Το 2023 δεν έχει φτάσει στο τέλος του, έχει μόλις ξεκινήσει και οι δυσκολίες που έχει φέρει σε ολόκληρο των κόσμο είναι απερίγραπτες. Θα έλεγε κανείς πως δεν φταίει το έτος για αυτές τις σκληρότητες που περνάμε, είναι απλώς μια χρονολογία και για όλα υπαίτιος είναι ο άνθρωπος. Αλλά για να ξεφύγουμε από αυτές τις περίεργες  καταστάσεις, εμείς οι άνθρωποι ρίχνουμε το φταίξιμο σε μια αθώα χρονολογία με την ελπίδα πως θα φύγει ένα βάρος από την πλάτη μας. Καθημερινά, η νούμερο ένα συζήτηση στον δρόμο, στην δουλειά με τους συναδέλφους, ακόμα και στα πηγαδάκια των μαθητών πριν αρχίσει το μάθημα είναι τα νέα και η επικαιρότητα.

Σημαντικό θέμα της επικαιρότητας που συγκλόνισε ολόκληρο τον κόσμο και συγκεκριμένα την Ελλάδα, είναι η τραγωδία στα Τέμπη. “Ενα σιδηροδρομικό δυστύχημα, μια σφοδρή μετωπική σύγκρουση η οποία δεν θα ξεχαστεί. Τα περισσότερα θύματα; Ήταν κυρίως φοιτητές… Άνθρωποι που ήθελαν να πετύχουν, να απολαύσουν, να διασκεδάσουν, να ΖΗΣΟΥΝ. Το ψυχικό φορτίο που κουβαλούν οι τραυματίες, οι επιβαίνοντες και οι συγγενείς των θυμάτων είναι αφόρητο. Ασήκωτο επίσης είναι και για όλους εμάς που μπορεί να μην το ζήσαμε αλλά σοκαριστήκαμε, ευαισθητοποιηθήκαμε και βυθιστήκαμε όλοι μαζί σε συλλογικό πένθος. Γιατί στην θέση αυτών ανθρώπων κατά τύχη δεν ήμασταν εμείς. Η ασφάλεια ποτέ δεν ήταν δεδομένη, πλέον θα κοιτάμε και πώς να επιβιώσουμε…

Ένα άλλο θέμα το οποίο συνεχίζει να υπάρχει και να «βασιλεύει» στα σχολεία, είναι η λεκτική και η σωματική ΒΙΑ. Σε καθημερινή βάση, τα παιδιά μπορεί να δέχονται σχολικό εκφοβισμό από συμμαθητές τους. Κάτι παρόμοιο δέχτηκε και ένας 15χρονος στο Αρσάκειο με θύτες έξι συμμαθητές τους. Αφού τον έδεσαν σε μία καρέκλα με πετονιά και τον εκφόβησαν, χαρακτήρισαν όσα βίωνε το παιδί ως  «Παιχνίδι» και «Πλάκα». Το συγκεκριμένο περιστατικό σόκαρε πολλούς γονείς κάνοντας τους να φοβούνται για τα παιδιά τους αλλά και έφηβους κάνοντας τους να φοβούνται για τυχόν περιστατικά. Δεν αποτελεί ένα αστείο, ένα απλό πείραγμα με σκοπό το χιούμορ. Είναι μια τραυματική εμπειρία που το παιδί μπορεί να μην ξεπεράσει ποτέ του κουβαλώντας το για την υπόλοιπη ζωή του. Είναι μια «Πλάκα» που αν ξεφύγει, θα αφήσει ρωγμές οι οποίες δεν θα μπορούν να ξανακολλήσουν.

Το σχολείο μας, απέναντι σε αυτά τα γεγονότα έκανε και τις δικές του καταλήψεις αφού όλοι οι μαθητές αντιπαρατάχθηκαν σε αυτές τις φρικαλεότητες. Τελικά μπορούμε να πηγαίνουμε στο σχολείο χωρίς φόβο; Τελικά θα μπορέσουν κάποια στιγμή να υπάρξουν ουσιαστικές λύσεις για την καταπολέμηση του εκφοβισμού; Τελικά θα μπορούμε να πάμε μια βόλτα μαζί με τους φίλους μας με ασφάλεια; Τελικά όπου βγει;