Συνήθως λέμε «Αύριο, έχουμε καιρό». Αλήθεια, γιατί θεωρούμε το αύριο δεδομένο; Τίποτα δεν είναι δεδομένο πως θα υπάρξει και δεν μας το οφείλει κανείς. Εσύ γιατί το πιστεύεις; Άραγε,τι σημαίνει, «έχουμε καιρό;» Πόσο σίγουρο είναι;. Εσύ, άνθρωπε, πόσος πολύς πιστεύεις πως είναι αυτός ο καιρός; Πόσο πιστεύεις πως θα ζήσεις; Το μόνο που έχεις είναι το σήμερα, το τώρα. Άσε το αύριο, γιατί κι εχθές το ίδιο έλεγες: «Άστο, αύριο θα το κάνω, κάποια άλλη στιγμή». Και τώρα; Κι όταν έρχεται αυτή η στιγμή; Τότε τι κάνεις; Λες πάλι το ίδιο. Πότε θα μάθεις; Πότε θα μάθεις και θα συνειδητοποιήσεις πως το αύριο, αυτή η άλλη στιγμή, η άλλη φορά μπορεί και να μην υπάρξει; Μπορεί οι άνθρωποι που είπες πως θα δεις,θα βοηθήσεις ή πως θα συγχωρήσεις, αυτή την άλλη μέρα να μην υπάρχουν. Αφού το ξέρεις, γιατί δεν κάνεις κάτι γι’ αυτό; Πρέπει να συμβεί για να καταλάβεις και να έχεις τύψεις για όλα τα υπόλοιπα αύριο;                                                                 Κατάλαβε, λοιπόν, πως  το τώρα είναι δώρο κι είναι το μόνο που έχεις. Μίλα, πες στους ανθρώπους που σ’ενδιαφέρουν πως τους αγαπάς, δείξτο τους με κάθε τρόπο και μην κρατάς κακία, συγχώρεσε, έχε ελπίδα, έλπιζε για το αύριο και να είσαι ευγνώμων όταν έρθει. Βγες και τρέξε στη βροχή, όσο οι άλλοι φοβούνται μη βραχούν τα καινούρια τους παπούτσια… Απόλαυσε,γέμισε και αξιοποίησε κάθε στιγμή του τώρα, χωρίς να περιμένεις το αύριο για να το κάνεις.Το καλύτερο μέλλον έρχεται όταν αξιοποιείς σωστά το παρόν. Δεν έχεις πολύ χρόνο για όλα,ώστε να τ’ αναβάλλεις συνεχώς, αλλά κι ο λίγος είναι αρκετός για κάποιον που ξέρει να εκτιμά και να απολαμβάνει τ’ αγαθά της ζωής,για κάποιον που κάθε μέρα αποδεικνύει με τις πράξεις του πως αξίζει να λέγεται Άνθρωπος… Γίνε,λοιπόν, ένας τέτοιος Άνθρωπος και η πιο καλή στιγμή σου είναι μόνο τώρα!

Στέλλα Στρατηγού (Γ΄2)