
Το πρόσωπό σου σαν λουλούδι
και η καρδιά σου σαν κερί
που λιώνει μέσα στην καρδιά μου
και με κάνει σαν παιδί
οι στίχοι του ποιήματός μου
είναι φτιαγμένοι για αυτή
που είναι μέσα στην καρδιά μου
και σαν αίμα λειτουργεί.
Η καρδιά
Κυλάει το αίμα απ’ την καρδιά
κι οι στίχοι μου δεν έχουνε μιλιά
που πάει η καρδιά σου η μικρή
μήπως στο ποτάμι να πάει να ξεδιψάσει
και στο θεό να ξαποστάσει:
Ζωή
Όπως το νερό πέφτει από τη βροχή,
έτσι εξατμίζεται,
έτσι κι η ζωή
σε κανέναν δεν χαρίζεται.
Πρέπει να την διεκδικείς
να έχεις το πάνω χέρι
γιατί παιχνίδι ειν΄η ζωή,
δεν ξέρεις πώς θα στα φέρει
κι αν η ζωή ανάποδα γυρίσει
και ο ήλιος βγει από τη δύση
το φεγγάρι κι αν μαυρίσει
τότε μία είναι η λύση
ν΄ανατείλεις από τη δύση.