Ρατσισμός είναι ουσιαστικά η προκατάληψη πως ορισμένα άτομα ή ομάδες είναι κατώτερες, επειδή έχουν κάποια χαρακτηριστικά που έρχονται σε αντιπαράθεση με τις απόψεις εκείνων που πιστεύουν ότι είναι ανώτεροι. Ο ρατσισμός υπήρχε από την αρχαιότητα και δυστυχώς παλιότερα πολλά άτομα τιμωρούνταν βάναυσα λόγω της διαφορετικότητας τους.
Αυτή η διαφορετικότητα που «κοροϊδεύεται» έχει πολλές μορφές, δηλαδή πολλοί άνθρωποι ζούσαν και συνεχίζουν να ζουν σε άθλιες συνθήκες επειδή δεν έχουν το ίδιο χρώμα δέρματος, εθνικότητα, φύλο, σεξουαλικότητα ή θρησκεία. Οι παραπάνω μορφές είναι ελάχιστες μπροστά σε όλα τα είδη καθώς περιπτώσεις ρατσισμού μπορούν να βρεθούν στην καθημερινότητα του καθενός. Για παράδειγμα ένα είδος ρατσισμού είναι τα σχόλια για την εξωτερική εμφάνιση κάποιου άλλου ή η υπεροπτική αντιμετώπιση κάποιων προς εκείνους που δεν έχουν την ίδια οικονομική άνεση και φυσικά να μην ξεχνάμε την αλαζονεία των αντρών προς τις γυναίκες στον εργασιακό χώρο.
Όμως πρέπει να παραδεχτούμε πως το φαινόμενο του ρατσισμού έχει μειωθεί με την πάροδο των χρόνων. Παλιότερα η συμπεριφορά των «ανώτερων» προς τους «κατώτερους» ήταν φρικτή και ασυγχώρητη. Ένας μεγάλος αριθμός του πληθυσμού της γης αντιμετωπίζονταν σαν ζώα και αντικείμενα, τα οποία μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν με όποιον τρόπο ήθελαν οι ισχυροί. Οπότε πέρα από την απαράδεκτη καθημερινή συμπεριφορά υπάρχουν αρκετά ιστορικά γεγονότα ρατσισμού που σημάδεψαν τον κόσμο. Μερικά από αυτά είναι τα εξής:
1) Σφαγή του Μέμφις
Μία τέτοια περίπτωση αποτελεί η «σφαγή του Μέμφις» που συνέβη την Πρωτομαγιά του 1866 στο Τενεσί , ενώ σύντομα τα γεγονότα εξαπλώθηκαν σε αρκετές πολιτείες. Τα φρικιαστικά και απάνθρωπα επεισόδια που συνέβησαν τότε, ήταν καθαρό γέννημα της πασίγνωστης ρατσιστικής οργάνωσης Κου-Κλουξ-Κλαν. Αυτό το ξέσπασμα δημιουργήθηκε από πρόσωπα της εξουσίας που επιθυμούσαν οι μαύροι να υποκλίνονται ή να σηκώνονται από το κάθισμα τους στην παρουσία κάποιου λευκού.
Όταν λοιπόν ένα άσπρος αστυνομικός συνέλαβε έναν μαύρο χωρίς κάποιον λόγο έδωσε αφορμή για την αρχή του τέλους. Μέχρι τα μεσάνυχτα της 3ης Μαΐου, η μαύρη κοινότητα του Μέμφις έχει κυριολεκτικά εξοντωθεί. 46 νεκροί, 285 τραυματίες, καμία σύλληψη. Ολόκληρη η πολιτεία είναι μια ατέλειωτη καταγγελία βιασμών, απαγχονισμών, ευνουχισμών και φρικτών βασανιστηρίων, που αφήνουν ανθρώπους σε αναπηρικό αμαξίδιο, τυφλούς, χωρίς χέρια, μία πραγματική θηριωδία. Περισσότερα από 100 σπίτια και κτήρια παραδόθηκαν στις φλόγες, χωρίς την παραμικρή παρέμβαση της πυροσβεστικής. Έως το τέλος του Ιουνίου του 1866 βίαια επεισόδια θα ξεσπούν στις περισσότερες νότιες πολιτείες, με τους κατοίκους και τις τοπικές αρχές απλώς να παρακολουθούν την αιματηρή επέλαση της Κλαν οι οποίοι ενδιαφέρονταν «για τη διατήρηση της καθαρότητας και της υπεροχής της λευκής φυλής». Η μόνη νίκη αυτής της τραγωδίας ήταν το οριστικό τέλος της δουλείας στην ήπειρο. Αυτό το γεγονός έμεινε στην ως η πιο μελανή σελίδα στα χρονικά των φυλετικών διακρίσεων.
2)Το Ολοκαύτωμα
Ένα από τα πιο γνωστά ιστορικά γεγονότα βασισμένα στο ρατσισμό ήταν το ολοκαύτωμα. Το ολοκαύτωμα ήταν μια συστηματική δίωξη και δολοφονία εκατομμυρίων Εβραίων. Όταν ο Αδόλφος Χίτλερ πήρε την εξουσία στην Γερμανία, τον Ιανουάριο του 1933 άρχισε αυτή η τραγική εποχή. Έφτασε στο τέλος της τον Μάιο του 1945 αφού οι Συμμαχίες Δυνάμεις νίκησαν την ναζιστική Γερμανία στον Β’ παγκόσμιο πόλεμο. Οι Εβραίοι της Ευρώπης ήταν τα κύρια θύματα, με τον αριθμό των νεκρών να προσδιορίζεται στα έξι εκατομμύρια. Οι Ναζί ήταν προκατειλημμένοι απέναντι στους Εβραίους και τους κατηγόρησαν ως υπεύθυνους για τα προβλήματα που αντιμετώπιζε η Γερμανία. Εκτός από τους Εβραίους υπήρξαν και άλλες ομάδες ατόμων τις οποίες οι Νάζι έκριναν κατώτερες οι οποίες περιλαμβάνουν: ομοφυλόφιλα άτομα, τσιγγάνους, άτομα με αναπηρία, κομμουνιστές, μάρτυρες του Ιεχωβά, μασόνους, μη Εβραίους Πολωνούς, καλλιτέχνες, αντιφρονούντες πολιτικού, συνδικαλιστές, ενώ διωχτήκαν ή και θανατώθηκαν κάποιοι Καθολικοί και Προτεστάντες. Το ολοκαύτωμα εφαρμόστηκε χωρίς κανένα έλεος. Ενήλικες, ηλικιωμένοι, παιδιά ακόμα και μωρά περνούσαν από βασανιστήρια και δολοφονιόντουσαν . Αρκετά ήταν και τα θύματα που χρησιμοποιήθηκαν για πειράματα.
Το 1933 δημιουργήθηκαν από τους Νάζι τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μέσα στην Γερμανία. Μέχρι το 1939 είχαν ήδη δημιουργηθεί έξι μεγάλα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ήταν τα μέρη όπου τα θύματα των Νάζι είτε δολοφονιόντουσαν είτε δούλευαν σαν σκλάβοι. Κατά την διάρκεια του πολέμου τα στρατόπεδα άρχισαν να εξαπλώνονται στην Ευρώπη. Πολλοί ήταν αυτοί που απεβίωσαν πριν φτάσουν στα στρατόπεδα. Οι περισσότεροι κρατούμενοι πέθαναν λόγω του υποσιτισμού και των άθλιων συνθηκών ή εκτελέστηκαν.
3)Ρατσισμός κατά των γυναικών
Αυτό το θέμα δεν είναι ένα ιστορικό γεγονός που είχε αρχή και τέλος. Οι γυναίκες υποτιμούνται από την αρχή του κόσμου έως και σήμερα. Μέχρι το 1952 οι γυναίκες στην Ελλάδα δεν είχαν το δικαίωμα να ψηφίσουν. Πλέον γυναίκες και άντρες έχουν ίσα δικαιώματα. Παλαιότερα όμως τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Οι γυναίκες ήταν υποδουλωμένες στους άντρες, αναγκασμένες να υπακούν στις διαταγές των αντρών τους. Ήταν εγκλωβισμένες στα σπίτια και ασχολούταν αποκλειστικά με την ανατροφή των παιδιών και την συντήρηση του σπιτιού. Η θέση τους ήταν τραγικά κατώτερη από των αντρών. Αν και πλέον θεωρητικά τα δύο φύλα θεωρούνται ίσα, ο σεξισμός δεν παύει να υπάρχει. Ακόμα και στο εργασιακό περιβάλλον γνωρίζουμε ότι υπάρχουν αδικίες εναντίον των γυναικών. Καθημερινά οι γυναίκες σκοτώνονται από τους άντρες τους, χλευάζονται για τα ρούχα που φοράνε και διακινδυνεύουν την ζωή τους κυκλοφορώντας το βράδυ.
Ένα πρόσφατο γεγονός που επιδεικνύει την οπισθοδρόμηση είναι η κατάργηση των εκτρώσεων στις ΗΠΑ. Στις 24 Ιουνίου 2022 ψηφίστηκε ένας καινούριος νόμος στις ΗΠΑ σύμφωνα με τον οποίο απαγορεύεται η έκτρωση ενός εμβρύου. Γυναίκες και άντρες εναντιωθήκαν στον νόμο αυτό. Διαδηλώσεις οργανώθηκαν και οι γυναίκες καθημερινά πολεμούν για τα δικαιώματα τους. Αυτό το γεγονός αποτελεί ένα παράδειγμα της αδικίας που υφίσταται το θηλυκό φύλο, καθώς οι άντρες αποφασίζουν για την ζωή μιας γυναίκας χωρίς να της δίνουν κάποια επιλογή. Ο ρατσισμός απέναντι στις γυναίκες είναι ένα συνεχόμενο ιστορικό γεγονός που είναι ακόμα πολύ μακριά το τέλος του.
Βιβλιογραφία: https://el.m.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%BB%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CF%8D%CF%84%CF%89%CE%BC%CE%B1
https://www.lifo.gr/san-simera/1866-simeionetai-i-sfagi-toy-memfis-megalytero-ratsistiko-xespasma-stin-istoria-ton-ipa
Επιμέλεια: Παπαδογιαννάκη Πηνελόπη, Σταυρακάκη Ειρήνη
