Η σημασία του νερού ως πηγή ζωής πλούτισε και τη λαϊκή μας παράδοση. Έθιμα, δοξασίες, τραγούδια, αινίγματα, παροιμίες με θέμα το νερό αποτυπώνουν τον συμβολισμό του νερού ως δύναμη ευτυχίας, γονιμότητας, αφθονίας και κάθαρσης.
- Το πρωί της Πρωτοχρονιάς οι νοικοκυρές, για να έχουν μια πλούσια και ευλογημένη χρονιά, έφερναν στο σπίτι το «αμίλητο νερό». Το έλεγαν έτσι γιατί οι γυναίκες που το μετέφεραν με τις στάμνες δεν έπρεπε να μιλήσουν σε κανέναν στον δρόμο πηγαίνοντας από τη βρύση στο σπίτι τους.
- Οι νύφες συνήθιζαν την επόμενη μέρα του γάμου τους να φέρνουν φρέσκο νερό για το νέο σπιτικό τους.
- Παλιά, πριν φύγει κάποιος για ταξίδι, θεωρείτο καλό να χύνουν νερό μπροστά του για να είναι ανοιχτός ο δρόμος του.
- Σε πολλά παραμύθια και τραγούδια, ακούμε για το «αθάνατο νερό» που έχει ζωογόνο δύναμη και ανασταίνει τους νεκρούς.
- Στις 2 Φεβρουαρίου(της Υπαπαντής) οι άνθρωποι έραιναν με αγιασμό τα χωράφια τους για να εξασφαλίσουν μια καλή σοδειά.
- Τρεις μέρες μετά τη βάφτιση, το μωρό και τα λαδόπανα της βάφτισης ξεπλένονται από το λάδι και το νερό το πετάνε σε ειδικό χώρο στην εκκλησία.
- Στον Πέτα της Αρτας υπήρχε το έθιμο της Μπαρμπαρούσας. Κατά το έθιμο αυτό έντυναν κάποιον με φύλλα, κλαδιά και ψαθιά και άδειαζαν πάνω του κανάτες με νερό καθώς αυτός περιφερόταν στους δρόμους του χωριού. Σκοπός ήταν να συγκινήσουν τον Θεό για να στείλει βροχές για τα χωράφια τους.
- Στα χωριά του Έβρου έχουν ένα παρόμοιο έθιμο που ονομάζεται «Περπερούνα». Εκεί ντύνουν ένα κοριτσάκι με κλαδιά και λουλούδια και το γυρίζουν στο χωριό βρέχοντάς το και τραγουδώντας ταυτόχρονα
- Περπερούνα
