Γράφει η Λία Στεφανίδου
Τους συνάντησα σε ένα από τα διαλείμματα του σχολείου και πριν προλάβουν να πιούν μια γουλιά καφέ, τους ζήτησα να μου απαντήσουν σε ερωτήματα, που σίγουρα όσοι του γνωρίζουν έχουν σκεφτεί να τους ρωτήσουν.
Η Ζωή και ο Χρήστος ή ο Χρήστος και η Ζωή, αποτελούν ένα από τα παντρεμένα ζευγάρια, που από τον Σεπτέμβριο είναι μέρος του μαθητικού δυναμικού του σχολείο μας. Με την Ζωίτσα βέβαια είμαστε και συμμαθήτριες στο ίδιο τμήμα ( η Πετροβασίλη και η Γιαδικιάρογλου για όσους θυμούνται τον αθάνατο ελληνικό κινηματογράφο).Έχοντας λοιπόν το «συγκριτικό πλεονέκτημα», την πολιόρκησα και μας έδωσαν την πολυπόθητη συνέντευξη.
Πριν κάποια λίγα χρόνια ολοκλήρωσαν με επιτυχία το Γενικό Λύκειο και όντας εργαζόμενοι αποφάσισαν να επιστρέψουν ως μαθητές στις σχολικές αίθουσες, αυτή τη φορά ενός επαγγελματικού λυκείου. Η Ζωή ακολουθεί τον τομέα Διοίκησης & Οικονομίας και ο Χρήστος τον τομέα Υγεία, πρόνοιας & ευεξίας….
- Πόσα χρόνια είστε παντρεμένοι?
Χρήστος: 24 ½
Ζωή: Μια αιωνιότητα!
- Έχετε αποκτήσει παιδάκια και αν ναι τι ηλικία έχουν?
Έχουμε δύο κόρες 22 & 18 ετών αντίστοιχα
- Πως πήρατε την απόφαση να επιστρέψετε ξανά μαζί στο σχολείο?
Παρορμητικά. Κυρίως για περαιτέρω κοινωνικοποίηση στον ελεύθερο μας χρόνο, για την απόκτηση επιπλέον γνώσεων αλλά και για την δυνατότητα που μας δίνεται να συμμετέχουμε στις πανελλήνιες εξετάσεις
- Οι κοντινοί σας άνθρωποι πώς έκριναν την απόφασή σας αυτή?
Χάρηκαν πολύ, νιώθουν ότι λειτουργούμε σαν θετικά πρότυπα!
- Το ότι είστε μαζί στο σχολείο, βοήθησε στη μεταξύ σας σχέση? Ξαναερωτευτήκατε σαν έφηβοι στο σχολείο?
Αυτό είναι σχετικό, γιατί είμαστε ερωτευμένοι ούτως ή άλλως. Νιώθουμε όμως πάλι έφηβοι, κάνουμε χαβαλέ μέσα στην τάξη & στα διαλείμματα. Σχολιάζουμε τα γεγονότα του σχολείου και στο σπίτι!
- Ποιες δυσκολίες προκύπτουν στην καθημερινότητα σας από τον συνδυασμό εργασίας, οικογένειας και σχολείου?
Περιορίζεται σημαντικά ο χρόνος ξεκούρασης & δραστηριοτήτων π.χ. η γυμναστική
- Ποιες διαφορές εντοπίζεται σήμερα σε σχέση με την εποχή που ήσασταν ανήλικοι μαθητές?
Αντιμετωπίζουμε το σχολείο με λιγότερο άγχος και περισσότερη αυτοπεποίθηση.
- Ποια νομίζετε είναι τα θετικά σημεία στο να είσαι μαθητής σε μια πιο ώριμη ηλικία?
Αρχικά αντιλαμβανόμαστε πιο εύκολα τι μας αρέσει και τι όχι στα μαθήματα .Λόγω εμπειρίας «μετράμε» τους ανθρώπους που βρίσκονται δίπλα μας στο σχολικό περιβάλλον και κρατάμε αυτούς που πραγματικά αξίζουν.
- Συμφωνείται ότι η μάθηση είναι δια βίου?
Συμφωνούμαι απόλυτα. Οδηγεί σε βελτίωση της νοητικής διαύγειας, μειώνει σημαντικά το αίσθημα του άγχους και γενικότερα βελτιώνει την ποιότητα της ζωής μας
- Θα το επιχειρούσατε ξανά ?
Χ.Ζ. : Χωρίς δεύτερη σκέψη!!!
Φωτογραφία: Δώρα Μεταξιώτη
