Επιτέλους! Οι εκδρομές άρχισαν πάλι να γίνονται!!!Το σχολείο μας πήγε την πρώτη του εκδρομή. Και τί εκδρομή! Μία εκπαιδευτική εξόρμηση για να παρακολουθήσουμε την θεατρική παράσταση που ήταν αφιερωμένη στο ομηρικό έπος της Οδύσσειας. Αν και θα πηγαίναμε την Πέμπτη όλη την εβδομάδα συζητάγαμε γι’ αυτό, ώσπου ήρθε η ημέρα.
Το πρωί της Πέμπτης 20 Οκτωβρίου το κουδούνι του σχολείου χτύπησε για να φτιάξουμε γραμμές και να επιβιβαστούμε στα σχολικά λεωφορεία. Αν και όλοι καθημερινά διασχίζουμε τους ίδιους δρόμους η αίσθηση όταν τους βλέπαμε μέσα από το πούλμαν ήταν διαφορετική. Προφανώς και ήμασταν τόσο ευδιάθετοι και γεμάτοι από περιέργεια για το τί πρόκειται να γνωρίσουμε που χαιρόμασταν με το οτιδήποτε που βλέπαμε όπως ένα γνωστό κατάστημα ή το φροντιστήριο που σπουδάζουμε αγγλικά. Σε 35 λεπτά είχαμε φτάσει στον προορισμό μας που ήταν το “Christmas Theater”. Όλοι οι μαθητές κατεβήκαμε με προσοχή και εντυπωσιαστήκαμε απ’ την επιβλητική όψη του. Όταν μπήκαμε, μια επιγραφή που έλεγε «Ομήρου Οδύσσεια» μου τράβηξε την προσοχή. Όμως έπρεπε γρήγορα να προχωρήσουμε πιο μέσα για να καθίσουμε στις θέσεις μας. Η παράσταση άργησε να ξεκινήσει ωστόσο μας αντάμειψε με ένα καταπληκτικό θέαμα. Ξαφνικά ένας διακριτικός ήχος ακούστηκε 3 φορές. Τότε, μας παρακάλεσαν να κάνουμε ησυχία και αμέσως τα φώτα χαμήλωσαν ενώ η σκηνή φωτίστηκε.
Η παράσταση ξεκίνησε και από την αρχή με καθήλωσε τόσο πολύ ώστε την παρακολούθησα μέχρι τέλος με πολύ ενδιαφέρον. Ευτυχώς που είχα διδαχτεί την Οδύσσεια απ’ τις προηγούμενες τάξεις και μπόρεσα να θυμηθώ τα σημεία που είχα ξεχάσει. Έτσι, θυμήθηκα όλες τις απίστευτες περιπέτειες του Οδυσσέα στα μέρη που περιπλανήθηκε όπως τις χώρες και τα μέρη που ζούσαν οι Κίκονες, οι Λωτοφάγοι, οι Κύκλωπες, ο Αίολος, οι Λαιστρυγόνες, η μάγισσα Κίρκη, οι Σειρήνες, η Σκύλα και η Χάρυβδη, τα βόδια του Ήλιου και τέλος η Καλυψώ. Κάποια στιγμή η παράσταση σταμάτησε. Γρήγορα τότε κατάλαβα ότι ήρθε η ώρα για διάλειμμα. Τα φώτα χαμήλωσαν και εμείς μπορούσαμε να σηκωθούμε. Η παράσταση θα συνεχιζόταν σε 10 λεπτά. Πράγματι, πριν καν το καταλάβουμε τα φώτα της σκηνής δυνάμωσαν και όλοι καθίσαμε ξανά για να δούμε τη συνέχεια. Ο Οδυσσέας είχε φτάσει στην αγαπημένη του πατρίδα την Ιθάκη ωστόσο άλλες περιπέτειες και δυσκολίες θα συναντούσε. Για λίγο, μπήκα στη θέση του και συνειδητοποίησα ότι ο Οδυσσέας δεν ήταν μόνο πολυμήχανος αλλά και πολύ υπομονετικός διότι φτάνει στο σπίτι του μετά από τεράστιες κακουχίες. Στη συνέχεια έπρεπε να μεταμορφωθεί σε ζητιάνο και μετά να αντιμετωπίσει εσωτερικούς εχθρούς όπως οι μνηστήρες της Πηνελόπης. Η υπομονή όμως που έδειξε του βγήκε σε καλό γιατί βρήκε την κατάλληλη στιγμή να επιτεθεί στους μνηστήρες και να τα καταφέρει.
Η θεατρική παράσταση μόλις είχε τελειώσει και όλοι μέσα στο θέατρο χειροκροτήσαμε τους ηθοποιούς όπου και αυτοί με τη σειρά τους υποκλίθηκαν σε εμάς για να ανταποδώσουν τις ευχαριστίες τους. Tα συναισθήματα εκείνης της στιγμής ήταν ανάμεικτα σε μένα. Από τη μια ήθελα να ευχαριστήσω τους ηθοποιούς και από την άλλη είχα μια θλίψη που η παράσταση τελείωσε. Είμαι σίγουρος ότι στο μέλλον θα έχω κι άλλες τέτοιες ευκαιρίες να γνωρίσω τον θαυμαστό κόσμο του θεάτρου. Στο δρόμο του γυρισμού προσπάθησα να θυμηθώ όσα έζησα στο θέατρο. Οι σκέψεις μου περιστράφηκαν γύρω από το πρόσωπο του Οδυσσέα. Αυτό όμως που κρατώ πιο πολύ είναι ο θαυμασμός μου για τον μεγαλύτερο ποιητή της αρχαιότητας που κατά τη γνώμη μου είναι ο Όμηρος διότι τα κείμενά του μπορούν μετά από 2.800 χρόνια να γίνονται έργα θεατρικά και να πηγαίνει τόσο κόσμος για να τα δει.
