Χαίρεται, χαίρεται! Τα Χριστούγεννα κοντοζυγώνουν και εγώ έχω την χαρά να αφιερώνω ένα ολόκληρο άρθρο προς τιμήν τους. Τι όμορφη γιορτή! Ποιος πιστεύει το αντίθετο; Νομίζω κανένας.
Στο άκουσμα των Χριστουγέννων, αμέσως μου έρχεται στο μυαλό η εικόνα μιας οικογένειας ντυμένης βαριά, με πουπουλένια μπουφάν και γουνίτσα περιμετρικά της κουκούλας τους να κάνουν βόλτες σε μια εκτεταμένη στρογγυλή πλατεία με στημένες υπαίθριες αγορές. Πιο πέρα, βλέπω ένα νεαρό ζευγαράκι να απολαμβάνει τη ζεστή αχνιστή σοκολάτα του καθισμένο σε ένα από τα παγκάκια της πλακόστρωτης πλατείας. Καλέ! Πώς μου ξέφυγε αυτό το ζευγάρι παππούδων που ακούει όλο νοσταλγία τα κάλαντα κάποιας παιδικής χορωδίας; Ίσως η εικόνα που έχω να είναι κάπως ρομαντική, σαν να το έσκασε από παραμύθι…μπορεί και ψεύτικη.
Δεν θέλω να σας κακοκαρδίσω, μάλιστα θα κάνω ότι μπορώ για να σας ανεβάσω το ηθικό. Δυστυχώς τα Χριστούγεννα δεν σημαίνει για όλους ευτυχία, αγάπη, στοργή. Ο πόλεμος είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες που συμβάλλει σε αυτό. Σε καμία περίπτωση δεν εννοώ πως όλοι εμείς που έχουμε την πολυτέλεια να γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα με την πλήρη έννοια της εορτής, θα έπρεπε να μας βασανίζουν οι τύψεις και οι ενοχές. Όμως θα ήταν καλό, γλυκό και αν θέλετε πρακτικό να δώσουμε μία χείρα βοηθείας, όπως μπορεί ο καθένας μας, στον κόσμο εκεί έξω που υποφέρει από τις επιπτώσεις του πολέμου και της ενδοχώριας φτώχειας.
Αναφερόμενη σε αυτήν την συμβουλή, θα ήθελα να σας πω και κάτι ακόμα. Οι άνθρωποι, έχουμε συνδέσει τα Χριστούγεννα συνειδητά, λόγω της γέννησης του Χριστού (θρησκευτικών λόγων) ή και ασυνείδητα, κυρίως με την αγάπη και με καλές πράξεις που προείπα. Παρόλα αυτά, εγώ πιστεύω ότι τα Χριστούγεννα δεν είναι τίποτα άλλο παρά μόνο μία υπενθύμιση. Ένα ‘’καμπανάκι’’ θαλπωρής, γαλήνης, σοφίας. Χριστούγεννα δεν σημαίνει ‘’τώρα σε αγαπάω, μετά όχι’’, ‘’τώρα σε βοηθάω, μετά σε ξεχνάω’’. Το νόημα των Χριστουγέννων πρέπει να είναι διαχρονικό, να ισχύει πάντα, να εφαρμόζεται κάθε ήμέρα. Χριστούγεννα δεν σημαίνει πως πρέπει να ζοριστώ, να αναγκαστώ να πράξω κάτι καλό τις γιορτές μόνο και μόνο για να λέω ‘’εγώ συνεισέφερα πολύ αυτόν τον καιρό’’. Όχι, όχι, όχι. Έτσι χάνεται ολόκληρη η ουσία, το μήνυμα αυτής της εύθυμης εορτής.
Βέβαια, για να είμαι ειλικρινής, δεν φταίμε αποκλειστικά εμείς οι άνθρωποι που έχουμε αυτήν την διαστρεβλωμένη οπτική. Έχουν βάλει το ‘’χεράκι’’ τους και τα καταστήματα. Ποιος από εμάς δεν έχει πιάσει τον εαυτό του στο ταμείο κάποιου εποχιακού καταστήματος με ένα καλάθι γεμάτο αχρείαστα μπιχλιμπιδάκια; Με λίγο γκλίτερ και φωτάκια, όλοι πέφτουν στην παγίδα του καταναλωτισμού. Δεν μας κατηγορώ που ψωνίζουμε στολίδια για το σπίτι και το δέντρο μας, είναι μια ευκαιρία για να ξεχαστούμε λίγο απ΄τα βάσανα της καθημερινότητας, στρέφοντας την προσοχή μας σε πιο ‘’ασήμαντα’’ πράγματα. Τα ψώνια είναι διάλειμμα, ξεγνοιασιά, αίσθημα αλλαγής, ανανέωσης.
Ουφ! Πολλά είπα πάλι…Ελπίζω να μην κατάφερα να γίνω τελείως κουραστική! Σας αποχαιρετάω, πάω τρεχάτη να ψήσω μελομακάρονα και να γράψω γράμμα στον Άι Βασίλη. Τελικά, όντως μου αρέσουν τα Χριστούγεννα. Ναι, είμαι απολύτως σίγουρη, μου αρέσουν! Εσάς;
Αριστιάννα Ζάμπρα (Γ2)
