Κάθε χρονιά η φύση ξαναγεννιέται χάρη σε μία εποχή, την Άνοιξη, την παιδική ηλικία του χρόνου.

Η Άνοιξη … η πράσινη εποχή… οι μέρες όπου όλος ο πλανήτης γεμίζει χρώματα. Όταν τα φυτά ανθίζουν, τα πουλιά κελαηδούν, οι ρίζες των λουλουδιών φωνάζουν για ελευθερία, για απελευθέρωση….

Δυστυχώς, αυτήν την ομορφιά του περιβάλλοντος, την καταστρέφουν οι ανθρώπινες δραστηριότητες. Είναι κρίμα, για κάτι τόσο εντυπωσιακό να εξαφανίζεται, μόνο και μόνο για ένα κομμάτι τούβλο, που μπορεί να ικανοποιεί το μεγαλύτερο ποσοστό της ανθρωπότητας, αλλά και να δυσαρεστεί ένα μικρό αριθμό ανθρώπων που η φωνή διαμαρτυρίας τους δεν μπορεί να φτάσει στα αυτιά των μεγαλοεργολάβων και των καταστηματαρχών.

Το λουλούδι που λέγεται ‘’Άνοιξη’’ δεν θα ανθίζει κάθε χρόνο, δε θα μπορεί να ανθίσει, τα πέταλα του μαραίνονται, δε θα επιζήσουν πολύ, το λουλούδι καταστρέφεται ! Φαίνεται δεν το ποτίζουνε, το μόνο που νιώθει στα φυλλαράκια του είναι το καυσαέριο, και όχι το οξυγόνο που θα του έδινε ζωή. Το λουλούδι αργοπεθαίνει. Έχει φριχτό θάνατο. Ο πόνος του είναι αβάσταχτος…

Στα χέρια των ανθρώπων κρεμιέται η μοίρα του. Μόνο που αυτά τα χέρια κρατάνε κουβάδες  τσιμέντου, τιμόνια, σπρέι και τόνους σκουπιδιών.

Συνήθως όλοι σκέφτονται: «Σιγά, μωρέ, εγώ θα τον καταστρέψω τον πλανήτη; Γιατί, μόνο εγώ πετάω σκουπίδια; Μόνο εγώ ψεκάζω; Μόνο εγώ οδηγώ; Μόνο εγώ χτίζω σε δασικές περιοχές; »

Ακριβώς αυτό! Επειδή δεν είσαι εσύ ο μόνος που πετάει σκουπίδια, ψεκάζει, οδηγεί και χτίζει σε δασικές περιοχές, γι’ αυτόν το λόγο το λουλούδι μαραίνεται. Κάνε τη διαφορά και θα ακολουθήσουν κι άλλοι! Απλά προσπάθησε και όλα θα αλλάξουν!  Θα ξαναγεμίσει όλος ο πλανήτης χρώματα, θα ξανά ανθίσουν τα φυτά, θα ξανά κελαηδήσουν τα πουλιά, θα ξαναφωνάξουν  οι ρίζες των λουλουδιών για ελευθερία, για απελευθέρωση…

ΘΑ ΞΑΝΑΓΕΝΝΗΘΕΙ Η ΑΝΟΙΞΗ !

                                                                       Γράφει η Ειρήνη Μαριεττάκη