Πολλοί άνθρωποι θα πουν ότι ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου και δεν μπορώ να πω ότι διαφωνώ, όμως, για εμένα τουλάχιστον,  είναι γνωστό το ποσό μεγάλη αδυναμία τρέφω προς τις γάτες. Μου θυμίζουν υπερβολικά πολύ τόν εαυτό μου. Οι γάτες είναι τα πιο μοναχικά πλάσματα που γνωρίζω, ακριβώς σαν εμένα.  Μου είναι ευκολότερο να κάνω παρέα με μια γάτα, παρά με έναν άνθρωπο και για αυτόν ακριβώς τον λόγο η γάτα μου είναι η καλύτερή μου φίλη. Αυτό βέβαια δεν πάει να πει ότι δεν έχω κανονικούς φίλους. Απλώς, με την συγκεκριμένη γάτα υπάρχει μια δυνατή σχέση φιλίας μια και την είχα βρει όταν ήταν μόλις 6 μηνών, δηλαδή όταν ήμουν 7 χρονών και τώρα πλέον είμαι 14. Για εμένα αυτό το ζώο είναι κάτι το πολύτιμο, κάτι το οποίο δεν θα αντάλλαζα για τίποτα σε αυτό το κόσμο. Αυτό το πλάσμα το μεγάλωνα επί 7 χρόνια και φρόντιζα πάντα να μην του λείπει τίποτα και αυτό παρόλο που δεν έχει μιλιά, με τα καταπράσινα πανέμορφα μάτια του και μόνο με έκανε να αισθάνομαι χαρά.

Απόσπασμα βιβλίου της Σούλα Λάουρα από το Γ3