Στις μέρες μας είναι πλέον πολύ συχνό, τα ζευγάρια που αντιμετωπίζουν προβλήματα στη σχέση τους ή στο γάμο τους, να βιώνουν σύγχυση και συγκρούσεις.
Είναι ευρέως αποδεκτό ότι τα θεραπευτικά οφέλη από τη θεραπευτική εργασία με παιδιά τα οποία αντιμετωπίζουν σημαντικές δυσκολίες μεγιστοποιούνται όταν στον θεραπευτικό σχεδιασμό εμπλέκονται και οι γονείς, είτε με τη μορφή ψυχοεκπαίδευσης, είτε με την μορφή συμβουλευτικής υποστήριξης, είτε ακόμη με τη μορφή ομάδων γονέων.
Από την εργασία της Callias (1985) με ομάδες γονέων παιδιών με αυτισμό, έχει καταδειχθεί ότι τα αποτελέσματα των θεραπευτικών προγραμμάτων είναι αρκετά δύσκολο να γενικευθούν, όταν οι γονείς αποκλείονται από το θεραπευτικό πρόγραμμα ή αντιμετωπίζονται με προκατάληψη από την πλευρά των θεραπευτών.
Αντίθετα, όταν οι γονείς υποστηρίζονται στο ρόλο τους, εκπαιδεύονται σε δεξιότητες τέτοιες ώστε να κατανοήσουν και να αντιμετωπίσουν τη δυσκολία του παιδιού τους και διευκολύνονται στο να επεξεργαστούν επώδυνα βιώματα και συναισθήματα και να μοιραστούν το ψυχικό φορτίο, αυξάνεται η ανθεκτικότητα (resiliency) τόσο των ίδιων όσο και των υπόλοιπων μελών (π.χ. αδέρφια) της οικογένειας.
Η συμβουλευτική γονέων έχει στόχο να ενδυναμώσει το ρόλο κάθε γονέα ώστε ο ίδιος να είναι σε θέση να βοηθήσει το παιδί να ωριμάσει συναισθηματικά και να αυτονομηθεί.
Η συμβουλευτική γονέων απευθύνεται σε γονείς όλων των ηλικιών, και τα πιο συχνά θέματα που αναφέρονται είναι:
- Διαζύγιο, απώλεια,
- πένθος,
- προβλήματα συμπεριφοράς των παιδιών στο σπίτι ή το σχολείο,
- δυσκολίες σχολικής προσαρμογής,
- μαθησιακές δυσκολίες και
- διαταραχή ελλειματικής προσοχής και υπερκινητικότητας,
- συναισθηματικά προβλήματα των παιδιών, κ.ά.
