του Αλεσσάντρο Μάρμο
Πριν λίγο καιρό η χωρά μας είχε αναστατωθεί από του συνεχούς σεισμούς που έπληγαν την Σαντορίνη λόγω του ηφαίστειου της. Ας δούμε λοιπόν πως τέτοια παλιότερα γεγονότα έφεραν την Θήρα στη σημερινή της μορφή.
Πριν τη μεγάλη ηφαιστειακή καταστροφή των προϊστορικών χρόνων η νήσος ήταν στρογγυλή και είχε το όνομα Στρογγύλη.
Το μετέπειτα κλασικό όνομα της νήσου Θήρα προήλθε από τον αρχαίο Σπαρτιάτη Θήρα που από τη Σπάρτη προερχόμενος αποίκησε πρώτος τη νήσο αυτή. Το δε όνομα Σαντορίνη προέρχεται από τους διερχόμενους Φράγκους Σταυροφόρους οι οποίοι κατά το πέρασμα τους στέκονταν για ανεφοδιασμό κοντά σε εκκλησία της Αγίας Ειρήνης, που βρίσκεται στη σημερινή περιοχή της Περίσας πίσω από τον ιερό ναό του Τιμίου Σταυρού (την αποκάλεσαν Σάντα Ιρίνα), η οποία υπήρχε στο νησί.
Έπειτα από έναν αριθμό ηφαιστειακών δραστηριοτήτων με το πέρασμα τον χιλιετιών πριν από περίπου 30 χιλιάδες χρόνια στην θέση του σημερινού νησιού βρισκόταν μια μακρά πιο επιβλητική μορφή του, διπλάσιου μεγέθους. Αυτή η εκδοχή έμεινε μέχρι μια βίαιη έκρηξη του Ρίβα, τότε απέκτησε σε ευρείες γραμμές το σχήμα του, εφόσον τότε δημιουργήθηκε η Καλντέρα.
Παράλληλα δημιουργείται το κεντρικό ηφαίστειο της περιοχής. Το 1613 π.Χ. αυτό ξυπνάει, δίνοντας μας την δεύτερη μεγαλύτερη έκρηξη της παγκόσμιας ιστορίας, αφανίζοντας ένα σημαντικό κομμάτι του Αιγαίου. Η διάρκεια της ήταν 2 ημέρες και απελευθερώθηκαν πέτρες συνολικού όγκου 60 κυβικών χιλιομέτρων προκαλώντας διετή χειμώνα.
Μετά από την καταστροφή, βυθίζεται το ένα τέταρτο του νησιού, χωρίζοντας το σε 3 κομμάτια (Σαντορίνη, Θηρασιά, Ασπρονήσι). Με το πέρασμα των χρόνων τα ηφαιστειακά νησιά (Παλιά και Νέα Καμένη) έχουν αναδυθεί ξανά, με τους ρυθμούς τον τελευταίο αιώνα να έχουν αυξηθεί. Παρόλο που τα τελευταία 75 χρόνια δεν έχουν υπάρξει εκρήξεις, η Καλντέρα παραμένει ενεργή και κρατάει σε ετοιμότητα τους ηφαιστειολόγους.
