Όσο μπορείς, να ζεις με πάθος,
να κυνηγάς τα όνειρα σου με θάρρος,
μην αφήνεις τις μέρες να περνούν,
σαν φύλλα που πέφτουν, χωρίς να γνωρίζουν.
Κι αν η ζωή σου δεν μοιάζει με παραμύθι,
μην το βάζεις κάτω, μην την κλαις,
είναι στιγμές που αξίζουν, είναι στιγμές που μετράνε,
βρες τες, κράτησέ τες, μη σε τρομάζουν οι φωνές.
Μην αναλώνεσαι σε λόγια κενά,
σε σχέσεις που δεν σου προσφέρουν φτερά.
Διάλεξε προσεκτικά ποιους θα κρατήσεις,
και τις στιγμές σου με ποιους θα μοιραστείς.
Αν δεν μπορείς να ζήσεις όπως ονειρεύεσαι,
τουλάχιστον, μην την υποτιμάς,
κάνε την κάθε στιγμή, γιορτή και ζωή,
και άφησε την καρδιά σου να χτυπά δυνατά.
Κι όταν οι σκιές θα απλώνονται γύρω,
μην φοβάσαι το σκοτάδι, μάθε να φωτίζεις.
Θα βρεις το φως μέσα σου,
μα συνήθισε να το αναζητάς, να μην το ξεχνάς…
Φένια Πασπαλιάρη (Γ3)
