Εθνική τραγωδία στα Τέμπη!

Δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα…

Πάμε και όπου βγει…

Βαρελοπούλου Κωνσταντίνα,  Γ5 

Μια σφοδρή μετωπική σύγκρουση τρένων στα Τέμπη προκάλεσε εθνικό  πένθος. Τα περισσότερα θύματα είναι φοιτητές, άτομα στην δική  μας ηλικία που χάθηκε η ζωή τους από ένα, όπως το είπαν, «ανθρώπινο λάθος».

Μέχρι αυτή τη στιγμή, την επομένη της τραγωδίας, ακούμε για 57 νεκρούς και πολλούς τραυματίες…

Πολλές οικογένειες ζουν στιγμές αγωνίας και ελπίδας  περιμένοντας να βρεθεί ο άνθρωπός τους. Είναι ένα γεγονός που προκάλεσε θλίψη σε όλους και ειδικότερα  στη μαθητική κοινότητα, αφού από πολλαπλά λάθη των τελευταίων χρόνων έχασαν την ζωή τους συνομήλικοι μας που τελικά δεν κατάφεραν ποτέ να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους .

Οι ώρες περνάνε βασανιστικά και όλοι μας προσπαθούμε να καταλάβουμε ποιος τελικά έφταιγε. Αρχικά, όλοι κατηγορούμε το σταθμάρχη, πόσα όμως άλλα συνειδητά λάθη και αμέλειες έχουν προηγηθεί;

Το τρένο, αυτό το υπέροχο μεταφορικό μέσο που γέννησε η βιομηχανική επανάσταση για να την εκτοξεύσει στις περιοχές του κόσμου, είναι πολύ πονεμένη ιστορία για την Ελλάδα. Με απλά λόγια, ποτέ δεν ευδοκίμησε στη χώρα μας.

Κακές επιλογές, στρατηγικά λάθη, έλλειψη επενδύσεων, χείριστος προγραμματισμός.

Αυτό που ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος θεωρούσε το 1855 ως ικανή και αναγκαία συνθήκη για την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας, κατέληξε μια συγκοινωνιακή ταλαιπωρία.

Παρά το γεγονός ότι  υπήρξαν δυνατότητες, καθώς  έγινε χρηματοδότηση με ποσό που πλησίαζε τα 20 εκατομμύρια ευρώ για την ασφάλεια των τρένων, όμως  τα γεγονότα δείχνουν ότι ουσιαστικά  δεν υλοποιήθηκε ποτέ.

Επίσης αναφέρθηκε πως τρεις εβδομάδες πριν από την σύγκρουση οι εργαζόμενοι στο σιδηροδρομικό σταθμό της Λάρισας  είχαν ανακοινώσει  στον Υπουργό Μεταφορών πως είναι πολύ πιθανό να γίνει δυστύχημα, αλλά τελικά οι αρμόδιοι  ποτέ δεν υπολόγισαν την σοβαρότητα της κατάστασης .

Η τραγωδία αποδεικνύει την απουσία σύγχρονων συστημάτων  τηλεματικής για την κυκλοφορία των τρένων που κάθε ευρωπαϊκή χώρα πρέπει να διαθέτει, άρα συμπεραίνουμε πως όλα γίνονταν από ανθρώπινα χέρια δηλαδή χειροκίνητα Ακούσαμε μάλιστα ότι η χώρα έχει δικαστεί για παραλείψεις σε αυτόν τον τομέα  από τα ευρωπαϊκά δικαστήρια.

Να τι δήλωσε  ο πρόεδρος των μηχανοδηγών:

«Δε λειτουργεί τίποτα. Ούτε οι ενδείξεις, ούτε τα φωτοσήματα, ούτε ο έλεγχος κυκλοφορίας. Αν αυτά λειτουργούσαν οι μηχανοδηγοί θα βλέπαν την κόκκινη ένδειξη, τα τρένα θα σταματούσαν σε απόσταση. Μάλλιασε η γλώσσα μας να το λέμε»

Ας μη ξεχνάμε βέβαια ότι τα τρένα ιδιωτικοποιήθηκαν και το βασικό κίνητρο των ιδιωτών είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους και η ελαχιστοποίηση του κόστους!

Στη συγκεκριμένη περίπτωση υπεύθυνος για περίπου 350 ζωές θεωρήθηκε  ένα άτομο∙ ο σταθμάρχης Λάρισας που διορίστηκε πριν ένα μήνα στα 60 έτη του με ελάχιστη  εκπαίδευση και  το κράτος αποφάσισε να τον διορίσει Σε ένα κομβικό σημείο.

Αποτελεί ύβρη για τα θύματα η απόδοση του αδιανόητου ατυχήματος στο λάθος του σταθμάρχη.

Είναι δυνατόν, η κίνηση τρένων με τεράστιες ταχύτητες, να εξαρτάται από τον χειρισμό ενός ανθρώπου; Η έλλειψη ηλεκτρονικών συστημάτων ασφαλείας είναι η αιτία όταν ακόμη και η μετακίνηση ενός ντελιβερά παρακολουθείται από το κινητό.

Από τη στιγμή που δεν εφαρμόζεται η τεχνολογία στο σιδηροδρομικό δίκτυο  το ποσοστό πιθανότητας ανθρώπινου λάθους αυξάνεται πάρα πολύ με απότοκο να γίνει ένα τέτοιο τραγικό γεγονός που φαίνεται  ότι θα μπορούσε να συμβεί μόνο στην χώρα μας.

Αυτή η εθνική τραγωδία ήταν ένα έγκλημα που ακούει στο όνομα κέρδος και ξεπούλημα..

Οι εγκληματίες  από όποια πλευρά και αν προέρχονται θα πρέπει να λογοδοτήσουν! Το χρωστάμε στις ψυχές των παιδιών που χάθηκαν! Το χρωστάμε στους μελλοντικούς επιβάτες των τρένων ώστε να μη συμβεί ποτέ πάλι!

(Στιγμιότυπο από τη διαμαρτυρία του σχολείου μας για το έγκλημα στους σιδηροδρόμους.)