Ζούμε σε μια κοινωνία που ο καθένας ζει για τον εαυτό του. Λίγοι είναι οι άνθρωποι που νοιάζονται πραγματικά όταν σου συμβαίνει κάτι. Οι υπόλοιποι είναι απλά περίεργοι να μάθουν! Πως μπορεί κανείς, λοιπόν, να εμπιστευτεί, να σεβασθεί, να αισθανθεί, να αγαπήσει;

Καθημερινά επικοινωνούμε με πολλούς ανθρώπους είτε από ανάγκη, είτε από συμφέρον, είτε από θέληση, είτε από θυμό, είτε επειδή δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς. Αλήθεια, ποιοί απ’ αυτούς αξίζουν πραγματικά λίγο απ’τον χρόνο μας; Ποιοί απ’ αυτούς αξίζουν να είναι στην ζωή μας; Γέλια, τσακωμοί, λύπες, χαρές, καταστάσεις που μοιραζόμαστε μαζί τους και στιγμές που μένουν στην καρδιά και στο μυαλό μας.

Υπάρχει όμως και η μοναξιά. Γιατί ένας άνθρωπος είναι μόνος; Αναγκάζεται να είναι ή απλά το επιλέγει; Και γιατί να υπάρχει η επιλογή της μοναξιάς; Λένε πως το αντίθετο της ζωής δεν είναι ο θάνατος, αλλά η μοναξιά. Συμφωνώ. Δεν γίνεται να έχεις μια ευχάριστη ζωή όταν την βιώνεις μόνος σου. Είναι οι φίλοι, η οικογένεια, μια σχέση, μια γνωριμία, ένας άνθρωπος. Ναι, αρκεί ένας άνθρωπος για να δώσει νόημα στην ζωή κάποιου άλλου! Αλλιώς τίποτα. Τι να ευχαριστηθείς; Τι να νιώσεις; Τι να απολαύσεις; Πού να πας; Όταν είσαι μόνος σου είσαι μόνο εσύ. Εσύ και οι σκέψεις σου.

Προσωπικά, διχάζομαι. Να αφεθώ σε έναν κόσμο που πληγώνει ή να ζήσω με την μοναξιά; Αν και αυτή πληγώνει περισσότερο… σίγουρα ξέρει τι θέλει απ’την αρχή μέχρι το τέλος. ΠΑΡΕΑ.
ΚΟΡΟΜΗΛΑ ΓΕΩΡΓΙΑ

1. Αυτός ο κόσμος ο οποίος θα σε πληγώσει θα σου προσφέρει και ευχάριστες αναμνήσεις. Αναμνήσεις οι οποίες θα σου κρατάνε συντροφιά μια ζωή και θα σου υπενθυμίζουν στις δύσκολες στιγμές σου πως η κατάσταση σύντομα θα αλλάξει. Οπότε γιατί να επιλέξεις την μοναξιά, ενώ ξέρεις ότι στο τέλος είσαι δυστυχισμένος και να μην επιλέξεις να ζήσεις την ζωή  με τους ανθρώπους οι οποίοι νοιάζονται πραγματικά για εσένα??? Στο κάτω-κάτω κανείς δεν είναι ποτέ πραγματικά μόνος του. Ακόμα και στη μοναξιά έχεις για παρέα τον ίδιο σου τον εαυτό ο οποίος παίρνει σάρκα και οστά μέσα από τις σκέψεις σου.ΣΑΚΕΛΛΙΟΥ ΣΩΤΗΡΙΑ
    
2.  

   Ο άνθρωπος δεν δημιουργήθηκε για να είναι μόνος. Ένα πιστό παράδειγμα είναι εκείνο του Αδάμ και της Εύας… Έτσι και σήμερα χωρίς τους συνανθρώπους μας θα είμασταν μόνοι. Κάποιες φορές βέβαια έχουμε όλοι πικραθεί από κάποιον όμως το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι όλα να τα προσπεράσουμε και να μην μείνουμε σε ένα πράγμα που μας έχει πληγώσει. Ξέρεις, θα υπάρξουν πολλές φορές που θα πληγωθούμε από συνανθρώπους μας. Γι’αυτό και δεν¨θα πρέπει εμείς να «κλεινώμαστε» στον εαυτό μας επιλέγοντας ως μόνη λύση την μοναξιά αλλά πάντα να κοιτάμε μπροστά.
   Αν κάποιος επιλέξει την μοναξιά θα είναι πάντα μόνος. ΑΝ όμως επιλέξει το αντίθετο θα είναι με ανθρώπους που αγαπά και αγαπούν μέσα σε έναν όμορφο κόσμο!!!!!!!!ΤΣΕΡΤΟΥ ΜΑΡΙΑ

3.  

   Η άποψη αυτή σχετικά με την μοναξιά με «οδήγησε» να γράψω το παρακάτω ποίημα!
   
   Στη ζωή δεν γεννηθήκαμε για να είμαστε μόνοι
   ο άνθρωπος χρειάζεται παρέα
   μόνος του δεν θα μπορούσε να επιβιώνει,
   δεν θα ήταν ωραία!
   
   Η μοναξιά δεν είναι λύση
   όλοι έχουμε προβλήματα
   όμως μόνο ο εαυτός μας
   μπορεί να τα λύσει.
   
   Ο άνθρωπος έχει προβλήματα πολλά
   γι’αυτό και καλό θα ήταν 
   να τα αφήνει πίσω αυτά 
   και πάντα να κοιτά μπροστά
   
   Αυτή είναι η ουσία της ζωής 
   γιατί αυτή πραγματικά αξίζει
   και ό,τι μας έχει πληγώσει πολύ
   σίγουρα μας στοιχίζει.
   
   Όμως δεν πρέπει να χάνουμε 
   εμείς την ελπίδα που μας έχει απομείνει
   να ρισκάρουμε πάντοτε 
   και τότε το πρόβλημα ξεδιαλύνει.
     
   Σημαντικά λόγια αυτά πιστεύω
   και η ουσία ???
   όσοι μας πληγώνουν
   δεν έχουν καμία απολύτως αξία !!!

   ΤΣΕΡΤΟΥ ΜΑΡΙΑ