Πόσο επηρεάζει η σειρά γέννησης την προσωπικότητα του κάθε παιδιού; Πώς αισθάνεται ο μεγάλος , η μεσαία ή το μικρότερο; Έχει διαφορά αν είσαι αγόρι ή κορίτσι μέσα στην οικογένεια; Κι αν είσαι μοναχοπαίδι;
Τι λένε οι μαθητές και οι μαθήτριες του Β2 για το θέμα;
Στέφανος Γκανελάρι
Είμαι ο μικρότερος από τα δύο αδέρφια, με αποτέλεσμα να έχω αρκετά προνόμια. Έχω μεγαλύτερη προσοχή από τον αδερφό μου αλλά βέβαια μου απαγορεύουν και πολλά πράγματα, και πολλές φορές με λάθος τρόπο. Δεν είναι αλήθεια αυτό που όλοι νομίζουν, πως δηλαδή με το να είσαι ο μικρός της οικογένειας σε έχουν σα βασιλιά. Αρκετές φορές σε έχουν και σαν «σκλάβο», πράγμα που συχνά με εξοργίζει. Δεν παίρνεις την ίδια αγάπη, ούτε έχεις την ίδια αντιμετώπιση με το πρώτο παιδί και αυτό δημιουργεί ένα ανεπανόρθωτο κενό στην αδελφική σχέση.
Άννα Μαρία Γκαμπαερίδου
Ζώ σε εξαμελή οικογένεια και είμαι το δεύτερο παιδί. Τραβάω «ζόρια» και με το μεγαλύτερο αδερφό αλλά και με τα μικρότερα αδέρφια.
Είμαι βέβαια η αγαπημένη του μπαμπά και έχω χτίσει αρκετά καλές σχέσεις μαζί του. Πάντα όταν μαλώνω με τα αδέρφια μου παίρνει το μέρος μου! Δυστυχώς δεν μπορώ να πω το ίδιο για τη μητέρα μου. Ο αγαπημένος της πάντα είναι ο μεγαλύτερος αδερφός μου, αλλά εμένα δεν με πειράζει και πολύ γιατί πάντα προηγείται ο λόγος του μπαμπά!
Σαν μεγαλύτεροι κόρη θεωρούν πως πρέπει να βοηθάω στο σπίτι, να το κρατάω καθαρό, να πηγαίνω τα μικρότερα αδέρφια στο σχολείο, να μαγειρεύω για όλους και τόσα άλλα. Από τη μια μεριά τους δικαιολογώ, καθώς γυρνούν στο σπίτι κουρασμένοι από τη δουλειά και δεν έχουν τη διάθεση και την ενέργεια να κάνουν όλα αυτά. Από την άλλη όμως με εκνευρίζουν επειδή αισθάνομαι αδικημένη. Το μεγαλύτερο αδερφό μου τον αντιμετωπίζουν σαν βασιλιά! Συχνά αδιαφορούν για μένα και μου είναι δύσκολο να διαχειριστώ αυτό το θέμα. Όσο και να προσπαθώ να τους κάνω συζήτηση με πιάνει ένα άγχος, ένας φόβος και δεν έχω το θάρρος να τους πω πώς βλέπω τα πράγματα.
Νεφέλη Ζαρκαντζά
Είμαι το μικρότερο κορίτσι στην οικογένειά μου, έχοντας δυο μεγαλύτερους αδερφούς και μία αδερφή. Μπορώ να παραδεχτώ πως όντως εμένα μου κάνουν περισσότερα χατίρια από ό,τι στα αδέρφια μου, γιατί είμαι η μικρότερη και με μεγάλη διαφορά ηλικίας από τους άλλους. Με δικαιολογούν σχεδόν πάντα και έχω κάνει πολύ περισσότερα πράγματα από ό,τι τα αδέρφια μου στην ηλικία μου.
Μερικές φορές, βέβαια, νιώθω πολλή μοναξιά, γιατί δεν έχω ένα συνομήλικο αδερφό ή αδερφή. Αρκετές φορές τα αδέρφια μού θυμώνουν, καθώς πρέπει να μείνουν σπίτι για να με προσέχουν ή να με παίρνουν μαζί τους, όταν βγαίνουν. Μάλλον το μικρότερο παιδί, τελικά, είναι το πιο αγαπητό σε όλους!
Ανώνυμος
Είμαι το πρώτο παιδί της οικογένειας και έχω άλλα δύο μικρότερα αδέρφια. Να είσαι μεγαλύτερος έχει αρκετά θετικά, όπως για παράδειγμα σου προσφέρουν περισσότερο πράγματα οι γονείς και σε αντιμετωπίζουν ως πιο ώριμο. Έχει όμως και τα αρνητικά του, καθώς νιώθω πως έχω μεγάλη ευθύνη για τα μικρότερα αδέρφια μου. Πρέπει να τους προσέχω και να τους φροντίζω. Δεν έχω και την καλύτερη σχέση μαζί τους αλλά σε αυτό πιστεύω πως φταίει η ηλικία. Με τον αδερφό που είμαστε κοντά σε ηλικία μαλώνουμε συχνά, ενώ το μωρό θέλει να του δίνω μεγάλη προσοχή και με ενοχλεί, δεν μπορώ να ηρεμήσω.
Αντώνης Βασσάρας
Ως το τρίτο τέκνο της οικογένειας έχω να πω ότι οι γονείς μου, επειδή έχουν μεγαλώσει, έχουν χάσει λίγο την υπομονή τους σε σχέση με όταν ήταν πιο μικροί. Κάτι που δεν μου αρέσει είναι πως οι γονείς με συγκρίνουν με τις αδερφές μου. Ένα παράδειγμα είναι οι βαθμοί. Αν εγώ πάρω χαμηλό μέσο όρο σε ένα τετράμηνο οι γονείς αρχίζουν να λένε » η αδερφή σου ήταν άριστη μαθήτρια, εσύ γιατί τεμπελιάζεις;». Το θέμα είναι, όμως, ότι το κάθε παιδί έχει διαφορετικές δυνάμεις και αδυναμίες, οπότε δεν πρέπει να συγκρίνουν τόσο εύκολα τ” αδέρφια. Παρόλα αυτά, πιστεύω ότι στην οικογένειά μας υπάρχει αρκετή ισορροπία ανάμεσα στα παιδιά.
Αιμιλία Δεμερτζίδου
Είμαι το δεύτερο παιδί της οικογένειας και είμαστε δίδυμοι με τον αδερφό μου. Η αλήθεια είναι πως το να έχεις αδερφό έχει πολλά θετικά αλλά και αρνητικά. Πολλές φορές σκέφτομαι πόσο διαφορετική θα ήμουν εάν ήμουν εγώ το πρώτο παιδί, αν ήμουν αγόρι ή αν ήμουν και τα δυο ταυτόχρονα.
Με τον αδερφό μου μεγαλώνουμε μαζί, και βιώνουμε περίπου τις ίδιες καταστάσεις. Είμαστε στην ίδια τάξη, μπορούμε να κάνουμε παρέα και να μοιραζόμαστε σημειώσεις, εργασίες, ιδέες. Εκτός αυτού, από μικροί μένουμε στο ίδιο δωμάτιο ξοδεύοντας ατελείωτες ώρες συζητώντας για το μέλλον και τα όνειρά μας ή παίζοντας διάφορα παιχνίδια. Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν έχουμε αμέτρητες αναμνήσεις μαζί!
Από την άλλη μεριά, έχουν υπάρξει φορές που φτάνω να μαλώνω με τους γονείς μου γιατί θέλουν να κάνω περισσότερες δουλειές στο σπίτι μόνο και μόνο επειδή είμαι κορίτσι. Αυτό είναι ιδιαίτερα άδικο, καθώς όλοι είμαστε υποχρεωμένοι να βοηθάμε ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας. Επιπλέον, εκτός από τις υποχρεώσεις που έχω για το σχολείο, το φροντιστήριο και την προπόνηση, έχω να κάνω και δουλειές στο σπίτι, ενώ ο αδερφός μου όχι.
Παρόλα αυτά είμαι ευγνώμων που έχω αδερφό και μια υγιή οικογένεια. Που τα προηγούμενα χρόνια είχαμε τη δυνατότητα να δημιουργήσουμε τόσες ευχάριστες αναμνήσεις μαζί!
Αλεξάνδρα Αγκιούλη
Είμαι το μόνο παιδί στην οικογένεια και αυτό ομολογώ ότι είναι βαρετό. Έχει βέβαια και τα καλά του…Η σχέση με τους γονείς μου είναι πολύ καλή, γιατί καθώς είμαι το μοναδικό τους παιδί ασχολούνται μόνο μαζί μου. Αυτό, βέβαια, έχει και τα αρνητικά του, γιατί είναι υπερπροστατευτικοί και αυστηροί στα περισσότερα πράγματα. Για παράδειγμα, δεν με αφήνουν να φοράω ό,τι θέλω και δεν με αφήνουν να γυρνάω σπίτι πολύ αργά.
Η αλήθεια είναι ότι θα μου άρεσε να είχα ένα μικρότερο αδερφό ή αδερφή, βλέποντας τους φίλους που έχουν αδέρφια να είναι τόσο κοντά μεταξύ τους. Από την άλλη πλευρά βλέπω ότι μαλώνουν συχνά και σίγουρα θα υπάρχει μια προτίμηση από τους γονείς, όταν τα παιδιά είναι δύο τρία ή τέσσερα.
Τελικά, είναι καλύτερα που είμαι μόνη μου γιατί έχω την ηρεμία μου και δεν έχω κάποιον να με ενοχλεί, να κάνει φασαρία, όσο βαρετό κι αν είναι. Σαν μοναχοπαίδι περνάω πολύ καλά με τους φίλους μου και δεν χρειάζομαι αδέρφια.
Άννα Ιορδάνου
Είμαι το τελευταίο παιδί στην οικογένειά κι έχω δυο μεγαλύτερους αδερφούς. Έχω πολύ καλές σχέσεις μαζί τους, παρόλο που μαλώνουμε κάποιες φορές. Ξέρω ότι πάντα θα έχω κάποιους να με προστατεύουν, να είναι εκεί για μένα, να μου δίνουν συμβουλές και να φτιάχνουν τη διάθεσή μου. Αρκετές φορές νιώθω αδικημένη, όντας μικρότερη και κορίτσι. Δεν μπορώ όμως να φανταστώ τι θα έκανα χωρίς αυτούς!
Άννα Ανδρέογλου
Να έχεις μεγαλύτερο αδερφό κατά τέσσερα χρόνια έχει τα αρνητικά του. Οι γονείς λένε ότι αγαπάνε εμένα και τον αδερφό μου το ίδιο, όμως ξέρω καλά ότι είναι ο «αγαπημένος τους». Οι γονείς κάθε φορά που μας ακούνε να μαλώνουμε φωνάζουν μόνο σε μένα και ποτέ σε εκείνον. Ο μπαμπάς δεν το δείχνει τόσο αλλά η μαμά δεν προσπαθεί καν να το κρύψει! Με μαλώνει συνέχεια για το παραμικρό λάθος που κάνω και παραπονιέται ότι δεν την σέβομαι. Έχω προσπαθήσει τόσες φορές να την καταλάβω αλλά είναι ανώφελο. Ο μπαμπάς μου είναι καλύτερος. Μου κάνει χατίρια, με βοηθάει στα μαθήματα και δεν τον νοιάζουν οι βαθμοί μου. Ομολογώ ότι τον προτιμάω, και με το δίκιο μου! Επίσης, πάντα μας συγκρίνουν για τις επιδόσεις μας στους βαθμούς, στα αθλήματα, ακόμα και στο φαγητό. Αυτό μας κάνει να ανταγωνιζόμαστε ο ένας τον άλλον. Παρόλα αυτά σε σχέση με άλλα αδέρφια τα πάμε πολύ καλά μεταξύ μας. Είναι δύσκολο να είσαι το μικρότερο παιδί αλλά μετά από λίγο καιρό το συνηθίζεις!
