολιτικό στίβο ώστε να ασχοληθείτε με αυτόν;
- Κοινή συνισταμένη της πολιτικής και του αθλητισμού είναι το εὖ ἀγωνίζεσθαι, αλλά σε διαφορετικούς στίβους. Άλλωστε η εξέλιξη και η θωράκιση του αθλητισμού είναι άμεσα συνδεδεμένη με πολιτικά μέτρα και πολιτικές αποφάσεις. Η ευγενής άμιλλα τόσο στον πολιτικό όσο και στον αθλητικό στίβο είναι αυτή που προάγει τις αξίες, τις κοινωνικές δεξιότητες, την ενσυναίσθηση και τα πλαίσια ώστε να δημιουργούνται κοινωνικές συνθήκες χωρίς αποκλεισμούς.
