Της Άννας Γεωργίου (αθλήτριας στίβου) και της Ειρήνης Στάθη (πρωταθλήτριας στη σφαιροβολία), Γ΄ τάξη
Η σφαιροβολία είναι ένα από τα αγωνίσματα ρίψεων των σύγχρονων αγώνων του στίβου. Στη σύγχρονη μορφή του, το αγώνισμα αυτό δε γίνεται πλέον με όργανο κάποιες βαριές πέτρες ή βολίδες κανονιού, αλλά με σταθμισμένα όργανα από συμπαγές μέταλλο, χυτοσίδηρο ή μπρούτζο σχήματος σφαιρικού, καλούμενου σφαίρα και εξ αυτού το όνομα του αγωνίσματος. Η σφαίρα που χρησιμοποιούν οι άντρες ζυγίζει 7 κιλά και εκείνη που χρησιμοποιούν οι γυναίκες 4 κιλά. Οι συμμετέχοντες πρέπει να εκσφενδονίσουν τη σφαίρα μέσα από έναν κύκλο. Στόχος του αθλήματος αυτού είναι να εκσφενδονίσει ο αθλητής τη σφαίρα όσο πιο μακριά μπορεί.
Τεχνική
Μέσα στο χρόνο, από όλους τους δυνατούς τρόπους που μπόρεσε να σκεφτεί το ανθρώπινο μυαλό για να εξωθήσει το βαρύ όργανο στη μεγαλύτερη δυνατή απόσταση, φτάσαμε στις αρχές του αιώνα να χρησιμοποιούνται παραλλαγές μιας πλάγιας μετατόπισης που μετέπειτα φέρνει σε θέση ρίψης τον αθλητή. Έτσι, ο αθλητής κρατώντας τη σφαίρα με το χέρι αντίθετα στη φορά της ρίψης, έπαιρνε φόρα είτε με πλάγιο άλμα είτε με σταυρωτό βήμα: αυτή την ορμή προσπάθησε να μετατρέψει σε δύναμη ώθησης στο τελικό στάδιο της ρίψης. Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, ένας Αμερικανός Ιρλανδικής καταγωγής προσπάθησε να δώσει στη ρίψη του μεγαλύτερη ορμή στη φάση της μετατόπισης και ως εκ τούτου καλύτερες προϋποθέσεις δημιουργίας δυνάμεων για καλύτερες βολές. Μετέτρεψε λοιπόν τη μετατόπιση από πλάγια σε οπίσθια η νωτιαία. Άρχιζε την προσπάθειά του με την πλάτη στραμμένη προς τον τομέα και μετατόπιζε το σώμα του σε τούτη τη θέση ως το κέντρο της βαλβίδας, από όπου είχε το πλεονέκτημα της μεγαλύτερης ορμής αλλά και της μεγαλύτερης τροχιάς επιτάχυνσης του οργάνου. Τη δεκαετία του 1970, έπειτα από αρκετούς αθλητές που είχαν πειραματισθεί με μια τεχνική, κατά την οποία δημιουργούνταν ορμή από στροφή και όχι μετατόπιση, άρχισαν να εμφανίζονται τα πρώτα δείγματα ότι αυτός ο παλμός ίσως να πήγαινε το άθλημα στο επόμενο επίπεδο. Σχεδόν ταυτόχρονα, δυο χαρισματικοί αθλητές από δυο διαμετρικά αντίθετες «σχολές» αθλητισμού και νοοτροπίας, από τη Σοβιετική Ένωση και τις Ηνωμένες Πολιτείες άρχισαν να σημειώνουν εξαιρετικές επιδόσεις. Το παγκόσμιο ρεκόρ με πολλές εναλλαγές ανάμεσα σε αθλητές που χρησιμοποίησαν κυρίως τον ευθύγραμμο παλμό. Σήμερα οι αθλητές χρησιμοποιούν και τις δυο τεχνικές, την ευθύγραμμη και την περιστροφική, που αμφότερες εμφανίζουν πλεονεκτήματα κατά περίπτωση αθλητή περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.
Κανονισμοί
Για να είναι η βολή έγκυρη πρέπει:
• ο αθλητής: να μην υπερβεί τα όρια της βαλβίδας κατά τη διάρκεια της ρίψης, να μην ακουμπήσει το πάνω μέρος του αναστολέα παρά μόνο το πλαϊνό αυτού μέρος και μέχρι να προσγειωθεί το όργανο, να αρχίσει την προσπάθεια από κατάσταση ηρεμίας, να εξέλθει της βαλβίδας από το οπίσθιο ήμισυ μετά το πέρας της βολής και έχοντας τον έλεγχο της κίνησης και την ισορροπία του.
• το όργανο: να ριφθεί με το ένα χέρι, από το ύψος του λαιμού με ώθηση του βραχίονα με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι πίσω από το κύριο σώμα της σφαίρας ο αντίστοιχος ώμος με κίνηση της σφαίρας ευθύγραμμη και όχι ημικυκλική, ενδεικτική ότι χρησιμοποιείται ο βραχίονας ως μοχλός στην κίνηση και όχι ως ενεργός πρωταγωνιστής και να ριφθεί εντός του τομέα!
Η Ειρήνη, ως πρωταθλήτρια, μοιράζεται την εμπειρία της:
Άρχισα να ασχολούμαι με την σφαιροβολία στην ηλικία των 14 χρόνων. Αφορμή στάθηκε η εμπειρία του προπονητή μου, Μιχάλη Πετράκη, να με ωθήσει στο συγκεκριμένο άθλημα με το οποίο έχω δεθεί αρκετά και είναι μέρος της καθημερινής μου προπόνησης. Αυτό το άθλημα μού έμαθε να μην τα παρατάω ποτέ, να θέτω στόχους και να πιστεύω στις δυνατότητές μου. Με συνεχή προπόνηση και σταδιακή εξέλιξη κατάφερα να προσμετρήσω 2 σπουδαίες νίκες.
1) Στο κ16 όπου βγήκα πρώτη με 10,62 μέτρα
2) Στο κ18 όπου βγήκα τρίτη με 11,05 μέτρα.
