Ζούμε σε μια εποχή όπου η εξωτερική εμφάνισή φαίνεται να έχει κυρίαρχο ρόλο στη ζωή μας. Βομβαρδιζόμαστε συνεχώς με χιλιάδες εικόνες και συμβουλές στο πώς να έχουμε μια ‘τέλεια γραμμή’. H υπερβολική θέληση και προσπάθεια να αποκτήσουμε τις ιδανικές αναλογίες, συνήθως, οδηγεί σε διατροφικές διαταραχές.

Αν θέλαμε να δώσουμε ορισμό για το τι είναι οι διατροφικές διαταραχές, επιγραμματικά θα λέγαμε ότι είναι η διαταραγμένη πρόσληψη τροφής, η οποία είναι αποτέλεσμα της διαταραγμένης ψυχικής κατάστασης του ατόμου που την εμφανίζει.

Οι διαταραχές διατροφής (ψυχογενής ανορεξία και ψυχογενής βουλιμία) κάνουν την εμφάνιση τους ιδιαίτερα κατά την εφηβεία (κυρίως στα κορίτσια) και επειδή είναι ένα φαινόμενο που ο έφηβος δεν αντιλαμβάνεται ή δεν παραδέχεται ότι του συμβαίνει, είναι απαραίτητο οι γονείς να είναι ενημερωμένοι γύρω από το θέμα, ώστε αν παρατηρήσουν κάτι «ύποπτο» να επέμβουν έγκαιρα για να βοηθήσουν το παιδί τους. Δεν υπάρχει ένας δρόμος-αίτιο που οδηγεί σε διαταραχές διατροφής αλλά οι λόγοι είναι σύνθετοι και έχουν να κάνουν με την προσωπικότητα και το περιβάλλον κάθε ατόμου. Η σωστότερη αντιμετώπιση λοιπόν είναι η σωστή ενημέρωση των ανθρώπων του στενού περιβάλλοντος της οικογένειας έτσι ώστε να γνωρίζουν πότε και πώς να επέμβουν.

Ποιος μπορεί να εμφανίσει μια διατροφική διαταραχή

Οποιοσδήποτε μπορεί να αναπτύξει μια ψυχογενή διατροφική διαταραχή , άσχετα από την ηλικία, το φύλο ή το εκπαιδευτικό του επίπεδο. Ωστόσο, νεαρά κορίτσια είναι περισσότερο ευπαθή, ιδιαίτερα μεταξύ των ηλικιών 15-25 ετών.

Ανορεξία

Η ψυχογενής ανορεξία χαρακτηρίζεται από ένα έντονο φόβο ότι το άτομο θα γίνει παχύσαρκο και το άτομο επιδιώκει ασταμάτητα να είναι αδύνατο.

Κύριο χαρακτηριστικό της διαταραχής αυτής, είναι η υπερβολική ενασχόληση με το φαγητό και η συνεχής απώλεια βάρους. Πολλές φορές η διαταραχή ξεκινά με μια απλή δίαιτα (που σιγά-σιγά γίνεται εμμονή και δεν σταματάει) ή ως αντίδραση σε έντονες συναισθηματικές καταστάσεις όπως οικογενειακά ή προσωπικά προβλήματα. Το φαγητό παίρνει άλλη διάσταση στη σκέψη του εφήβου και συχνά παραγκωνίζεται με αποτέλεσμα λόγω έλλειψης τροφής και θρεπτικών συστατικών το άτομο να γίνεται υπερβολικά αδύνατο έως και καχεκτικό. Ιδιαίτερο όμως χαρακτηριστικό είναι ότι το ίδιο έχει διαστρεβλωμένη εικόνα του εαυτού του, ακόμα και αν είναι πολύ αδύνατο, θεωρεί ότι είναι κανονικό έως και παχύσαρκο. Η κατάσταση αυτή συνεπάγεται προβλήματα τόσο στη συμπεριφορά και τις σχέσεις του εφήβου, όσο και στη σωματική του υγεία. Η σοβαρότητα, η επικινδυνότητα (τίθεται σε κίνδυνο ακόμη και η ίδια η ζωή) και η διάρκεια, διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Το άτομο που πάσχει από ψυχογενή ανορεξία συνήθως δεν επιζητά θεραπευτική βοήθεια και γι’ αυτό οι γονείς οφείλουν να απευθυνθούν σε κάποιον ειδικό εάν δουν ότι χάνουν τον έλεγχο σε σχέση με την διατροφή του παιδιού. Με το να ασκήσουν πίεση από μόνοι τους, το πιθανότερο είναι να επιδεινωθεί η κατάσταση.

Σημάδια- ενδείξεις ψυχογενούς ανορεξίας.

Όταν το βάρος του ατόμου είναι κάτω από το ελάχιστο φυσιολογικό για το ύψος και την ηλικία του. Το άτομο βιώνει έντονο φόβο και ανησυχία μήπως πάρει βάρος ακόμη και αν είναι αδύνατο. Δεν δέχεται το σώμα του. Διακοπή εμμήνου ρύσης για τα κορίτσια. Το θέμα γίνεται ανησυχητικό εάν το κορίτσι έχει αμηνόρροια για τουλάχιστον τρεις μήνες. Κυκλοθυμική συμπεριφορά. Συμπτώματα κατάθλιψης, θυμού, έλλειψη διάθεσης. Θυμώνει όταν του μιλούν για την διατροφή του και επιδιώκει να τρώει μόνος ή μόνη. Ασχολείται συνεχώς με τις θερμίδες κάθε γεύματος, αποκτά εμμονή με διάφορες μεθόδους έλλειψης βάρους. Γενικότερα, όλη η προσοχή στρέφεται γύρω από το βάρος του σώματος.