Αν αναζητούσαμε σε ένα λεξικό τη λέξη ηγέτης θα ανακαλύπταμε ότι ηγέτης ονομάζεται αυτός που είναι ο αρχηγός, ο καθοδηγητής. Αλλά τι σημαίνει στην πράξη το να είναι κάποιος πραγματικός ηγέτης; Υπάρχει τεράστια ποικιλία από διαφόρων ειδών ηγέτες. Ένας από αυτούς που άφησε το στίγμα του στην ιστορία ως ένας από τους σπουδαιότερους Μακεδόνες βασιλείς είναι ο πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο Φίλιππος.
Ο Φίλιππος είναι γιός του Αμύντα και ήταν ο ηγέτης που κατάφερε για πρώτη φορά να πετύχει πραγματική εθνική ενότητα, πράγμα που πριν δεν υπήρχε. Επίσης κατάφερε να καταπαύσει τις εσωτερικές έριδες. Κρίνοντας από τα αποτελέσματα μπορούμε να πούμε ότι ελάχιστοι στρατηγοί κατάφεραν να συμβάλλουν περισσότερο για να αλλάξει ο κόσμος της εποχής τους όσο και το μέλλον! Δημιούργησε τον πρώτο μεγάλο μακεδονικό στρατό μέσα σε 40 χρόνια και κατάφερε να κυριαρχήσει στους γείτονες της χερσονήσου του Αίμου, μετά στην Ελλάδα και τέλος στην Εγγύς και Μέση Ανατολή μέχρι τον Ινδό ποταμό.
Ο Φίλιππος ήταν αυτός που δημιούργησε την μακεδονική φάλαγγα που αποτέλεσε έναν από τους πιο αποφασιστικούς παράγοντες των στρατιωτικών επιτυχιών του. Ήταν ένας τακτικός σχηματισμός πεζών πολεμιστών που συμπαρατάσσονταν σε αλλεπάλληλους ζυγούς οπλισμένοι κυρίως με τη σάρισα προτεταμένη προς το μέρος του εχθρού ώστε να σχηματίζεται ένα πυκνό τείχος από αιχμές. Οι υπόλοιποι κρατούσαν τις σάρισες ορθές σαν δάσος από αιχμές. Ο όλος σχηματισμός δημιουργούσε την εντύπωση κινούμενου φρουρίου και ενέπνεε δέος στους αντιπάλους. Πέρα απ’ αυτό ο Φίλιππος είχε την ασυνήθιστη ικανότητα της υπομονής και ενδεχομένως της αποδοχής μιας ήττας, έθετε προτεραιότητες και μπορούσε να αντιμετωπίζει τα προβλήματα με τον καταλληλότερο τρόπο.
Αν και δεν είναι ευρέως γνωστό, αν ο Φίλιππος δεν είχε ιδρύσει ορισμένες στρατιωτικές τακτικές όπως η φάλαγγα, η ιστορία θα ήταν διαφορετική. Ο Φίλιππος ήταν αυτός που έθεσε τις βάσεις ώστε να μπορέσει ο Αλέξανδρος να βρει ανοιχτό το δρόμο. Με την έννοια αυτή είναι ένας μεγάλος ηγέτης ο οποίος μάλιστα ήταν πάντα παρόν στις μάχες παρόλο που ήταν βασιλιάς. Ο Φίλιππος
γενικά ήλπιζε στην ειρήνη με τους γείτονες λαούς υπό την προϋπόθεση ότι εκείνοι θα παραδέχονταν την κυριαρχία και ανωτερότητα του!