Περίεργο πράγμα το ντεζαβού, σου έρχεται εκεί που δεν το περιμένεις.Εκεί που κάθεσαι κάπου που υποτίθεται ότι δεν έχεις ξαναπάει ή ξαναδεί όλα σου φαίνονται τόσο οικεία…γιατί όμως συμβαίνει αυτό. Πολλοί λένε ότι αυτό μπορεί να συμβαίνει διότι μπορεί σε μια από τις προηγούμενες ζωές σου να είχες επισκεφτεί το συγκεκριμένο σημείο και να έχει χαραχθεί στη μνήμη σου. Βέβαια, με τόσες θεωρίες που υπάρχουν για αυτό το θέμα δεν ξέρω πια τι να πιστέψω. Από την μια μεριά κάτι τέτοιο μου φαίνεται αδύνατο να συμβαίνει, αλλά από την άλλη με τόσα που συμβαίνουν καθημερινά στον κόσμο γύρω μας, δεν μου φαίνεται και τόσο απίθανο. Εγώ προσωπικά, όταν είμαι μόνη κάθομαι και σκέφτομαι πως θα ήταν άμα ίσχυε όλη αυτή η θεωρία για τις προηγούμενες ζωές και σκέφτομαι πώς θα ήταν άμα στη παρελθοντική μου ζωή ήμουν αυτοκράτειρα και συγκεκριμένα στην Αίγυπτο γιατί μου αρέσει πάρα πολύ. Όταν ήμουν 7 χρονών, δηλαδή πριν από 8 χρόνια, είχα πάει στην Αίγυπτο με την μαμά μου, δυστυχώς ο μπαμπάς μου λόγο δουλειάς δεν κατάφερε να έρθει μαζί μας όμως μου υποσχέθηκε ότι θα ξαναπάμε στο μέλλον και θα είναι και αυτός μαζί μας αυτή τη φορά. Όπως και να το κάνουμε πάντως, αυτό που θυμάμαι από αυτό το ταξίδι είναι το ποσό το λάτρεψα, ειδικά οι πυραμίδες ήταν το αγαπημένο μου σημείο. Θυμάμαι να τις κοιτάω με θαυμασμό και να λέω στη μαμά μου πόσο πολύ ήθελα να μου αγοράσει μια. Αυτή γελούσε και μου έλεγε ότι οι πυραμίδες δεν ήταν προς πώληση, τότε φάνηκε πραγματικά η απογοήτευση στα μάτια μου.

Απόσπασμα από βιβλίο της Λάουρας Σούλα του Γ3.