Χριστουγεννιάτικη Αφήγηση

Χριστούγεννα ήρθαν πάλι, αλλά διαφορετικά και μοναδικά αυτή τη φορά. Πραγματικά αναρωτιέμαι πως θα περάσουν! Εμείς που είχαμε συνηθίσει τις μεγάλες παρέες με τους φίλους μας και την ζεστασιά της οικογένειας, σε ένα μεγάλο τραπέζι να περιμένουμε με ανυπομονησία το μοναδικό και ανεπανάληπτο φαγητό της γιαγιάς μας. Τώρα τι ; Θα κάτσουμε σε ένα μικρό τραπέζι η οικογένειά μας, χωρίς τους συγγενείς μας και χωρίς να υπάρχει το πνεύμα των Χριστουγέννων.

Τα τελευταία  Χριστούγεννα, εγώ όπως και πολλοί άλλοι άνθρωποι, ταξιδεύαμε σε χιονισμένα μέρη και βλέπαμε όμορφα τοπία που δεν θα βλέπαμε σε άλλη εποχή. Τώρα πρέπει να κάτσουμε στο σπίτι μας και τα μόνα τοπία που θα δούμε θα είναι από την τηλεόραση και από το παράθυρο. Και το χειρότερο που μπορεί να συμβεί είναι να χιονίσει και εμείς να βλέπουμε με λαχτάρα να πέφτει το χιόνι πάνω στις σκεπές των άλλων σπιτιών και να κρατιόμαστε να μην βγούμε να παίξουμε όπως θα κάναμε άλλες φορές.

Τώρα που είμαι σπίτι όλη μέρα, έχω αρχίσει να προβληματίζομαι για το μέλλον και το τι θα κάνω τα επόμενα χρόνια. Του χρόνου που ελπίζω να είμαστε πια ελεύθεροι και θα μπορούμε να πάμε όπου θέλουμε χωρίς μάσκες και χωρίς να τηρούμε  τα μέτρα, θα επιθυμούσα να πάω ένα μεγάλο ταξίδι με τον αδερφό μου και τους γονείς μου. Κάπου στο εξωτερικό που να είμαστε μόνοι μας και να κάτσουμε εκεί πολλές μέρες και να επισκεφτούμε όλη την χώρα. Και όταν γυρίσουμε από το μεγάλο ταξίδι θα κάνουμε ένα μεγάλο τραπέζι με την οικογένειά μου. Αυτό είναι αρχικά το όνειρό μου, γιατί θέλω να περάσουμε ωραίες στιγμές τα επόμενα χρόνια.

Ελπίζω να τελειώσει γρήγορα όλο αυτό και να επιστρέψουμε πια στην καθημερινότητα μας χωρίς κανένα εμπόδιο. Τέλος ελπίζω όλα τα όνειρα των ανθρώπων να πραγματοποιηθούν και κανείς πια να μην είναι δυστυχισμένος.

ΑΝΤΕΞΑ ΤΟ 2020

ΑΡΓΥΡΗΣ ΠΡΟΒΙΑΣ Γ5

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης