Μια μικρή ιστορική αναδρομή
Στις προτόγωνες και αρχαίες κοινωνίες(3000π.Χ.-5000π.Χ.)ο χρόνος ζωής των ατόμων με σωματικές αναπηρίες δεν ξεπερνούσε την βρεφική ηλικία.Πάνω κάτω ο πρώτος άνθρωπος δέχτηκε,απέρριψε ή ακόμα λάτρεψε το άτομο με την διαφορετική εμφάνιση ή συμπεριφορά εξιγώντας τη με δεισιδαιμονίες.Στον Καιάδα πετούσαν οι Σπαρτιάτες τα πτώματα όσων παιδιών τύχαινε να γεννηθουν ανάπηρα.Ενώ οι Αθηναίοι αντίθετα είναι οι μόνοι την αρχαία Ελλάδα που για τους<αδύνατους>έβαλα ευεργετικό νόμο.Κατά τη Ρωμαϊκή εποχή το ανάπηρο άτομο δε γνώρισε καμία ιδιαίτερη αντιμετωπιση ενώ η Βυζαντινή εποχή δείχνει μια τάση προς τα φιλανθρωπικα ιδρύματα.Στο μεσαίωνα στο βαθύ θρησκευτικό πνεύμα που επικρατεί,εξασφαλίζει τώρα μια κάποια ανθρωπιστική φιλανθρωπική φροντίδα στα σωματικά ανάπηρα και τα νοητικά καθυστερημένα άτομα.Τον 18ο αιώνα μ.Χ. αρχίζουν να γίνονται αποδεκτά από την κοινωνία τα άτομα με ειδικές ανάγκες κι ο κόσμος τον δαιμόνων έχει αρχίσει να επισκιάζεται σταδιακά από το ενδιαφέρονγια τα ανθρώπινα δικαιώματα.Έτσι μέχρι το κλείσιμο του 18ου αιώνα άρχισαν να λειτουργούν σχολεία για τυφλούς και κωφούς αλλά ελάχιστα είχαν γίνει για το παιδίμε την σωματική και πνευματική μειωνεξία.Ο 19ο αιώνας υπήρξε η αρχή της Ειδικής Αγωγής.Για να φτάσουμε στο 2002 όπου ξεκίνησε η διαπραγμάτευση της Διεθνούς Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία του ΟΗΕ μέχρι το 2006 που ήταν το τέλος της διαπραγμάτευσης.Η Σύμβαση ως σύνολο αλλά και το περιεχόμενο των επιμερού άρθρων της,διέπονται από οκτώ κατευθυντήριες αρχές:
1) Ο σεβασμός της έμφυτης αξιοπρέπειας,της αυτονομίας,που περιλαμβάνει την ελευθερία να κανει της δικές το επιλογές,και την ανεξαρτησία των προσώπων.
2) Απαγόρευση των διακρίσεων.
3) Η πλήρης και αποτελεσματική συμμετοχή και ένταξη στην κοινωνία.
4) Ο σεβασμός της διαφορετικότητας και η αποδοχή των ατόμων με αναπηρία ως μέρος της ανθρωπινης ποικιλομορφίας και της ανθρωπότητας.
5) Ισότητα των ευκαιριών.
6) Προσβασιμότητα.
7) Ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών.
8) Ο σεβασμός των αναπτυσσόμενων ικανοτήτων των παιδιών με αναπηρία και ο σεβασμός για το δικαίωμα των παιδιών με αναπηρία να διατηρούν την ταυτότητα τους.