Μαθητές: Κα Καραούζα, θα θέλαμε να μας μεταφέρετε την εμπειρία σας από τη φετινή σχολική χρονιά σχετικά με περιστατικά εκφοβισμού μαθητών στα σχολεία που υπηρετείτε. Είχατε τέτοιες περιπτώσεις φέτος;
Ψυχολόγος: Τα περιστατικά σχολικής βίας και εκφοβισμού φαίνεται να έχουν αυξηθεί, ιδιαίτερα στα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Όλη τη χρονιά γινόταν προσπάθεια πρόληψης και αντιμετώπισης των περιστατικών στοχοποίησης συγκεκριμένων μαθητών, που έπαιρναν τη μορφή πειραγμάτων και κοινωνικής απομόνωσης, προτού πάρουν τη μορφή του σχολικού εκφοβισμού. Μπορώ να ξεχωρίσω ένα συγκεκριμένο συμβάν που έλαβε τη μορφή του ηλεκτρονικού εκφοβισμού. Έγινε αναφορά του περιστατικού από τους εμπλεκόμενους μαθητές με αποτέλεσμα να επηρεαστεί άμεσα η σχολική μονάδα, η οποία κλήθηκε να αναλάβει τη διαχείρισή του.
Μαθητές: Πού νομίζετε ότι οφείλονται αυτά;
Ψυχολόγος: Η αύξηση των περιστατικών σχολικού εκφοβισμού φαίνεται να συνδέεται άμεσα με την αύξηση της βίας και της εγκληματικότητας στη σημερινή κοινωνία, καθώς και με την προβολή σχετικών εικόνων από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Επιπλέον, κοινωνικά ζητήματα, όπως η απουσία ουσιαστικών και αποτελεσματικών τρόπων επικοινωνίας, η καταπίεση της συναισθηματικής έκφρασης και η προσπάθεια των εφήβων για αυτοπροβολή σχετίζονται άρρηκτα με την αύξηση του φαινομένου. Τέλος, η ολοένα αυξανόμενη χρήση και συχνά ο εθισμός στο διαδίκτυο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, συμπεριλαμβανομένων των κινδύνων που ελλοχεύουν, οδηγούν στον ψηφιακό εκφοβισμό, φαινόμενο που έχει μεγάλες προεκτάσεις.
Μαθητές: Πώς αντιμετώπισαν τα θύματα τον εκφοβισμό σε βάρος τους;
Ψυχολόγος: Στη συγκεκριμένη περίπτωση του ηλεκτρονικού εκφοβισμού οι μαθητές- θύματα ανέφεραν το περιστατικό στη διεύθυνση και σε εκπαιδευτικούς της σχολικής μονάδας και στη συνέχεια ξεκίνησε η άμεση διαχείρισή του μέσα από κατάλληλες παρεμβάσεις. Είναι σημαντικό το περιστατικό να αναφέρεται, καθώς συχνά οι μαθητές- θύματα παρουσιάζουν συναισθήματα ντροπής, ενοχής ή φόβου, όσο διαρκούν οι απειλές από συμμαθητές τους, με αποτέλεσμα να μην απευθύνονται έγκαιρα στα αρμόδια πρόσωπα (εκπαιδευτικούς, γονείς) που θα κινήσουν τη διαδικασία διαμεσολάβησης- διαχείρισης του προβλήματος.
Μαθητές: Πήρε θέση το σχολείο; Με ποιον τρόπο;
Ψυχολόγος: Από τη μεριά της σχολικής μονάδας ενημερώθηκαν τα αρμόδια πρόσωπα και οι φορείς. Σε επίπεδο διαχείρισης πραγματοποιήθηκαν βιωματικά προγράμματα ευαισθητοποίησης, πρόληψης και αντιμετώπισης της σχολικής βίας και του εκφοβισμού, αναγνώρισης, έκφρασης και διαχείρισης συναισθημάτων και διαδικασιών επίλυσης συγκρούσεων μέσα στις τάξεις της σχολικής μονάδας. Επίσης, έγιναν ατομικές συναντήσεις συμβουλευτικής υποστήριξης με τους εμπλεκόμενους μαθητές και τους γονείς τους, καθώς και ομάδες διαχείρισης -διαμεσολάβησης ανάμεσα στους μαθητές στις οποίες τους δόθηκε η ευκαιρία να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, να μπουν στη θέση του άλλου και να ζητήσουν συγγνώμη.
Μαθητές: Ποιος θεωρείτε ότι είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος αντιμετώπισης των θυμάτων του σχολικού εκφοβισμού: οι κατ’ ιδίαν ή οι ομαδικές συνεδρίες;
Ψυχολόγος: Ο συνδυασμός των δύο, καθώς και όλων των διαθέσιμων δράσεων- παρεμβάσεων, όπως προαναφέρθηκαν. Όλα αυτά μπορούν να βοηθήσουν τόσο στη διαχείριση και στην αποκατάσταση των σχέσεων μεταξύ συμμαθητών όσο και στην ευαισθητοποίηση και στην πρόληψη πιθανών παρόμοιων μελλοντικών φαινομένων και τελικά στην καλλιέργεια της ενσυναίσθησης σε επίπεδο σχολικής μονάδας.
Μαθητές: Τι απέγινε με τους μαθητές-θύματα του εκφοβισμού;
Ψυχολόγος: Σταδιακά οι σχέσεις με τους συμμαθητές που προκάλεσαν το περιστατικό αποκαταστάθηκαν, καθώς τα αρχικά συναισθήματα θυμού, απογοήτευσης και ματαίωσης έδωσαν τη θέση τους στη συγχώρεση και στην κατανόηση της θέσης του άλλου. Το ίδιο ισχύει και για τους μαθητές- θύτες.
Μαθητές: Σας ευχαριστούμε πολύ!
Ψυχολόγος: Κι εγώ σας ευχαριστώ!
