Και λίγος…..Ελύτης

Και λίγος…..Ελύτης


 Όταν ανακαλύψουμε τις μυστικές σχέσεις των εννοιών και τις περπατήσουμε σε βάθος θα βγούμε σ’ ένα άλλου είδους ξέφωτο που είναι η Ποίηση. Και η Ποίηση πάντοτε είναι μία όπως ένας είναι ο ουρανός. Το ζήτημα είναι από πού βλέπει κανείς τον ουρανό.

 Πλοίο διαρκείας η χώρα μου

 Ονειρεύομαι μιαν Ηθική που η έσχατη αναγωγή της να οδηγεί στην ίδια ομοούσια και αδιαίρετη Τριάδα.

 Ροές της θάλασσας και σεις των άστρων μακρινές επιρροές – παρασταθείτε μου!

 Τέτοιαν εύστοχη δείξε αδεξιότητα και να: ο Θεός!

 Αν δεν στηρίξεις το ένα σου πόδι έξω απ’ τη Γη ποτέ σου δεν θα μπορέσεις να σταθείς επάνω της.

 Θε μου τι μπλε ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε!

 Ο τρομοκράτης είναι ο άξεστος των θαυμάτων.

 Δυστυχώς και η Γη με δικά μας έξοδα γυρίζει.

 Δίνε δωρεάν τον χρόνο  αν θες να σου μείνει λίγη αξιοπρέπεια.

 Την αλήθεια την ‘’φτιάχνει’’ κανείς ακριβώς όπως φτιάχνει το ψέμα.

 Ιδιώτευε μες στο Ανερυθρίαστο.

 Το άπειρο υπάρχει για μας όπως η γλώσσα για τον κωφάλαλο.

 Θα πρέπει να δημιουργούμε αντισώματα και για την Ευθύνη.

 Μια νομοθεσία εντελώς άχρηστη για τις Εξουσίες θα ‘τανε αληθινή σωτηρία.

 Το ‘’κενό΄΄ υπάρχει όσο δεν πέφτεις μέσα του.

 Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά.

 Θάλασσα λανθασμένη δε γίνεται.

 Όταν η ζωή μάχεται οι νεκροί στον Άδη μηδίζουν.

 Έχει τη μέση της και η άκρη- άκρη.

 Όποιος μπορεί και φορτίζει την ερημιά έχει ακόμη ανθρώπους μέσα του.

 Όταν ακούς ‘’ τάξη’’ ανθρώπινο κρέας μυρίζει.

 Κι οι μάνες είναι για να κλαιν, οι άντρες για να παλεύουν

Τα περιβόλια για ν’ ανθούν των κοριτσιών οι κόρφοι

Το αίμα για να ξοδεύεται , ο αφρός για να χτυπά

Κι η λευτεριά για ν’ αστραφτογεννιέται αδιάκοπα!

 Κείνοι που επράξαν το κακό – τους πήρε μαύρο σύγνεφο.

 ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Για σένα θα δακρύσει από χαρά ο ήλιος

 Ο καθείς και τα όπλα του.

 Η ειρήνη θέλει δύναμη να την αντέξεις.

 Τις ιδέες μου όλες ενησιώτισα.

Στη συνείδησή μου έσταξα λεμόνι.

 Τη Γλώσσα μού έδωσαν ελληνική·

Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου.

 Μέρα τη μέρα ζω- πού ξέρεις αύριο τι ξημερώνει.

 Είμαστε το αρνητικό του ονείρου.

 Φοβηθείτε αν θέλετε να σας ξυπνηθεί το ένστικτο του Ωραίου.

 Ψαρεύοντας έρχεται η θάλασσα κι είναι στη μυρωδιά της μέσα που το ψάρι αστράφτει .

 Προσπάθησε να οδηγήσεις την Τεχνική τελειότητα στη φυσική της κατάσταση.

 Από το ελάχιστο φτάνεις πιο σύντομα οπουδήποτε.

 Και χρωστάμε στη διάρκεια μιας λάμψης την πιθανή ευτυχία μας.

Κυκλάδες!

  Αφρίζοντας περνά μια Σίκινος

  ΜΥΚΟΝΟΣ.Ταρατσάκι.Ανάμεσ’ από γλάστρες με γεράνια ένας ρόδινος τρούλος, λευκά τόξα, κατάρτια υφαίνοντας τον ουρανό, η Δήλος.

  ΠΑΡΟΣ. Κτήμα ‘Έλητας’’. Δειλινό. Πάπιες και χήνες. Κάποιος, πάνω στ’ αλώνι, αποκοιμισμένος, με μια πελώρια ψάθα στο κεφάλι και τα πόδια μισάνοιχτα.

  ΚΥΘΝΟΣ. Η ράχη της νησίδας ‘’Πιπέρι’’ ασύμμετρα τριγωνική, όπως φαίνεται το δειλινό από την Κανάλα.

  ΣΕΡΙΦΟΣ. Παραπλέοντας το νησί μες στο καταμεσήμερο.Καίνε τα γυμνά σου μπράτσα πάνω στην κουπαστή. Κι ολοένα, μία μεσ’ απ’ την άλλη,ξετυλίγονται οι μικρές αγκαλιές έως ότου τέλος απλώνεται η μεγάλη με το λευκό στέμμα στην κεφαλή.

  ΣΙΦΝΟΣ. Δώμα με κυματωσιές. Αρμοσμένο το γυμνό σώμα σαν από τότε,θα ‘λεγες ,που  γεννήθηκες μες στη λειψανοθήκη του ήλιου.

  Τα νησιά με το μίνιο και  με το φούμο…..τα νησιά με τους έρημους ταρσανάδες τα νησιά με τα πόσιμα γαλάζια ηφαίστεια…. Η Σίφνος, η Αμοργός, η Αλόννησος η Θάσος,η Ιθάκη, η Σαντορίνη η Κως,η Ίος, η Σίκινος.

  Ωδή στη Σαντορίνη

Θαλασσοξυπνημένη, αγέρωχη

Πορφυρογέννητη, αναδυόμενη…

  ΑΝΔΡΟΣ. Στραπουργιές. Φεγγαρόφωτο πάνω στους ανθισμένους γκρεμούς κι ως πέρα στο μυριστικό πέλαγος, ατελεύτητα.

  Περί …  λουλουδιών

 Από κήπο σε κήπο η σκέψη μου δειλή σαν τριανταφυλλιά πρωτάρα

 Το γινόμενο των μυριστικών χόρτων επί την αθωότητα δίνει πάντοτε το σχήμα κάποιου Ιησού Χριστού.

 Τότες που ευώδιαζαν οι βιόλες

 Μ’ ανοιχτές παλάμες έσπειρε φλόμους κρόκους καμπανούλες όλων των ειδών της γης τ’αστέρια

 Τα μεγάλα είδα κοντόποδα φυτά,….:Να το σπαράγγι να κι ο ριθιός να το σγουρό περσέμολο το τζεντζεφύλλι και το πελαργόνι ο στύφνος και το μάραθο

 Κάτω απ’ την κληματαριά ώρες εκεί ρέμβαζα

 Δύο οι  θάλασσες και η τρίτη ανάμεσα-λεμονιές κιτριές μανταρινιές

 Αδάγκωτο πράσινο στις ρεματιές το χόρτο κάρφωσε μέντα λεβάντα λουίζα

 Στο νησί με τους κόλπους των ελαιώνων

 Κι εσύ στου νερού των αιώνων την άκρη σύρεις πασχαλιάν αναστάσιμη

 Λυπημένες μυρσίνες

 Στα χαλάσματα κάρφωσε μια παπαρούνα που λάμπει

 Ρόδο μου αμάραντο

 Ζαλίζει τ’ αγιόκλημα

 Κι από γιούλια και ναρκίσσους το καινούριο

 Πέστε μου είναι η τρελή ροδιά που βιαστικά ξεθηλυκώνει τα μεταξωτά της μέρας;

 Τα σεμνά με την κόκκινη αρρεβώνα τα  κομπάζοντας έφιππα μες τους λειμώνες….Το Κρίνο , το Τριαντάφυλλο, το Γιασεμί ο Μενεξές, η Πασχαλιά, ο Υάκινθος το Γιούλι, το Ζαμπάκι, το Αστρολούλουδο

 Η σοφία τους η αδιατίμητη η Ελιά, η Ροδιά, η Ροδακινιά το Πεύκο,η Λεύκα,ο Πλάτανος ο Δρυς, η Οξιά , το Κυπαρίσσι

 Πίδακες  χρυσανθέμων

 Όταν οι μνήμες εκπυρσοκροτούν και βγαίνουν από τα μικρά παράθυρά τους υάκινθοι

Σχολιάστε

Top