από την Μαριλένα Σ.
Είμαι από τους Αγγελιοφόρους του 13ου Δημοτικού Σχολείου. Θα μπορούσα να σας πάρω μια συνέντευξη;
Γιαγιά: Βεβαίως και μπορείτε!!!
Ετοιμάζατε γιορτινό τραπέζι όλοι οι συγγενείς μαζί; Εαν ναι, τι φαγητό και τι λιχουδιές είχε;
Γιαγιά: Συνήθως, στα χωριά που μεγάλωσα, είχαν στο γιορτινό τραπέζι κυρίως χοιρινό που το είχε ο καθένας στο σπίτι του, που το εκτρέφανε οι ίδιοι και το τρώγανε τα Χριστούγεννα σε διάφορες μορφές στο τραπέζι μαζί με τα φαγητά, τις πίτες μας και τους κουραμπιέδες. Συνήθως αυτό είχαμε για γλυκό.
Παππούς: Εγώ παιδί μου τα Χριστούγεννα την παραμονή στο γιορτινό τραπέζι, είχαμε χοιρινό με σέλινο και γαλοπούλα γεμιστή. Και για γλυκό είχαμε ισλί και τα φοινίκια. Φοινίκια ήταν τα μελομακάρονα που τα έφτιαχναν στην Μικρά Ασία.
Τι δώρα παίρνατε τα Χριστούγεννα;
Παππούς: Δεν παίρναμε δώρα εκείνη την εποχή διότι δυσεύρετα τότε. Την Πρωτοχρονιά να πάρουμε ένα μικρό από την πόλη, που πήγαινε ο πατέρας μου.
Γιαγιά: Κι εμείς κάτι τέτοιο εφαρμόζαμε στο χωριό.
Γιαγιά, παππού, μπορείτε να μας περιγράψετε με μια πρόταση ή μια λέξη για τα παιδικά σας Χριστούγεννα;
Γιαγιά: Για μένα ήταν χαρά που μαζευόμασταν στο γιορτινό τραπέζι και περνούσαμε καλά. Αγάπη.
Παππού: Κι εγώ το ίδιο πιστεύω, ότι είπε η γιαγιά σου χαρά και αγάπη. Και πηγαίναμε σε ένα μαγαζάκι που είχε στολισμένο δέντρο και το χαζεύαμε.
Τι στολίζατε; Καράβι ή δέντρο στο σπίτι σας;
Παππούς: Εμεις δεν ξέραμε για καράβια. Ένα δέντρο στολίζαμε.
Γιαγιά: Ακριβώς το ίδιο κάναμε κι εμείς.
Τι κάλαντα προτιμούσατε να λέτε στους γείτονες;
Γιαγιά: Όλα μου άρεσαν κια όλα πήγαινα και τα έλεγα γιατί αυτό μας έδινε και λίγο χαρτζιλίκι.
Παππούς: Εμένα προσωπικά που έρχονται πιο έντονα τα Χριστουγεννιάτικα γιατί ήταν τα πρώτα που λέγαμε. Μπαίναμε στο τρένο γιατί εκεί έμπαινε πολύς κόσμος και λέγαμε τα κάλαντα.
Σας ευχαριστώ για τον πολύτιμο χρόνο σας! Καλά Χριστούγεννα!
