Ε1 ΤΜΗΜΑ: ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ

ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ
Είναι παραμονή Χριστουγέννων και ο λαγός ξυπνάει και βλέπει παντού χιόνι.
Βγαίνει γρήγορα έξω και ανοίγει δρομάκι μπροστά από την πόρτα του.
Τότε παίρνει ο σκίουρος με το έλκηθρο του και φωνάζει: «Πάμε να παίξουμε!»
Αλλά οι δυο φίλοι αποφασίζουν να ανοίξουν το δρομάκι πρώτα.
Αφού ανοίγουν το δρομάκι ,ο λαγός κάθεται στο έλκηθρο μπροστά από το φίλο του
και κατεβαίνουν βολίδα το λόφο.
«Πρόσεξε το δέντρο!» φωνάζει η κουκουβάγια. Αλλά είναι πια αργά, αφού έχουν πέσει ήδη πάνω στο έλατο.
«Άουτς! Αυτό πόνεσε!» ακούγεται μία φωνή.
Είναι το έλατο που μίλησε! Συστήνεται στα ζωάκια και ,καθώς μιλάει ,όλο και περισσότερα ζώα μαζεύονται γύρο του. Αυτό δεν είναι ένα συνηθισμένο έλατο.
«Ας σε στολίσουμε για τις ημέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς !» προτείνει ο σκίουρος και πηγαίνει στο σπίτι για να φέρει στολίδια.
Το βράδυ πέφτει πάλι χιόνι και τα ζώα τραγουδούν και χορεύουν γύρω από νέο τους φίλο. Το χριστουγεννιάτικο δέντρο λάμπει από ευτυχία.
Αυτό το ξεχωριστό βράδυ έχει γύρω του τόσο πολλούς νέους φίλους.
Το χριστουγεννιάτικο δέντρο αποφασίζει να τους ετοιμάσει μια έκπληξη.
Το επόμενο πρωί όταν τα ζωάκια επισκέπτονται το νέο τους φίλο, βρίσκουν ένα σωρό δώρα γύρο του . Τα ζώα κατενθουσιάζονται και το χριστουγεννιάτικο δέντρο είναι τόσο χαρούμενο με το βραδινό μαγικό του!!!

Αντωνης κ.

 

Τα δώρα του ΑΙ ΒΑΣΙΛΗ
Είναι Παραμονή Πρωτοχρονιάς και τα ξωτικά δεν σταματούν να τυλίγουν δώρα για τα παιδία.«Βιαστείτε! Είναι ώρα να φύγω!» τους λέει ο ΆΙ Βασίλης και φοράει το ζεστό πανωφόρι του.
«Κάτι λείπει όμως » μονολογεί και ζητάει από τα σκανταλιάρικα ποντικάκια να του δώσουν τα γλυκά και τα ζαχαρωτά.«Αυτά είναι για όλα τα καλά παιδάκια του κόσμου όχι για σας !»
Οι τάρανδοι του Αι Βασίλη σηκώνουν ψηλά το φορτωμένο έλκηθρο. Σύντομα φτάνουν στο πρώτο σπίτι.
«Καλώς ήρθατε! Καλή Πρωτοχρονιά!» τους εύχεται η κουκουβάγια και ο χιονάνθρωπος.
«Χο ! Χο ! Χο ! Καλή Πρωτοχρονιά και σε σας!» τους εύχεται κι ο Αι Βασίλης.
Οι τάρανδοι κάνουν ένα κύκλο γύρω από το σπίτι και προσγειώνονται με φόρα στη σκεπή.
«Με προσοχή καλά μου ζωάκια! »
Ο Αι Βασίλης μπαίνει στο υπνοδωμάτιο των παιδιών νυχοπατώντας.
Η γάτα νιαουρίζει χαρούμενη.«Για σου Α ι Βασίλη» του λέει.
«Ήσυχα, γατούλα», της ψιθυρίζει εκείνος. Θα ξυπνήσεις τα παιδία».
Ο Αι Βασίλης γεμίζει τις γιορτινές τους κάλτσες με δώρα ,ζαχαρωτά και καραμέλες και στη γατούλα χαρίζει ένα κουδουνάκι .
«Καλή Πρωτοχρονιά !» της λέει και χαϊδεύει απαλά την γκρίζα γούνα της.
Ξημέρωσε Πρωτοχρονιά !
«Κοίτα πόσα δώρα μας έφερε ο Αι Βασίλης !» φωνάζει ο Δημήτρης.
«Η καημένη η γατούλα μας όμως δεν έχει ούτε ένα», λέει λυπημένα η Αγγελική.
«Κι όμως έχει ! Ένα χρυσό κουδουνάκι κρέμεται στο λαιμό της !» λέει τότε ο Δημήτρης.
«Ααα! Από τον ΆΙ Βασίλη θα είναι!»
Η γάτα νιαουρίζει πονηρά και κουνάει το κουδουνάκι της.
Είναι μια υπέροχη Πρωτοχρονιά!!!.
Αντώνης Κ.

 

Ο γελαστός χιονάνθρωπος

Χιόνιζε όταν ξύπνησαν ο Νίκος και η Φιλιώ. Αμέσως έτρεξαν στο παράθυρο για να δουν το χιόνι να στροβιλίζεται.

Έφαγαν γρήγορα το πρωινό τους, και βγήκαν έξω για να φτιάξουν ένα χιονάνθρωπο. Είχε σταματήσει να χιονίζει και ρίχτηκαν στη δουλειά με ενθουσιασμό. Τι ωραία που ήταν! <<Νομίζω ότι κάναμε καλή δουλειά>>, θαύμασε η Φιλιώ, καθώς ο Νίκος έβαζε ένα καρότο για μύτη κι αυτή τύλιγε ένα ζεστό μάλλινο κασκόλ γύρω από τον παγωμένο λαιμό του χιονάνθρωπου.

Τα παιδιά μπήκαν στο σπίτι να ζεσταθούν. Σε λίγο άρχισε να χιονίζει και πάλι, και σύντομα το καπέλο του χιονάνθρωπου καλύφθηκε μ’ ένα βουναλάκι χιόνι. Ο χιονάνθρωπος χαμογέλασε καθώς οι χιονονιφάδες γαργαλούσαν τη μύτη του, και έβαλε τα γέλια όταν ένας κοκκινολαίμης κούρνιασε στον ώμο του.

Γέλασε και πάλι όταν φύσηξε ξαφνικά αέρας κι έκανε τα φύλλα να χορεύουν γύρω από το κεφάλι του. Χαμογέλασε όταν ο ήλιος κρύφτηκε πίσω από τα δέντρα και ο ουρανός πήρε ένα πανέμορφο ροζ χρώμα, και γέλασε όταν η Φιλιώ κι ο Νίκος βγήκαν για να του πουν καληνύχτα, προτού τρέξουν και πάλι να κρεμάσουν τις χριστουγεννιάτικες κάλτσες τους. Σιγά σιγά άρχισε να σκοτεινιάζει. Στον κήπο όλα ήταν τόσο ήσυχα.

<<Οχ!>> έκανε ο χιονάνθρωπος. <<Δε νομίζω ότι μου αρέσει αυτό>>.

Βλέπετε, ο χιονάνθρωπος μας φοβόταν το σκοτάδι!

Τύλιξε το κασκόλ γύρω από το πρόσωπο του για να μη βλέπει το σκοτάδι. Κατέβασε το καπέλο του χαμηλά για να καλύψει τ’ αυτιά του για να μην ακούει τη σιωπή. Και η νύχτα δεν έλεγε να περάσει! Δεν ήξερε αν το φως της ημέρας θα ξανάρθει ποτέ. Άρχισε να κλαίει αλλά τα δάκρυα πάγωσαν στα μάγουλα του.

Και ξαφνικά άκουσε καμπανάκια να κουδουνίζουν. Τράβηξε το κασκόλ του, σήκωσε το καπέλο του και είδε κάτι λαμπερά φωτάκια στον ουρανό. Ένα πανέμορφο έλκηθρο, γεμάτο δώρα, ερχόταν προς το μέρος του. Ήταν ο Αι Βασίλης! Ο Αι Βασίλης έδωσε στον χιονάνθρωπο μια χριστουγεννιάτικη κάλτσα γεμάτη παιχνίδια. Ανάμεσα τους ήταν κι ένας αστραφτερός φακός! Ο χιονάνθρωπος άναψε το φακό του και δε φοβόταν πια

<<Μη φοβάσαι, φίλε μου>>,τον καθησύχασε ο Αι Βασίλης. <<Το φως της ημέρας θα έρθει προτού καλά το καταλάβεις>>.

Έτσι ο χιονάνθρωπος χαμογέλασε και πάλι, φώτισε με το φακό του τον ουρανό και αισθάνθηκε πολύ περήφανος για τον εαυτό του!

 

Μαριλέττα Α.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ (Δημιουργία της κας Νένας Σιδηροπούλου)

https://www.thinglink.com/scene/1389641015266115587?fbclid=IwAR2BFzvtZg923musVPpkWl5k-bIVMRrAZBQwLyCuSZ6MYkmUImuWwO4PLjo

 

Σχολιάστε