Το 1961 ο Μίκης Θεοδωράκης μελοποιεί το ποίημα «Το Γελαστό Παιδί» του Ιρλανδού ποιητή Brendan Beham σε μετάφραση Βασίλη Ρώτα για τις ανάγκες του θεατρικού έργου «Ένας Όμηρος» και το 1966 η Ντόρα Γιαννακοπούλου το ερμηνεύει σε πρώτη εκτέλεση.
Ο Brendan Beham έγραψε αυτό το ποίημα για τον Michael Collins που ήταν ένας από τους σημαντικότερους ηγέτες του ιρλανδικού απελευθερωτικού κινήματος που έπεσε νεκρός σε εμφύλια σύγκρουση στις 22 Αυγούστου 1922.
Το 1969 το τραγούδι ακούγεται στη ταινία «Ζ» του Κώστα Γαβρά, η οποία κερδίζει το Oscar καλύτερης ξένης ταινίας και η μουσική του Μίκη Θεοδωράκη κάνει το γύρο του κόσμου. Το 1970 «Το Γελαστό Παιδί» ξεκινά μια δεύτερη καριέρα, ξενόγλωσση αυτή τη φορά με την ερμηνεία της Shirley Bassey, που εκείνη την εποχή βρισκόταν στο απόγειο της καριέρας της και το συμπεριλαμβάνει στο άλμπουμ της με τίτλο «Something» και κάνει παγκόσμια επιτυχία.
ΣΤΙΧΟΙ: Brendan Behan ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Βασίλης Ρώτας ΜΟΥΣΙΚΗ: Μίκης Θεοδωράκης ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Ντόρα Γιαννακοπούλου, Μαρία Φαραντούρη
Ήταν πρωί του Αυγούστου κοντά στη ροδαυγή
βγήκα να πάρω αέρα στην ανθισμένη γη
βλέπω μια κόρη κλαίει σπαραχτικά θρηνεί
σπάσε καρδιά μου εχάθη το γελαστό παιδί
Είχεν αντρεία και θάρρος και αιώνια θα θρηνώ
το πηδηχτό του βήμα το γέλιο το γλυκό
ανάθεμα την ώρα κατάρα τη στιγμή
σκοτώσαν οι εχθροί μας το γελαστό παιδί
Μον’ να “ταν σκοτωμένο στου αρχηγού το πλάι
και μόνον από βόλι Εγγλέζου να `χε πάει
κι από απεργία πείνας μέσα στη φυλακή
θα `ταν τιμή μου που `χασα το γελαστό παιδί
Βασιλικιά μου αγάπη μ’ αγάπη θα στο λέω
για το ό,τι έκανες αιώνια θα σε κλαίω
γιατί όλους τους εχθρούς μας
θα ξέκανες εσύ
δόξα τιμή στ’ αξέχαστο γελαστό παιδί
