ΦΩΤΙΕΣ
Το τελετουργικό που αποκαλείται Luminarias χρονολογείται τουλάχιστον από το 1500 μ.Χ. Πρόκειται για έθιμο που πραγματοποιείται το βράδυ πριν την γιορτή του Αγίου Αντωνίου, στο χωριό San Bartolome de los Pinares. Σύμφωνα με την παράδοση, οι κάτοικοι ανάβουν φωτιές ώστε ο καπνός να εξαγνίσει τα άλογά τους ενώ κάποιοι δεν διστάζουν να περάσουν μέσα από τις φλόγες. Δεν είναι λίγοι εκείνοι πάντως που διαμαρτύρονται για την τέλεση του, καθώς τα ζώα υποχρεώνονται να μην πηδάνε πάνω από τις φωτιές αλλά να περνάνε από μέσα τους καλπάζοντας.

ΓΑΜΟΣ
Ο γαμπρός δίνει στην νύφη δεκατρία νομίσματα, υποσχόμενος έτσι, ότι θα την φροντίζει για το υπόλοιπο της ζωής της. Κατά την διάρκεια της τελετής, η νύφη μεταφέρει τα νομίσματα σε μια τσάντα ή τα δίνει σε ένα μικρό κορίτσι, τοποθετώντας τα πάνω σε ένα μαξιλάρι ή σε ένα μαντήλι.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Η Χριστουγεννιάτικη περίοδος ξεκινά στις 22 Δεκεμβρίου με την ανακοίνωση του νικητήριου αριθμού του διάσημου λαχείου. Αυτό το λαχείο αποτελεί παράδοση για τους Ισπανούς, την οποία ξεκίνησε ο Κάρολος Γ” το 1763 και από τότε αυτό γίνεται κάθε χρόνο.
Η παραμονή των Χριστουγέννων είναι το βράδυ που μαζεύεται όλη η οικογένεια. Τα δωμάτια διακοσμούνται με κλαδιά από πεύκα, μπεζ και κόκκινα αλεξανδρινά και αναμμένα κεριά προσφέροντας μια κατάνυξη και ένα χρώμα στην ατμόσφαιρα. Μετά το τραπέζι των Χριστουγέννων στο οποίο προσφέρονται τοπικές σπεσιαλιτέ, ακολουθεί η Λειτουργία των Χριστουγέννων.
Στις 5 Ιανουαρίου στη διάρκεια μιας μεγάλης παρέλασης, άνθρωποι ντυμένοι σαν τους Τρεις Μάγους και άλλες μορφές της Θρησκείας πετάνε γλυκά στα παιδιά. Η εορταστική περίοδος ολοκληρώνεται στις 6 Ιανουαρίου την μέρα των Θεοφανίων κατά τη διάρκεια της οποίας οι Τρεις Μάγοι φέρνουν τα δώρα στα παιδιά, σύμφωνα με την παράδοση.

ΠΑΣΧΑ
Άνοιξη και Πάσχα έρχονται μαζί στην Ισπανία. Αποτελούν μια αδιάσπαστη ενότητα. Κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας ολόκληρη η καθολική Ισπανία τιμά με παραδοσιακά ήθη και έθιμα τα Πάθη του Ιησού και την Ανάσταση. Ένα από πιο χαρακτηριστικά πασχαλινά έθιμα στην Ισπανία είναι οι λιτανείες που έχουν παράδοση αιώνων. Διοργανώνονται από τις αδελφότητες, σε όλη την Ισπανία και συγκεντρώνουν χιλιάδες κόσμου που θέλουν να τις δουν από κοντά. Λέγεται δε ότι μαζί με την Ιταλία η Ισπανία είναι η μόνη καθολική χώρα στην Ευρώπη όπου οι παραδόσεις, τα ήθη και έθιμα του Πάσχα τηρούνται τόσο πιστά.
Στη λιτανεία κεντρικό ρόλο παίζει ο διάβολος, ο οποίος σύμφωνα με την παράδοση νικά αρχικά τον Ιησού. Ένας από τους συμμετέχοντες είναι ντυμένος διάβολος και σέρνει μαζί τους αλυσοδεμένους δύο αγγέλους. Μετά βέβαια ο Χριστός ανασταίνεται και νικά τον διάβολοδηλαδή τον θάνατο.

ΝΤΟΜΑΤΟΠΟΛΕΜΟΣ
Από το 1959 και κάθε χρόνο οι Ισπανοί ξεκίνησαν να γιορτάζουν αυτό το έθιμο κάθε τελευταία Τετάρτη του Αυγούστου. Πολλοί άνθρωποι από όλο τον κόσμο συμμετέχουν σε αυτό το γεγονός, όπου οι συμμετέχοντες πετάνε ο ένας στον άλλον ντομάτες στους δρόμους. Αυτό το γεγονός προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον κι έτσι παίρνουν μέρος σ’ αυτό πολλές χώρες.

ΤΑΥΡΟΜΑΧΙΕΣ
Οι ταυρομαχίες γίνονται κυρίως στην Ισπανία, σε ειδικά διαμορφωμένα αμφιθέατρα. Στο κέντρο ενός αμφιθεάτρου βρίσκεται η πλατεία των ταύρων. Η αρένα έχει τρεις πόρτες. Από τη μία μπαίνουν οι ταυρομάχοι με τη συνοδεία τους. Από τη δεύτερη πόρτα μπαίνουν οι ταύροι και από την τρίτη βγάζουν τους σκοτωμένους ταύρους. Η ταυρομαχία διεξάγεται σε τρεις φάσεις. Στην πρώτη φάση ο ταύρος μπαίνει στην αρένα και μετά την πρώτη συνάντηση με την κάπα του ταυρομάχου, ορμάει στους πικαδόρες. Αυτοί είναι έφιπποι ταυρομάχοι, πάνω σε προστατευμένα άλογα. Οι πικαδόρες είναι οπλισμένοι με μια ξύλινη λόγχη με μεταλλική άκρη, την πίκα, την οποία καρφώνουν στους πολύ ισχυρούς μυς του αυχένα του ταύρου. Η πίκα μπαίνει για λίγα εκατοστά και ο σκοπός της είναι, αφενός να δοκιμάσει την γενναιότητα του ταύρου και αφετέρου να χαμηλώσει το κεφάλι του ταύρου, ετοιμάζοντάς τον για τις επόμενες φάσεις. Στη δεύτερη φάση οι βοηθοί του ταυρομάχου ή και ο ίδιος, αν έχει αυτή την ικανότητα, πλησιάζουν τον ταύρο χωρίς καμία προστασία και καρφώνουν στη ράχη του τις μπαντερίγιες. Αυτές είναι ξύλινες βέργες με μεταλλική άκρη, στολισμένες με χάρτινες χρωματιστές διακοσμήσεις. Οι μπαντερίγες αγκιστρώνονται ελαφρά κάτω από το δέρμα του ταύρου και σκοπός τους είναι να αναδείξουν το κουράγιο του ταύρου και κυρίως να διορθώσουν τυχών προβλήματα που παρουσιάζει καθώς ορμάει. Στην τρίτη και τελευταία φάση, ο ταυρομάχος κρατώντας την μουλέτα, ένα κόκκινο κομμάτι φανελένιου υφάσματος σε σχήμα καρδιάς το οποίο είναι στερεωμένο σε έναν πήχη μάκρους 50 εκ. περίπου, επιχειρεί μια σειρά από περάσματα όσο πιο κοντά στα κέρατα του ταύρου είναι δυνατό, δείχνοντας την τέχνη του και ετοιμάζοντας τον ταύρο για το τελειωτικό χτύπημα. Οι δύο κυριότεροι τρόποι θανάτωσης του ταύρου είναι το volapié κατά το οποίο ο ταυρομάχος ορμά με προτεταμένο το σπαθί, προς τον ταύρο και το recibiendo όπου ο ταυρομάχος ακίνητος, προκαλώντας την τελευταία έφοδο του ταύρου, τον καρφώνει με το σπαθί. Και στις δύο περιπτώσεις, ο ταυρομάχος πρέπει να καρφώσει το σπαθί του ψηλά, ανάμεσα στους ώμους του ταύρου, εκθέτοντας το σώμα του στα κέρατα.

Κοτσέλα Ιωάννα