ΡΩΣΙΑ

Η Ρωσική Εκκλησία γιορτάζει τα Χριστούγεννα σύμφωνα με το Ιουλιανό ή το λεγόμενο «παλαιό ημερολόγιο», το οποίο υστερεί κατά περίπου δύο βδομάδες, σε σχέση με το σύγχρονο Γρηγοριανό ημερολόγιο. Γι” αυτό το λόγο, τα Χριστούγεννα γιορτάζονται στις 7 Ιανουαρίου και όχι στις 25 Δεκεμβρίου.Τα Χριστούγεννα προσφέρουν σε αφθονία και αποκλειστικά χριστιανικές παραδόσεις. Έτσι, την παραμονή των Χριστουγέννων  τηρούσαν αυστηρή νηστεία. Δεν έτρωγαν τίποτε ώσπου να εμφανιστεί το πρώτο αστέρι στον ουρανό, ενώ το φαγητό αυτής της ημέρας, ήταν ιδιαίτερο απλό και λιτό: Αποτελούνταν από χυλό σιταριού.Εκτός από το τραπέζι, το “σότσιβο” (χυλός σιταριού) και το “βζβαρ” (κάτι σαν σαλέπι από φρούτα) απιθώνονταν πάνω στο σανό, στρωμένο κάτω από τα εικονίσματα του σπιτιού. Έτσι συμβόλιζαν τα δώρα που προσέφεραν οι βοσκοί, στη φάτνη με τον νεογέννητο Χριστό.Επίσης, την παραμονή των Χριστουγέννων συνηθιζόταν η διανομή της φιλανθρωπίας. Το έθιμο κατάγεται από παλαιότερες εποχές, ενώ συμμετείχε και ο ίδιος ο Τσάρος, αλλά και άλλα κοινωνικά στρώματα. Τον 16ο και τον 17 αιώνα, την παραμονή των Χριστουγέννων, ο Τσάρος περιόδευε σε φυλακές και πτωχοκομεία και έκανε δωρεές δια ζώσης στους τροφίμους τους. Οι φτωχοί και οι σαλοί ήξεραν ότι ο Τσάρος θα περάσει από τους δρόμους, μοιράζοντας χρήματα, και εισέρρεαν εκ προοιμίου απ” όλη τη Μόσχα.

Η λειτουργία στις ορθόδοξες εκκλησίες ξεκινά το απόγευμα και διαρκεί μέχρι το πρωί. Κατόπιν οι πιστοί αρχίζουν τους εορτασμούς, στρώνουν το τραπέζι με τα διάφορα γιορτινά πιάτα, κάνουν τις επισκέψεις τους. Όλη την ημέρα στο σπίτι προσέρχονται και απρόσκλητοι, αλλά το ίδιο καλοδεχούμενοι και επισκέπτες που λένε τα κάλαντα. Είναι η παράδοση της δοξολογίας του Χριστού από την αυγή της ημέρας των Χριστουγέννων. Τα κάλαντα ακούγονταν σ” ολόκληρη την ορθόδοξη Ρωσία. Οι ερμηνευτές αυτών των ασμάτων ευχόντουσαν κάθε ευτυχία στο σπίτι και στον νοικοκύρη, και εκείνος, ανάλογα με το πόσο ευκατάστατος ήταν, τους έδινε χρήματα και σπιτικές πίτες. Είναι γνωστό ότι ακόμη και ο Μεγάλος Πέτρος έλεγε τα κάλαντα, μαζί με άλλες κομπανίες, στα σπίτια των ευγενών και των εμπόρων.

Οι εορτασμοί των Χριστουγέννων συνεχίζουν και γι άλλες 12 μέρες, οι οποίες αποκαλούνται “σβιάτκι” και διαρκούν μέχρι την επόμενη μεγάλη χριστιανική εορτή, τα Θεοφάνεια.

ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ

Η Αυστραλία ζει τα πιο “ιδιόμορφα” Χριστούγεννα, αφού πέφτουν καλοκαίρι.Την παραμονή των Χριστουγέννων και ανήμερα, οι κάτοικοι παρακολουθούν την λειτουργία στις εκκλησίες.

Το γιορτινό πρωινό για πολλούς Αυστραλούς περιλαμβάνει ζαμπόν και τηγανιτά αυγά, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί, που, μετά τον εκκλησιασμό σπεύδουν για ένα γιορταστικό πικ νικ και σέρφινγκ στην παραλία!

Λόγω της εποχής, στη Xριστουγεννιάτικη διακόσμηση κυριαρχούν τα λουλούδια, όπως τα κίτρινα Xριστουγεννιάτικα κρίνα και ένας θάμνος, με κόκκινα και πράσινα φύλλα.

Το εορταστικό δείπνο περιλαμβάνει την παραδοσιακή γεμιστή γαλοπούλα, ενώ για επιδόρπιο σερβίρεται μια πουτίγκα φλαμπέ, μέσα στην οποία υπάρχει ένα νόμισμα για καλή τύχη.

Οι κάλτσες με τα δώρα, κρέμονται σε κάθε καμινάδα, με την ελπίδα ότι θα περάσει και από κει ο Σάντα Νίκολας τα Χριστούγεννα και όχι την πρωτοχρονιά!

ΤΟ ΤΥΧΕΡΟ ΣΚΑΘΑΡΙ

Μια από τις αγαπημένες Χριστουγεννιάτικες ασχολίες των μικρών Αυστραλών, είναι ο εντοπισμός του Χριστουγεννιάτικου σκαθαριού, κάτι σαν τη γνωστή σε όλους χρυσόμυγα. Το έντομο έχει ονομαστεί έτσι γιατί εμφανίζεται στην Αυστραλία κατά τη διάρκεια των γιορτών.

Οι “κυνηγοί” του μπορούν να το εντοπίσουν πάνω στα φύλλα των δέντρων, από τα οποία κρέμεται ως ένα ιδιαίτερο Χριστουγεννιάτικο στολίδι.

Όποιος μπόμπιρας εντοπίσει το Χριστουγεννιάτικο σκαθάρι θεωρείται ο ευνοούμενος της τύχης για το νέο έτος!

Ένα ιδιαίτερα γνωστό Χριστουγεννιάτικο έθιμο της Αυστραλίας είναι τα “Κάλαντα στο φως των κεριών”. Τα πάρκα γεμίζουν με κόσμο, που κρατά αναμμένα “καντήλια”, που είναι κατασκευασμένα ειδικά για το σκοπό αυτό. Σε κάθε πάρκο βρίσκεται μια χορωδία ντυμένη στα λευκά, η οποία, μαζί με τον κόσμο, τραγουδά Χριστουγεννιάτικα τραγούδια.

Η “υπαίθρια γιορτή” κλείνει τα μεσάνυχτα, με τους συγκεντρωμένους να τραγουδούν ένα παλιό σκοτσέζικο Χριστουγεννιάτικο τραγούδι, το “Auld Lung Syne“.

Οι ρίζες της γιορτής βρίσκονται στο 1937, όταν ο ραδιοφωνικός παραγωγός, Νόρμαν Μπανκς, είδε μια γυναίκα να τραγουδά μόνη της τα κάλαντα, κρατώντας ένα αναμμένο κερί. Αποφασισμένος να απαλύνει τη μοναξιά αυτές τις Άγιες ημέρες, κάλεσε όποιον ήθελε να πουν μαζί τα κάλαντα.

Με το πέρασμα του χρόνου, η πρακτική αυτή καθιερώθηκε και έγινε ένα από τα πιο δημοφιλή έθιμα της Αυστραλίας.

Αξίζει να σημειωθεί, πως τα “καντήλια” είναι ειδικά κατασκευασμένα για αυτή τη γιορτή και τα καταστήματα που τα πουλούν δίνουν τις εισπράξεις για φιλανθρωπικούς σκοπούς.