Ο Γεώργιος Σακελλάριος ήταν Έλληνας ιατρός, συγγραφέας και ποιητής που είχε καταγωγή από την Κοζάνη. Ο βίος του είναι γνωστός από στοιχεία που αντλούνται από αυτόγραφους κώδικές του και από δικά του σημειώματα από την προσωπική του βιβλιοθήκη που φυλάσσεται από το 1961 στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης.
Ο Γ. Σακελλάριος γεννήθηκε στη Κοζάνη το 1767 και πατέρας του ήταν ο Κωνσταντίνος Σακελλάριος, γιος του εμπόρου λογοτέχνη Ιωάννη Σακελλάριου. Ο Γεώργιος μεγάλωσε με ανέσεις και με την καλύτερη για την εποχή του μόρφωση. Έμαθε τα πρώτα γράμματα από τον Γιαννιώτη ιερομόναχο Αμφιλόχιο και τον ιεροδιάκονο Καλλίνικο και ύστερα έμαθε την Γαλλική, Λατινική και Γερμανική γλώσσα, με την επιμέλεια του παππού Ιωάννη και του Γεωργίου, που ήταν θείος του. Αργότερα, στρατολογήθηκε ως σημαιοφόρος του ελληνικού τάγματος στο στρατό μισθοφόρων-εθελοντών του στρατηγού Λάουντον, που είχε επιτυχίες κατά των τούρκων σε σερβοκροατικές περιοχές. Μετά τη διάλυση του τάγματος, ο Γεώργιος επέστρεψε στην Κοζάνη όπου νυμφεύτηκε το 1790 τη θυγατέρα του σιατιστινού γιατρού Δημητρίου Καρακάση, Αναστασία. Από τον γάμο αυτό απέκτησε τον γιο του Κωνσταντίνο. Μετά από δύο χρόνια, πήγε στο Βουκουρέστι και μετέβη στη Βιέννη για να ξεκινήσει τις ιατρικές σπουδές περίπου το 1795. Κατά την διάρκεια των σπουδών του, μετέφρασε από τα Γαλλικά τους δύο τόμους της ανά την Ελλάδα περιηγήσεως του Αναχάρσιδος, συνέγραψε δε και αρχαιολογία, την οποία εξέδωσε στη Βιέννη το 1796. Παράλληλα, γνώρισε τον Ρήγα Βελεστινλή και φαίνεται ότι επηρεάστηκε από τη δράση του Ρήγα. Μετά τις σπουδές, και αφού αναγορεύτηκε διδάκτωρ, επέστρεψε στο Βουκουρέστι και εργάζεται δίπλα στον πεθερό του Δημήτρη Καρακάση ως υπίατρος. Φεύγοντας από εκεί πήγε Κοζάνη, στη Νάουσα, οπού κλήθηκε ως γιατρός, και από ‘κει στη Θεσσαλονίκη. Όταν κλήθηκε στην Τσαρίτσανη, έχασε τη σύζυγό του Αναστασία από νόσο. Ο θάνατος της συζύγου ανάγκασε τον Γεώργιο να εγκαταλείψει την πόλη. 
Παρόλο αυτά, η φήμη του Γεώργιου εκείνη την εποχή ήταν πολύ μεγάλη με αποτέλεσμα να φτάσει στα αυτιά του ισχυρού Ιμπραήμ πασά, οπού αυτός τον παίρνει μαζί του μαζί με 2 βοηθούς Ιταλούς γιατρούς. Επειδή, όμως δεν ήταν ευχάριστο γι’ αυτόν να μένει εκεί κι επειδή ποθούσε να δει τον γιο του και την μητέρα του Βοζίτσα, επέστρεψε στην πατρίδα και ήλθε σε δεύτερο γάμο στις 15 Ιουλίου 1805. Ο Γεώργιος εμφανίζεται στην Κοζάνη, όπου παραλαμβάνει από τον πεθερό του, Χαρίσιο Μεγδάνη, το προικοσύμφωνο για τον δεύτερο γάμο του με τη Μητιώ Μεγδάνη. Από τον γάμο τους απόκτησαν 3 παιδιά. Ενώ περνούσε ήσυχα τη ζωή του στην Κοζάνη, ξαφνικά καλείται γιατρός στην αυλή του Αλή πασά για να θεραπεύει τον γιο του, που κινδύνεψε με θάνατο, κάτι που πραγματοποιεί με επιτυχία. Μένει εκεί από το 1807 έως το 1813. Το 1817 βρίσκεται στο Μπεράτι, ως γιατρός και κηδεμόνας του Σαλή πασά, γιου του Αλή πασά, και στη συνέχεια εργάζεται ως γιατρός του Ισμαήλ πασά στα Γιάννενα. Μετά από πολλές προσκλήσεις από διάφορες πόλεις για να διατελέσει γιατρός, το 1836 βρίσκεται στην Κοζάνη και ενώ διάβαζε, δαγκώθηκε από έντομο στον καρπό του δεξιού χεριού, κι εξαιτίας αυτού έπαθε οιδήματα στο πρόσωπο και το σώμα. Μετά από γενικές αφαιμάξεις, καθολικά λουτρά και άλλα ιατρικά, συνήλθε για λίγο, αλλά έγινε φιλάσθενος και τον Οκτώβριο 1838, μετά από τετράμηνη παραλυσία, πέθανε σε ηλικία 73 ετών και ετάφη στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου, στον περίβολο του ιερού ναού.
Ο Κοζανίτης ιατροφιλόσοφος Γεώργιος σακελάριος είναι κορυφαίος επιστήμονας και διανοούμενος της εποχής του. Ο Σταμάτιος ο Βεριαίος αποκαλεί τον άνδρα ιατροφιλόσοφο.
Γράφει η Παναγιώτα Χατζηδάμου Γ4
Πηγές
ΓΕΩΡΓΙΟΣ-ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΣ_Παρουσίαση-για-αποθετήριο-συνδέσμου-φιλολόγων.pdf
