Οι γιορτινές ημέρες στο Μινωικό ανάκτορο της Κνωσού ήταν λαμπρές. Πολύς κόσμος, από την ευρύτερη περιοχή των ανακτόρων, ερχόταν στο ανάκτορο κατά τη διάρκεια της γιορτής. Ήταν όλοι τους καλοντυμένοι. Οι γυναίκες φορούσαν ωραία κοσμήματα, εντυπωσιακά καπέλα, πλουμιστές κωδονόσχημες φούστες από λινό ή μαλλί, εφαρμοστά περικόρμια που άφηναν το στήθος να φαίνεται, κεντητές ποδιές με πολύχρωμα μοτίβα και διάφανα μεταξένια πέπλα και είχαν περίτεχνα χτενίσματα με κορδέλες. Οι άνδρες φορούσαν το «ζώμα» που έμοιαζε με κοντή φούστα ή ποδιά σφιγμένη στη μέση με υφασμάτινη, δερμάτινη ή μεταλλική ζώνη. Μακρύ ένδυμα φορούσαν μερικές φορές οι μουσικοί, οι ιερείς και ο άρχοντας. Επιπλέον, ο άρχοντας φορούσε στο κεφάλι ένα καπέλο με φτερά στρουθοκάμηλου, που είχαν φέρει από την Αίγυπτο.
Η γιορτή ξεκινούσε από νωρίς το πρωί σε κάποιο μικρό ιερό των ανακτόρων. Εκεί, ο άρχοντας, η οικογένειά του και η αυλή προσέφεραν θυσίες στη θεά των αγριμιών. Παράλληλα, η ιέρια έψαλλε δεήσεις στη θεά της γονιμότητας, ώστε η γη να καρπίσει και να είναι πλούσια η σοδειά. Στη συνέχεια ο άρχοντας παρέθετε στους παρευρισκόμενους ένα γεύμα με τοπικά προϊόντα. Στο τραπέζι αυτό καθένας έκανε και μια ευχή κάνοντας χοή, δηλαδή ρίχνοντας λίγο κρασί στο χώμα για να ευφρανθεί ή Μητέρα-Γη.
Κατόπιν, ακολουθούσαν σπουδαία θεάματα, όπως τα ταυροκαθάψια. Ακροβάτες κι ακροβάτισσες πηδούσαν στη ράχη μεγάλων και άγριων ταύρων. Ακόμα, πολλοί χορευτές μαζεύονταν και χόρευαν κυκλικά κάτω από τον ήχο γλυκιάς μουσικής. Στο τέλος της ημέρας, ήταν όλοι κουρασμένοι αλλά ευτυχισμένοι.
Κωνσταντίνα, Α2
