-Τι κάνεις παιδί μου;
-Χαρταετό πετάω!!»
της Αμαλίας Στανίδη, μαθήτριας του A3
Όλοι έχουμε δει τη διαφήμιση της σοκολάτας ‘Break’, που πολλοί από εμάς έχουν γευτεί σε κάποιο διάλειμμα, με τη μαμά να ρωτάει το παιδί της «Τί κάνεις παιδί μου;» και αυτό να αποκρίνεται «Πετάω χαρταετό». Εκείνη κοιτάει σαστισμένη τον ουρανό μην μπορώντας να διακρίνει τον χαρταετό!! Δεν είναι μία κλασσική αντίδραση που όλοι ζούμε με τους γονείς μας;
Πράγματι, σήμερα οι νέοι έχουμε δημιουργήσει μία νέα,δικιά μας γλώσσα, με την οποία συμβολίζουμε ότι ανήκουμε σε μία ηλικία με τα δικά μας ενδιαφέροντα και αξίες, που διαφέρει τόσο από τα παιδικά, όσο και από τα ενήλικα χρόνια. Αυτή είναι η λεγόμενη «αργκό», την οποία αξιοποιούν καθημερινά οι διαφημίσεις, που αντλούν το υλικό τους από την καθημερινή ζωή. Για παράδειγμα,μπορεί να πάρουν την πολυακουσμένη πλέον λέξη «Δεν υπάρχει» και προσθέτοντας δικές τους, σχετικές, εξαιρετικά έξυπνες λέξεις να δημιουργήσουν ένα νέο «στιχάκι», το οποίο μία φορά αν παιχτεί στην τηλεόραση,γίνεται «σλόγκαν».
Μάλιστα,πολλές φορές προβάλλεται η δυσκολία επικοινωνίας των μεγάλων και των νέων, που πηγάζει από τη δυσκολία των πρώτων να κατανοήσουν αυτούς τους νεανικούς ιδιωματισμούς,όπως το «τζάμι» ή το «τζαμάουα»,που αρκετά συχνά χρησιμοποιούμε στον καθημερινό μας λόγο. Αυτή ακριβώς «την ανοιχτή πληγή» θέλουν να επουλώσουν οι διαφημίσεις,προτείνοντας ως «χανζαπλάστ» το δικό τους προϊόν. Μία σοκολάτα μπορεί να σε μετατρέψει σε «τινέιτζερ», μία κάρτα της να σου μάθει τον τρόπο σκέψης τους κ.λπ. Όλες γενικά οι διαφημίσεις είναι ο ιστός της αράχνης πάνω στον οποίο πιάνονται θύματα τόσο οι νέοι, όσο και οι ενήλικες, οι μεν γιατί θέλουν να είναι περισσότερο «in» στις εξελίξεις, οι δε γιατί επιθυμούν να καταλάβουν τη νεότερη γενιά, κοινώς να είναι «cool»!
Αυτός βέβαια είναι ο απώτερος σκοπός των διαφημίσεων,οι οποίες εκμεταλλευόμενες αυτό το «καθημερινό χάσμα» μεταξύ των δύο γενιών, επωφελούνται για να προωθήσουν το προϊόν τους ως το «κλειδί» που ανοίγει όλες τις πόρτες των νέων.Έτσι,σύμφωνα με αυτές, οι ενήλικοι πρέπει να υιοθετήσουν τις εκφράσεις των νέων και εκεί που ξυπνάει το παιδί τους να του «κοτσάρουν» ένα «What’s up παιδί μου;! Όλα καλά;!!».Με αυτό τον τρόπο διαμορφώνουν τον καταναλωτισμό ως νοοτροπία, ψυχοσύνθεση και στάση ζωής.
