Μέσα Μαΐου, τελευταίες μέρες αυτής της σχολικής χρονιάς για τους περισσότερούς μας. Για άλλους, οι τελευταίες μέρες της τελευταίας σχολικής τους χρονιάς. Κλείνει ένα τεράστιο μα ταυτόχρονα πανέμορφο κεφάλαιο της ζωής τους. Γεμάτο αναμνήσεις, γνωριμίες, φιλίες, στιγμές απλές και ξέγνοιαστες της καθημερινότητας. Τι είναι το άγχος; Τι είναι το άγχος μπροστά σε τόσες εμπειρίες, γνώσεις και χαμόγελα; Ποια διαγωνίσματα και ποιες εξετάσεις; Από αυτά όλοι έχουμε περάσει και θα περάσουμε. Και οι πανελλήνιες; Η τελευταία στάση.
Η εμπειρία των πανελληνίων ξέρουμε όλοι πως διαφέρει από μαθητή σε μαθητή. Παίζει ρόλο ο στόχος που έχει θέσει ο καθένας, η σχολή που τον ενδιαφέρει, πόσο πραγματικά θα αφοσιωθεί στο διάβασμα και αν θα έχει οργανώσει επιτυχημένα το πρόγραμμά του. Φυσικά και δε διακόπτουμε τη ζωή μας επειδή δίνουμε πανελλήνιες. Μπορούμε να τα συνδυάσουμε όλα χωρίς να επηρεαστεί η ψυχική αλλά και η σωματική μας υγεία. Ζωντανές αποδείξεις; Δύο μαθητές της τρίτης λυκείου του σχολείου μας. Ο ένας θέλει να περάσει παιδαγωγικά, την άλλη την ενδιαφέρουν σχολές θετικών επιστημών. Ο ένας διαβάζει μία ώρα την ημέρα, η άλλη εφτά ώρες την ημέρα. Και οι δύο όμως πιέστηκαν φέτος. Δε γίνεται να μη πιεστείς σε μία τόσο συναισθηματικά φορτισμένη χρονιά. Γι αυτό χρειάζεται να δίνουμε διαλείμματα στους εαυτούς μας. Όσα εμείς πιστεύουμε πως έχουμε ανάγκη.
Και τι άλλο να μην απομακρύνουμε; Τα άλλα όνειρά μας  και τις άλλες ασχολίες μας. Όπως και μας είπε αυτός ο μαθητής, οι πανελλήνιες δεν επηρέασαν καθόλου τα άλλα χόμπι του. Δεν ταυτίζονται μεταξύ τους οπότε φυσικά και δεν άλλαξε αυτό το κομμάτι της ζωής του. Αλλά όπως είπαμε προηγουμένως, όλη η εμπειρία των πανελληνίων διαφέρει από μαθητή σε μαθητή. Η άλλη μαθήτρια, μας είπε πως δυστυχώς έχουν επηρεαστεί όλες οι υπόλοιπες ασχολίες που είχε. Το διάβασμα καταλαμβάνει την πλειοψηφία του χρόνου της και στο τέλος της ημέρας ούτως η άλλως προτιμάει να ξεκουραστεί παρά να ξοδέψει κι άλλη ενέργεια. Όλες οι απόψεις είναι δεκτές και κατανοητές γιατί όλοι ζούμε τα πάντα διαφορετικά και μοναδικά. Ερμηνεύουμε το κάθε τι με το δικό μας τρόπο και δεν είμαστε εμείς λάθος επειδή ο άλλος τα ερμηνεύει αλλιώς.
Ωστόσο, η αλήθεια είναι πως όλη η ιδέα των πανελληνίων ακούγεται πολύ τραγική και ψυχοφθόρα. Μήπως όμως δεν είναι τελικά; Μήπως δεν είναι τόσο τραγική όσο παρουσιάζεται; Βέβαια, η Γ λυκείου είναι πιο δύσκολη από τις προηγούμενες χρονιές, αλλά όχι ακατόρθωτη. Έτσι μας είπε μία μαθήτρια που το βιώνει αυτή τη περίοδο. Οι συμβουλές της για εμάς τους μικρότερους; Να ακούμε τον εαυτό μας όταν μας λέει να ξεκουραστούμε και να μη ξεπερνάμε σε ακραίο βαθμό τα όριά μας. Χρειαζόμαστε καθαρό μυαλό και ξεκούραση. Επίσης, όπως μας είπε ο άλλος μαθητής, να συνηθίζουμε να διαβάζουμε, όχι μόνο φέτος αλλά και από τις προηγούμενες χρονιές. Να έχουμε γνώσεις, βάσεις και να μην αφήνουμε κενά.
Εντάξει, και στη τελική όπως είπε και η μαθήτρια αυτή δε θεωρεί πως αλλάζουν πολλά πράγματα στη ζωή της μετά το τέλος του σχολείου και την έναρξη της ενήλικης ζωής. Ναι μεν είναι  μεγάλη αλλαγή η λήξη της τελευταίας σχολικής της χρονιάς μετά από 12 ολόκληρα χρόνια αλλά σε ένα μήνα περίπου πάλι ο ίδιος άνθρωπος θα είναι.  Από την άλλη, ο άλλος μαθητής είναι πιο ανυπόμονος και  «περίεργος» για τη ζωή μετά το σχολείο. Η ζωή μετά το σχολείο. Ακούγεται τρομακτικό μα ταυτόχρονα μια καινούρια πρόκληση. Και για αυτούς τους δύο μαθητές αυτή η πρόκληση απέχει μόνο μία τελευταία στάση. Οι πανελλήνιες…