Ζωγραφική: Γεωργία Τζουνάκου

Στο πλάι μιας θάλασσας γεμάτης σεληνόφως

εκείνη την κοίταζε, αλλά εγώ την αγνοούσα

- το φως των ματιών της ήταν φωτεινότερο, ομορφότερο.

Τούτο τον ωκεανό της αγάπης θαυμάζαμε οι δυο μας

λέγαμε πως μαζί θα τον πλεύσουμε

τη βάρκα όμως δεν μπορέσαμε να χτίσουμε μαζί

και στο τέλος χωρίς εμένα έπλευσες

και έτσι η καρδιά μου βούλιαξε, πνίγηκε…

Τη δική σου έψαχνα στο βυθό

σαν θησαυρός που ήθελα απεγνωσμένα να αποκτήσω

αλλά η αγάπη που έψαχνα δεν ήταν στα νερά μου.

Μια αγάπη ανεκπλήρωτη, μια ιστορία ανείπωτη

η αγάπη μας, το γιατί και το αν, οι αναμνήσεις μας

θα μείνουν για πάντα μια ηχώ στα κύματα εκείνης της νύχτας

στο πλάι μιας θάλασσας γεμάτης σεληνόφως.