Σκέψεις για τον κόσμο που ζούμε ή γράμμα σε μία κολλητή μου – Μαρία Αβραμίδου

ρατσισμός, φωτογραφία από το διαδίκτυο

Αγαπητή κολλητή,

Το δύσκολο ταξίδι των Πανελληνίων που και οι δύο βιώνουμε με έχει βάλει σε πολλές σκέψεις για τον κόσμο που ζούμε. Βλέποντας βαθύτερα τον σημερινό κόσμο, ως ένα ακόμη παιδί που παλεύει για το μέλλον του, νομίζω ότι η κατάσταση του δεν είναι αισιόδοξη. Οι Πανελλήνιες αναγκάζουν όλους μας να δούμε παρακάτω, να αποκτήσουμε καθημερινά άγχη και προβληματισμούς που μας βασανίζουν. Αυτό όμως δεν είναι πραγματική ωρίμανση; Δυστυχώς ο κόσμος μας βαδίζει σε άσχημους δρόμους με την χειροτέρευση του να είναι ορατή. Σου γράφω σήμερα με αφορμή κάποιες σκέψεις και προβληματισμούς που έχω για την κοινωνία που θα ενταχθούμε και επίσημα ως ενήλικες σε λίγο καιρό. Η διαμόρφωση απόψεων, πεποιθήσεων, η αποδοχή ιδεολογιών και η ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου χαρακτήρα είναι βασικά στοιχεία της ωρίμανσης που οδηγούν και την σκέψη μας για το αύριο. Ανάλογα με τις προσωπικές μας πεποιθήσεις και ιδεολογίες κρίνουμε τον σύγχρονο κόσμο. Ωστόσο, δεν μπορούμε όλοι να αποκλείσουμε το γεγονός, ότι η κοινωνία πάσχει ουσιαστικά από πολλές παθογένειες.

Αρχικά η βία και η εγκληματικότητα με τις αιτίες τους. Η μάστιγα της βίας όλων των ειδών στην σύγχρονη κοινωνία είναι κάτι που κυριαρχεί με τις βαθύτερες αιτίες της να είναι τα χρόνια ελαττώματα της κοινωνίας. Για παράδειγμα, ο ρατσισμός και τα στερεότυπα που αποτελούν σημαντική αιτία της είναι χαρακτηριστικά που είναι βαθιά ριζωμένα στην ιδιοσυγκρασία του ανθρώπου και δυστυχώς ξεπερνιούνται πολύ δύσκολα. Ακόμη και η επικράτηση συμφερόντων των ανθρώπων καθώς έχουν χαθεί οι διάφορες ηθικές αξίες όπως η ειλικρίνεια, η αλληλεγγύη, η συλλογικότητα,  και η αξία του κοινού καλού είναι μία ακόμη ισχυρή αιτία της βίας. Επομένως, η βία επικρατεί ουσιαστικά στην σημερινή κοινωνία, γεγονός που μας πληγώνει καθημερινά και μας χειροτερεύει ως ανθρώπινη φύση.

Μία ακόμη σημαντική κοινωνική παθογένεια είναι η έλλειψη ηθικών αξιών και της παιδείας από τους ανθρώπους. Με απόλυτη λύπη μου γράφω ότι έχουμε χάσει τον σεβασμό, την καλοσύνη, την εμπιστοσύνη, την ενσυναίσθηση και την ευαισθησία μας, απαραίτητα συστατικά για έναν άνθρωπο, που χωρίς αυτά δεν πρέπει να ονομάζεται άνθρωπος. Τα ουσιαστικά και αληθινά συναισθήματα μας έχουν αλλοιωθεί, κοιτάζοντας τον κόσμο κυνικά, τυπικά και απρόσωπα. Η επικράτηση της μαζοποίησης και του υλισμού είναι κυρίες αιτίες όλων των παραπάνω θλιβερών γεγονότων.

Ωστόσο ως νέοι, ονειροπόλοι, επαναστάτες και ανήσυχα πνεύματα, είναι αναγκαίο και μπορούμε να κινητοποιηθούμε, με έναν και πρωταρχικό στόχο, την κυριαρχία ενός καλύτερου και ομορφότερου κόσμου. Αρχικά μία ισχυρή πράξη μας που θα ενίσχυε το παραπάνω βαρυσήμαντο εγχείρημα είναι η δημιουργία ομάδων και οργανώσεων για κάθε τομέα που προσβάλλεται ή αμφισβητείται από τις κοινωνικές παθογένειες όπως το περιβάλλον, τον άνθρωπο, τους θεσμούς και την παιδεία. Η εφαρμογή προγραμμάτων, η ουσιαστική επιμόρφωση όλων των ανθρώπων, η διεκδίκηση των δικαιωμάτων με πράξεις που θα έχουν σημαντικό αποτέλεσμα αλλά και η ανάπτυξη και η καλυτέρευση διαφόρων υποδομών της σύγχρονης κοινωνίας από αυτές τις οργανώσεις, θα συντελέσουν στην βελτίωση του κόσμου μας που καθημερινά καταπατάται και ασχημαίνει.

Ακόμη, μία δυνατή πράξη μας για τη δημιουργία ενός κόσμου με ευκαιρίες για όλους αλλά και αμοιβαίο σεβασμό είναι η σταδιακή αποβολή του ρατσισμού και των στερεοτύπων. Η συγκεκριμένη πρόταση είναι πραγματικά εύκολη αλλά ουσιαστικά και ειλικρινά πολύ δύσκολη. Όλοι διακατεχόμαστε από στερεότυπα και προκαταλήψεις που μας έχουν μεταδώσει η οικογένεια, το σχολείο, οι φίλοι και ο κύκλος μας γενικότερα. Η αντίληψη ότι δεν έχουμε στερεότυπα μέσα μας είτε ότι τα έχουμε ξεπεράσει επειδή έχουμε καταβάλλει προσπάθεια αποτελεί μία συχνή ψευδαίσθηση. Ωστόσο αν γίνει ένας ειλικρινής και σημαντικός αγώνας από τα βάθη της σύγχρονης κοινωνίας για την αποβολή των στερεοτύπων θα μπορέσουμε κάτι να πετύχουμε. Επίσης, σαφέστατα στις νέες γενιές είτε σε αυτές που θα έρθουν από τώρα και στο εξής στην ζωή, είναι σημαντικό να μην μεταδοθούν σε καμία περίπτωση. Με αυτούς τους τρόπους, ο σημερινός κόσμος θα μπορέσει να κάνει ένα σημαντικό βήμα και εμείς μαζί του να βελτιωθούμε ολοκληρωτικά.

Συμπερασματικά εμείς μεγαλώνουμε, ωριμάζουμε και βλέπουμε τα πράγματα με πιο ρεαλιστικό μάτι. Η κοινωνία πονάει καθημερινά και μας έχει άμεσα ανάγκη, ως νέα γενιά με όλα τα εφόδια για να την βοηθήσουμε. Γι’ αυτό το λόγο, είναι αναγκαίο να αφυπνιστούμε και να κατανοήσουμε το μέγεθος του προβλήματος. Επομένως, θα γίνει η πολυπόθητη προσπάθεια και θα βάλουμε τα εφόδια για έναν καλύτερο κόσμο με περισσότερη αγάπη και λιγότερο φόβο και θλίψη.

Σε αγαπώ πολύ και μου λείπεις!

Η κολλητή σου!????????

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης