ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

   Πρόσφυγας ονομάζεται, σύμφωνα με τη Σύμβαση της Γενεύης για τους πρόσφυγες, κάθε άνθρωπος που βρίσκεται έξω από το κράτος του οποίου είναι πολίτης εξαιτίας δικαιολογημένου φόβου ότι εκεί θα υποστεί διωγμούς λόγω της φυλής, της θρησκείας ή της εθνικότητάς του, ή ακόμα εξαιτίας της ιδιότητας του μέλους μιας ιδιαίτερης κοινωνικής ομάδας ή των πολιτικών του απόψεων (πολιτικός πρόσφυγας), και επιπλέον τού είναι αδύνατο να εξασφαλίσει προστασία από τη χώρα του, ή, εξαιτίας του φόβου αυτού, δεν επιθυμεί να τεθεί υπό αυτή την προστασία^..

     65,6 εκατομμύρια ήταν οι πρόσφυγες στα τέλη του 2016.
Κάθε λεπτό του 2016, 20 άνθρωποι αναγκάζονταν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Το 51% αυτών που ξεριζώθηκαν από την πατρίδα τους ήταν παιδιά. Το 55% των προσφύγων προέρχονται από την Συρία, το Αφγανιστάν και το νότιο Σουδάν.

   Επιπλέον, Το πιο μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες είναι η ρατσιστική συμπεριφορά απέναντί τους. Τα περισσότερα προβλήματά τους, κατά την προσπάθειά τους να προσαρμοστούν σε μια καινούργια ζωή και να ζήσουν αξιοπρεπώς, πηγάζουν από το ρατσισμό. Οι άνθρωποι αυτοί όταν φτάνουν εδώ, διψούν για δουλειά και έτσι πέφτουν θύματα των ντόπιων, που εκμεταλλεύονται τον πόνο, την ανάγκη τους και τους προσλαμβάνουν, πληρώνοντας τους ελάχιστα χρήματα για μια δύσκολη και πολύωρη εργασία. Και σαν να μην έφτανε αυτό οι πρόσφυγες «χρεώνονται» το πρόβλημα της ανεργίας, καθώς οι περισσότεροι από εμάς χρησιμοποιούμε ως δικαιολογία για τη ρατσιστική στάση μας, την κλισέ πλέον φράση «μας κλέβουν τις δουλειές». Εξίσου σημαντικά είναι και τα ψυχικά προβλήματα που φαίνεται να εμφανίζουν οι πρόσφυγες και μπορεί να οφείλονται σε ψυχικά τραύματα, δυσκολίες προσαρμογής, απώλεια της κουλτούρας και του πολιτισμού, έλλειψη εμπιστοσύνης και στήριξης.

   Αξίζει να σημειωθεί πως η χώρα μας  προτιμάται από πολλούς ανθρώπους, που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν  την πατρίδα τους και να αναζητήσουν  μια δεύτερη ευκαιρία για μια καλύτερη ζωή. Αυτό συμβαίνει, διότι το βιοτικό επίπεδο της χώρας μας θεωρείται αρκετά υψηλό. Οι άνθρωποι αυτοί όμως που έχουν χτυπηθεί τόσο από τη μοίρα, όταν φτάνουν στην χώρα μας διαπιστώνουν πως κάθε άλλο παρά εύκολη είναι η ζωή σε αυτό τον τόπο.    

   Παρ’όλα αυτά, οι χώρες που υποδέχονται τους πρόσφυγες αντιμετωπίζουν κι αυτές με τη σειρά τους κάποια προβλήματα.  Η αύξηση του αριθμού εισροής σημαίνει πως όχι μόνο δεν είναι εφικτή η σταδιακή απορρόφηση των νεοεισελθέντων, αλλά πως είναι αναγκαία και η δαπάνη σημαντικών χρηματικών ποσών για τη δημιουργία κέντρων υποδοχής και για τη συντήρηση όλων αυτών των ανθρώπων. Η κατάσταση επιβαρύνεται ακόμη περισσότερο αν η χώρα υποδοχής αντιμετωπίζει σημαντικά οικονομικά προβλήματα, γνωρίζοντας κι η ίδια ρεύμα μετανάστευσης δικών της πολιτών, όπως συμβαίνει στην περίπτωση της Ελλάδας. Η προσέλευση μεγάλου αριθμού μεταναστών δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα στους κατοίκους της χώρας υποδοχής, διότι θεωρούν πως οι μετανάστες καταλαμβάνουν θέσεις εργασίας, τις οποίες τις στερούνται οι ίδιοι. Αν, μάλιστα, τα επίπεδα ανεργίας είναι ήδη κατά ατυχή συγκυρία υψηλά, τότε οι πολίτες των χωρών υποδοχής τείνουν να αντιμετωπίζουν με αρνητικό τρόπο τους μετανάστες και δυσχεραίνουν σε μεγάλο βαθμό την ενσωμάτωσή τους. Αναλυτικότερα, Οι Έλληνες, λόγω της οικονομικής κρίσης, αδυνατούν να προσφέρουν τη βοήθειά τους δίνοντας τα καθημερινά κι απαραίτητα αγαθά τους. Ωστόσο, όσοι μπορούν, βοηθούν, εξαιτίας του γεγονότος πως κάποιοι από αυτούς έζησαν τέτοιες καταστάσεις.

   Επιπροσθέτως, μπορούν να ληφθούν κάποιες λύσεις για την πιο ομαλή λειτουργία του θέματος. Οι πρόσφυγες δεν έχουν αρκετά μέρη για να μείνουν, και θα έπρέπε να βρούμε εγκαταλελειμμένα κτίρια, ώστε να μπορούν να ζήσουν καλύτερα. Ακόμη, κάποιοι θεωρούν τους πρόσφυγες κατώτερους και θέλουν να τους διώξουν. Εξαιτίας αυτού, θα πρέπει να πιστεύουμε ότι είναι άνθρωποι σαν και εμάς.

Μαθήτριες του Β4:Μαρία Μπ.  Ολυμπία Παν.