Ο κορωνοϊός με την ματιά μιας μαθήτριας

Πηγή https://www.lifo.gr/guide/paidi/news/16-paidikes-zografies-gia-ton-koronoio

    Εδώ και έναν χρόνο έχει αλλάξει η ζωή μας προς το χειρότερο, μια αρρώστια/πανδημία έφερε τα πάνω κάτω. Χωρίς να το καταλάβουμε κλειστήκαμε στα σπίτια μας, μη γνωρίζοντας τίποτα γι’ αυτό που θα επακολουθούσε. Ο κορωνοϊός έφτασε στην χώρα μας και με τα πρώτα του κρούσματα ξεκίνησε η «καραντίνα».

    Η κοινωνία μας έλαβε γρήγορα μέτρα για να μην εξαπλωθεί ο ιός, αλλά δυστυχώς η κατάσταση χειροτέρεψε. Έναν χρόνο μετά και ενώ δοκιμαστήκαμε τόσο, είμαστε ακόμα στο σημείο μηδέν. Αυτή είναι, κατά προσέγγιση, μια αποτύπωση της πραγματικότητας, αλλά τώρα θα σας μιλήσω σε προσωπικό επίπεδο. Προσπαθώντας να βάλω τα συναισθήματά μου σε μια σειρά για να μην σας κουράσω, θα εκφραστώ με αυθορμητισμό αλλά και με περιεκτικότητα για να μην μακρηγορήσω. Τελειώνοντας, θα προσπαθήσω να  είμαι αισιόδοξη, γιατί χωρίς ελπίδα και θετική σκέψη δεν μπορούμε να προχωρήσουμε.

    Με το ξεκίνημα των μέτρων έκλεισαν τα σχολεία. Ξαφνικά κλείστηκα στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού μου, χωρίς να μπορώ να βλέπω κανέναν άλλο εκτός από την οικογένειά μου. Πανικοβλήθηκα, γιατί γύρω μου υπήρχε αναστάτωση και άγνοια. Είχα χάσει το χαμόγελο και την διάθεσή μου και δεν είχα τίποτα να κάνω, απλά να περιμένω. Τα μαθήματα ξεκίνησαν μέσω τηλεκπαίδευσης. Τον πρώτο καιρό δεν μπορούσαμε καν να συνδεθούμε και αυτό με στεναχωρούσε πολύ, μιας και θα ήταν μια πρώτη διέξοδος από την μεγάλη μοναξιά μου.

    Άσχημο πράγμα η συνήθεια! Μέσα σε λίγους μήνες μάθαμε να κυκλοφορούμε αποστειρωμένοι και με μάσκες για να προφυλαχτούμε και να προφυλάσσουμε τους άλλους. Σα να είχα ξεχάσει πως ζούσα πριν… Η μάσκα έκρυβε όλα μου τα συναισθήματα.

    Το καλοκαιράκι χαλάρωσαν λίγο τα πράγματα και νιώσαμε και πάλι άνθρωποι. Κάναμε διακοπές και ξεχαστήκαμε για λίγο. Όμως εξαιτίας κάποιων ασυνείδητων, που δεν μπορούν να υπακούσουν σε κανόνες, ο ιός ξαναφούντωσε. Τώρα είμαστε πια κλεισμένοι πέντε μήνες, απόμακροι από κάθε κοινωνική δραστηριότητα και περιμένουμε, τί; Αλήθεια, δεν ξέρω…

    Όμως, επειδή μετά από την καταιγίδα έρχεται η γαλήνη και μετά το σκοτάδι το φως, δε θα το βάλω κάτω. Είναι μια δοκιμασία! Θα βγούμε νικητές και πιο αγαπημένοι μεταξύ μας από ποτέ!

Αλεξάνδρα-Μαρία

Πηγές:

https://www.archery.org.gr/ypoyrgeio-politismoy-kai-athlitismoy-geniki-grammateia-athlitismoy-koronoios-enimerosi-odigies/

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης