Τρεις μέρες πριν τα Χριστούγεννα, ο Αλέξανδρος ήταν έτοιμος να ταχυδρομήσει το γράμμα του στο Βόρειο Πόλο, δηλαδή στον Αϊ Βασίλη. Πήγε να πάρει το γράμμα του για να το ταχυδρομήσει, αλλά δεν το βρήκε. Έψαξε στο σαλόνι, όμως ούτε εκεί το βρήκε. Πήγε να ψάξει στο δωμάτιό του αλλά ούτε εκεί το βρήκε. Έψαξε ακόμα και στο μπάνιο, στην κουζίνα και στον κήπο, όμως τίποτα.
Ρώτησε τη μαμά του, τον μπαμπά του, την γιαγιά του, τον παππού του, όμως δεν ήξεραν τίποτα. Βγήκε έξω στο δρόμο και περπατούσε σκυμμένος. Σκεφτόταν ποιον να ρωτήσει ή που θα ψάξει για να βρει το γράμμα του. Κάθισε κάτω από μια τεράστια βελανιδιά και σκεφτόταν ασταμάτητα. «Τι να κάνω, τι να κάνω;» έλεγε. Μέχρι που εμφανίστηκε η λαγουδίνα, η οποία τον είχε βοηθήσει στην προηγούμενη περιπέτειά του να βρει το γουρούνι με την τούρτα στο κεφάλι.
- Γεια σου Αλέξανδρε.
- Πως ξέρεις το όνομά μου, αφού δε στο είχα πει;
- Θα μάθεις σε λίγο. Τελοσπάντων, δεν είμαι εδώ για να σου πω ποια είμαι. Είμαι εδώ για να σε βοηθήσω. Πήγαινε στο Βόρειο Πόλο, δηλαδή στον Αϊ-Βασίλη.
- Εκείνος πως θα με βοηθήσει για να βρω το γράμμα μου;
- Αν θα καταφέρεις να πας, θα το καταλάβεις.
- Πως θα πάω εκεί;
- Προσπάθησε να σκεφτείς!!
Σκεφτόταν συνέχεια τα λόγια της λαγουδίνας, «πώς θα πάω να βρω τον Αϊ- Βασίλη στο Βόρειο Πόλο; Να πάρω ένα αεροπλάνο; Μπα, δε νομίζω! Να πάρω ένα αερόστατο με μία τουρμπίνα; Μπα, που να βρω τουρμπίνες»!; Κοίταξε κάτω και είδε ένα μηχάνημα. Το πήρε στα χέρια του και σκεφτόταν τι να είναι αυτό το μηχάνημα.
Υπήρχε ένα κουμπάκι που έγραφε πάνω του «ΠΑΤΑ ΤΟ». Το πάτησε και εμφανίστηκε μία πολύχρωμη πόρτα. Την άνοιξε και τι να δει; Είδε ότι μαγικά βρέθηκε στο Βόρειο Πόλο. Συνάντησε μια τετραμελή οικογένεια πιγκουίνων. Τους ρώτησε αν γνωρίζουν που είναι το εργαστήριο του Αϊ-Βασίλη και του απάντησαν ότι είναι κοντά. Ο Αλέξανδρος κοιτούσε από δω, κοιτούσε από κει. Σκέφτηκε να κοιτάξει πίσω. Ήταν τυχερός γιατί εκεί βρήκε το εργαστήρι του Αϊ-Βασίλη.
Μπήκε μέσα και είδε χίλιους δυο λαγούς με κόκκινα ρούχα και σκουφιά σαν τα ρούχα της λαγουδίνας. Ανέβηκε τις σκάλες και έψαχνε την πόρτα που έγραφε «Το δωμάτιο του Αϊ-Βασίλη». Στο τέλος του ορόφου είδε την πόρτα που έψαχνε. Την άνοιξε και είδε την λαγουδίνα και τον Αϊ-Βασίλη.
- Καλώς τον! Είπε ο Αϊ-Βασίλης και του έδειξε το γράμμα του.
- Οοοοο!!! Το γράμμα μου!! Που το βρήκες Αϊ-Βασίλη;
- Αλέξανδρε, δεν το βρήκα. Το είχε πάρει κρυφά η λαγουδίνα. Αααα ναι!! Δε σου είπα! Η λαγουδίνα είναι βοηθός μου. Τη λένε Αγιολαγουδίνα.
- Άρα Αϊ-Βασίλη διάβασες τι γράφει το γράμμα μου, έτσι;
- Ναι, το διάβασα! Τώρα μπορείς να επιστρέψεις σπίτι σου. Η μαμά σου θα ανησυχεί!
- Αϊ-Βασίλη, μήπως ξέχασες κάτι; Πώς θα πάω στο σπίτι μου;
- Πάρε αυτό και θα βρεθείς κατευθείαν σπίτι σου. Σε δυο βράδια, αργά τη νύχτα θα ’ρθω και το πρωί θα δεις πολλά δώρα.
Έτσι ο Αλέξανδρος πάτησε ένα κουμπί που είχε το μηχάνημα που του έδωσε ο Αϊ-Βασίλης και βρέθηκε στο σπίτι του. Η μαμά του τον είδε και τον αγκάλιασε λέγοντας:
- Αλέξανδρε που ήσουν; Σε έψαχνα παντού!
- Μαμά είναι μυστικό!
- Εντάξει, αλλά μη με ξανατρομάξεις έτσι.
- Συγγνώμη μαμά, δε θα σε ξανατρομάξω.
Μετά από δύο βράδια, αργά τη νύχτα ήρθε ο Αϊ-Βασίλης και άφησε πολλά δώρα για όλους και το πρωί τα άνοιξαν όλοι, αλλά στον Αλέξανδρο δεν του έδωσε μόνο το δώρο του, του άφησε και ένα γράμμα που έγγραφε:
Και έζησαν αυτοί καλά και μεις καλύτερα!!!
Μαρία Ποϊριάζη, Γ΄2
Τι υπέροχη παρουσίαση!!!!