Μια υπέροχη θεατρική παράσταση παρακολούθησα στην κεντρική σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά,  όπου παρουσιάζεται το θεατρικό αριστούργημα του Άντον Πάβλοβιτς Τσέχωφ «Θείος Βάνιας », σε μετάφραση και σκηνοθεσία του Γιώργου Κιμούλη, ο οποίος μάλιστα ερμηνεύει και τον ομώνυμο ρόλο.

 Λίγα λόγια για την υπόθεση του έργου :     Ο συνταξιούχος καθηγητής Σερμπριάκοφ  μαζί με τη νεαρή σύζυγό του Έλενα  καταφθάνουν στο οικογενειακό κτήμα τους, που βρίσκεται σε μια ρωσική επαρχία. Το κτήμα συντηρoύν με σκληρή δουλειά  ο Βάνιας και η ανύπαντρη ανιψιά του Σόνια, η οποία είναι κόρη του Σερμπριάκοφ. Αυτή τους η επιστροφή αναστατώνει τη ζωή των ανθρώπων του κτήματος και διαταράσσει τις ισορροπίες. Έρχονται στην επιφάνεια χαμένα όνειρα και ανεκπλήρωτοι πόθοι,  λάθη  και  δικαιολογίες, ανομολόγητοι έρωτες και κρυφές αντιπαλότητες. Η  φθορά της καθημερινότητας χαρακτηρίζει  τη ζωή των ηρώων. Η πληγωμένη Σόνια, αποστασιοποιημένη από τον φαντασμένο πατέρα της Σερμπριάκοφ, είναι τρελά ερωτευμένη με τον ιδεαλιστή  γιατρό  Άστροφ, που εμπνέεται από μεγάλες ιδέες και  οραματίζεται  μια άλλη Ρωσία. Εκείνος όμως,  όπως και ο Βάνιας, είναι ερωτευμένος με την Έλενα,  η οποία τηρεί μια αδιάφορη στάση για τα πάντα.  Τελικά  όλοι οι  ήρωες  αναζητούν απελπισμένα  την ευτυχία  και  το  νόημα της ζωής, αλλά  τελικά βουλιάζουν  στην απόγνωση  και  το τέλμα των ματαιωμένων τους ονείρων.

Ο σκηνοθέτης  παρουσιάζει  την ιστορία με ευαισθησία και κατορθώνει να ζωντανέψει το κλίμα της επαρχίας, την εποχή της τσαρικής Ρωσίας.  Το  συναίσθημα της ελπίδας  εναλλάσσεται  με αυτό της  απόγνωσης.  Η  ψευδαίσθηση και το χιούμορ μπλέκονται με έναν περίτεχνο και   λυρικό  τρόπο, αφήνοντας τον θεατή συγκλονισμένο.

Η  επιλογή της μουσικής δημιουργεί  υποβλητική ατμόσφαιρα  και συμμετέχει  στο αρμονικό αποτέλεσμα.

Από άποψη ερμηνείας, συγκλονίζουν ο χορός του Βάνια με τον γιατρό Άστροφ και ο μονόλογος της Σόνιας, με τον οποίο κλείνει η παράσταση. Προτείνω ανεπιφύλακτα αυτή την παράσταση!!!!