ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΙΟΛΔΑΣΗΣ(1897- 1993): ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ ΚΑΡΔΙΤΣΙΩΤΗΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ
Γεννήθηκε το 1897 στο χωριό Βουνέσι Αγράφων (σημερινό Μορφοβούνι) και έζησε απλά και λυτά αφοσιωμένος στον τόπο που τον γέννησε αφιερώνοντας σε αυτό και στη ζωγραφική του. Οι γονείς του ήταν Σαμαριναίοι και πολύ φτωχοί, γι’ αυτό πέρασε και τα παιδικά του χρονιά ως εργαζόμενος σε καπνομάγαζα μη μπορώντας να αφιερώσει αρκετό χρόνο στη ζωγραφική που λάτρευε. Πέθανε στις 5 Φεβρουαρίου 1993 στην Καρδίτσα σε μεγάλη ηλικία , αφήνοντας πίσω του μεγάλο ιστορικό και καλλιτεχνικό έργο, γιατί κατέγραψε με τη τέχνη του ένα τόπο, που άλλαξε με γρήγορους ρυθμούς χάνοντας την ομορφιά του.
Παρακολούθησε εγκύκλιες σπουδές στην Καρδίτσα και τα Τρίκαλα. Στις πρώτες ζωγραφικές του προσπάθειες εμφανίζεται το ακατέργαστο ταλέντο του με τη βοήθεια του οποίου μπαίνει αργότερα στην Σχολή Καλών Τεχνών. Παρά το γεγονός ότι δεν έχει απολυτήριο δημοτικού, εγγράφεται στο τμήμα κοσμηματογραφίας όπου συναντά τον Μποκατσιάμπη. Φτάνει στο τρίτο έτος και αποφοιτεί. Κατά τη διάρκεια της φοίτησης του γνωρίζει τους Γερανιώτη, Βικάτο και Ιακωβίδη ενώ βραβεύεται πολλές φορές με το Αβερώφειο βραβείο.
Ήταν ανήσυχος καλλιτέχνης και άνθρωπος. Έκανε πολλά ταξίδια στο εξωτερικό μέσα από τα οποία γνώρισε καινούριους πολιτισμούς και τέχνες. Ως καλλιτέχνης ανήκει στην πολυσυζητημένη γενιά του Μεσοπολέμου που παίζει σημαντικό ρόλο στην Νεοελληνική Ιστορία της Τέχνης.
Το 1914 εισέρχεται στην Σχολή καλών τεχνών και αποφοιτεί το 1921. Δάσκαλοί του ήταν ο Δημήτριος Γερανιώτης, Σπυρίδων Βικάτος και ο Γεώργιος Ιακωβίδης. Το 1922 εμφανίζεται για πρώτη φορά σε ομαδική έκθεση στο Ζάππειο. Ταξίδευσε σε Παρίσι Λονδίνο και Νέα Υόρκη. Από το 1966 ο ζωγράφος εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Καρδίτσα. Το 1977 η Εθνική Πινακοθήκη οργάνωσε αναδρομική έκθεση και το 1982 του απονεμήθηκε το Αργυρούν Μετάλλιο της πόλης της Καρδίτσας. Το 1984 τιμήθηκε από το δήμο της Αθήνας με το Χρυσό Μετάλλιο της πόλης . Το 1989 η Ακαδημία Αθηνών του απονέμει βραβείο για το βιβλίο του «Η προσφορά μου στον Πολιτισμό» (στον άνθρωπο).
