Ομολογώ ότι αρχικά δεν είχα κανένα ενδιαφέρον να παρακολουθήσω την ταινία της Barbie. Θεωρούσα ότι θα με επανασυνέδεε με την παιδική ηλικία που έχω πια ξεπεράσει. Ήταν, όμως, τέτοιος ο καταιγισμός των διαφημίσεων, των σχετικών αναφορών, των σχολιασμών για τη ταινία στα κοινωνικά δίκτυα (social media) που δεν μπόρεσα να αντισταθώ και έτσι έγινα μία από τους εκατομμύρια θεατές που παρακολούθησαν την ταινία “Barbie”.
Πρωταγωνίστρια της ιστορίας είναι- ποια άλλη;-η Barbie, η πατροπαράδοτη. Με τις τέλειες αναλογίες της και την αφύσικη ομορφιά της, η «στερεοτυπική» Μπάρμπι, όπως την αποκαλούν, είναι η βασίλισσα της Barbieland, μιας φανταστικής χώρας, όπου κάθε Μπάρμπι διαπρέπει στον κλάδο της –πρόεδρος, νομπελίστρια, δικηγόρος, γιατρός, εφευρέτρια, ό,τι μπορείτε να φανταστείτε– και όλοι οι Κεν υπάρχουν για να είναι ωραίοι και να (εξ)υπηρετούν τις Μπάρμπι. Στην Barbieland κάθε μέρα είναι τέλεια, κορυφώνεται σε ένα ξέφρενο πάρτι και κλείνει με μια girls night (βραδιά κοριτσιών), μέχρι που μια μέρα η Μπάρμπι ξυπνά σκεπτόμενη τον θάνατο με αποτέλεσμα να την πιάνει κρίση άγχους, βλέπει τις πατούσες της να… οριζοντιώνονται και η «τελειότητα» πάει περίπατο.
Σύμφωνα με την παντογνώστρια, την «παράξενη» Mπάρμπι, η λύση στο πρόβλημά της βρίσκεται στον πραγματικό κόσμο, όπου θα ταξιδέψει παρέα με τον Κεν. Ο Κεν διαπιστώνει πως εκεί έξω οι άντρες έχουν το πάνω χέρι και επιστρέφει πίσω στη μητριαρχική Barbieland για να εγκαθιδρύσει την πατριαρχία…
Δεν θα συνεχίσω – η συνέχεια επί της οθόνης – θα ήθελα όμως να καταγράψω κάποιες σκέψεις μου. Από τη μία πλευρά, η κούκλα Μπάρμπι έφερε κάποτε επανάσταση στο χώρο των γυναικείων παιχνιδιών ως η πρώτη ενήλικη κούκλα, η οποία απελευθέρωνε τα μικρά κορίτσια από τον υποχρεωτικό ρόλο της μητέρας, αλλά, από την άλλη, είναι ξεκάθαρο ότι τα εγκλώβισε σε ένα στερεότυπο ομορφιάς και σε έναν ροζ κουκλίστικο κόσμο που καμία σχέση δεν έχει με την πραγματική ζωή των γυναικών.
Η ταινία κάνει μία προσπάθεια να αναγνωρίσει και να «διορθώσει» τα λάθη του παρελθόντος και να προβάλει ένα πιο σύγχρονο προφίλ, μια πιο ανθρώπινη Μπάρμπι. Μιλά για την αυτοδιάθεση ανδρών και γυναικών, μας καλεί να προβληματιστούμε για το ρόλο των φύλων και προτάσσει την ιδέα ότι είμαστε πρώτα άνθρωποι με προσωπική βούληση, το φύλο δεν μας καθορίζει ή τουλάχιστον δεν πρέπει.
Ωραίες ιδέες… φανταχτερά σκηνικά, χρώματα, ζωηρή μουσική, χορός, τραγούδι, κίνηση∙ η Μπάρμπι εντυπωσιάζει, αλλά δεν συγκινεί!
ΕΡΕΥΝΑ / ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ BARBIE
Και επειδή η ταινία προκάλεσε φρενίτιδα στο κινηματογραφικό κοινό, αποφασίσαμε να πραγματοποιήσουμε μία έρευνα/ ερωτηματολόγιο και γι” αυτό σας παροτρύνουμε να συμμετέχετε σ” αυτήν! Τα συμπεράσματα της έρευνας θα αναρτηθούν στο επόμενο τεύχος! Η έρευνα απευθύνεται όχι μόνο στα παιδιά του σχολείου μας αλλά και στα παιδιά των σχολείων όλης της πόλης μας και φυσικά στους μαθητές και τις μαθήτριες των σχολείων με τα οποία συνεργαζόμαστε σε επίπεδο μαθητικών εντύπων. Περιμένουμε τη συμμετοχή και την ανταπόκρισή σας με χαρά!
Πατώντας τον παρακάτω σύνδεσμο, πάρτε μέρος!
https://docs.google.com/forms/d/1vSkiUGhclmXPcgQaIT_nnHX_CoG7KE2c92FJQBzNNHs/edit
Εικόνα από το διαδίκτυο
Λίγα λόγια για την ιστορία της Barbie
Η Barbie, η εμβληματική κούκλα μόδας, δημιουργήθηκε από τη Ruth Handler, συνιδρύτρια της Mattel, Inc. Η ιδέα για την Barbie προέκυψε όταν η Ruth παρατήρησε την κόρη της, Barbara, να παίζει με χάρτινες κούκλες και να τις φαντάζεται ως ενήλικες. Τότε, αναγνώρισε την ανάγκη για μια πιο ρεαλιστική και ευέλικτη κούκλα, για να μπορούν τα παιδιά να συμμετέχουν σε φανταστικά παιχνίδια.
Το 1959, η πρώτη κούκλα Barbie έκανε το ντεμπούτο της στην Αμερικανική Διεθνή Έκθεση Παιχνιδιών στη Νέα Υόρκη. Η αρχική Barbie, γνωστή ως “Barbie #1 Ponytail” ήταν η πρώτη στο είδος της, καθώς παρουσίαζε μια πιο ώριμη, ενήλικη φιγούρα σε σύγκριση με τις δημοφιλείς τότε κούκλες μωρών.
Η δημοτικότητα της Barbie εκτοξεύτηκε στα ύψη από τη δεκαετία του 1960 και μετά. Με την πάροδο των ετών, ανανεωνόταν συνεχώς για να αντικατοπτρίζει τις μεταβαλλόμενες τάσεις της μόδας, τα διαφορετικά υπόβαθρα και τις καριέρες.
Η Barbie έχει γίνει ένα σύμβολο πολιτιστικό και ενδυνάμωσης για γενιές παιδιών σε όλο τον κόσμο. Έχει μεταφερθεί σε ταινίες, βιντεοπαιχνίδια, βιβλία και προϊόντα, καθιστώντας την ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα και διαχρονικά brands στην ιστορία.
Γράφει η Έρικα Στεργίου Γ4
Επιμελήθηκε το ερωτηματολόγιο η Έρικα Στεργίου Γ4
