Αθλητές αλκοολικοί

ΑΠΟ: baklavakat - Ιαν• 17•17

«Ξόδεψα τα περισσότερα λεφτά μου στα ποτά, στις γκόμενες και στα γρήγορα αυτοκίνητα. Τα υπόλοιπα απλώς τα σπατάλησα».

Τζορτζ Μπεστ

Αντικομφορμιστής, ποδοσφαιρικό ταλέντο εφάμιλλο ­ κατά πολλούς ­ του Πελέ, teen idol και αλκοολικός. Ο βορειοϊρλανδός σταρ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ήταν ο πρώτος διάσημος ποδοσφαιριστής που είχε προβλήματα με το ποτό. Χάρη σε αυτόν μάλιστα οι ιστορίες αλκοολικών αθλητών, παρά τα συγκλονιστικά προσωπικά δράματα που κουβαλούσαν, περιβάλλονταν από έναν σκοτεινό εξωτισμό. Τα χαμένα ταλέντα, όπως και οι χαμένες υποθέσεις, προσείλκυαν πάντα το κοινό. Και τέτοια υπήρξαν πολλά.

Το 1968 ο Τζορτζ Μπεστ τα είχε όλα. Ανακηρύχθηκε ευρωπαίος ποδοσφαιριστής της χρονιάς. Με την αγαπημένη του κόσμου Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είχε χαρίσει το πρώτο Κύπελλο Πρωταθλητριών στην Αγγλία. Με τα «μαγικά» του στο γήπεδο είχε όσα λεφτά ήθελε. Με το επαναστατικό του μούσι είχε όποια κοπέλα ήθελε. Κάπου εκεί ήρθε το ποτό. Από τις σαμπάνιες της νίκης, στα ατελείωτα πάρτι της εποχής και στις μπιραρίες μετά τα παιχνίδια, ο «Τζόρτζι» έπινε το καταπέτασμα. Η αγγλική κοινή γνώμη χειροκροτούσε το αγαπημένο της παιδί που διασκέδαζε. Το ποτό στις παμπ αποτελεί μέρος της κουλτούρας της. Ωσπου ο Μπεστ εθίστηκε. Η καριέρα του έληξε άδοξα πέντε χρόνια μετά τους θριάμβους του, σε ηλικία μόλις 27 χρόνων, το 1973. Στο τέλος δεν μπορούσε να πάει στην προπόνηση ξεμέθυστος και μετά δεν μπορούσε να καταλάβει τι του έλεγε ο προπονητής του. Είχε πάρει και κιλά. Το ποτό, σε αντίθεση με τα ναρκωτικά, παχαίνει. Ο κόσμος τον ξαναθυμήθηκε πριν από λίγα χρόνια. Το καλοκαίρι του 1996 οι άγγλοι τηλεθεατές σοκάρονται βλέποντας τον Μπεστ καλεσμένο σε μια εκπομπή για την Εθνική Αγγλίας. Παραμορφωμένος από το αλκοόλ, κακοντυμένος, μια και έχει χάσει ή πιο σωστά… πιει όλη του την περιουσία. Ο ίδιος έχει πει: «Αν κρατούσα τα καπάκια από τα μπουκάλια που έχω πιει, θα ήμουν πλούσιος».

Την ίδια εποχή κατά την οποία μεσουρανούσε ο Μπεστ, ένας ακόμη Βρετανός, από τους πολλούς που είχαν και έχουν πρόβλημα με τα οινοπνευματώδη, κατέστρεφε την καριέρα του κοιτώντας τον άδειο πάτο ενός ποτηριού. Ο Τζίμι Γκριβς, από τους καλύτερους επιθετικούς των αγγλικών γηπέδων, το 1966 είχε αποκλειστεί από τον προπονητή τής μετέπειτα παγκόσμιας πρωταθλήτριας Εθνικής Αγγλίας Αλφ Ράμσεϊ γιατί είχε τη φήμη του πότη. Εχασε την ευκαιρία για μια μεγάλη καριέρα, αλλά κατάφερε να αποσυρθεί «αξιοπρεπώς» στα 31 του. Το «αξιοπρεπώς» χωράει πολλή κουβέντα. «Είχα φτάσει στο χειρότερο σημείο της ζωής μου» θυμάται έπειτα από χρόνια ο Τζίμι Ριβς. «Ενιωθα γερασμένος και ήμουν μόλις 31. Πολλά πρωινά ξυπνούσα στο αυτοκίνητό μου και δεν ήξερα πώς είχα φτάσει εκεί».

Ο λόγος που οι αθλητές μπλέκουν με τα οινοπνευματώδη είναι τόσο απλός που τρομάζει. Οι παίκτες σε πολύ μικρή ηλικία βιώνουν την εξωπραγματική πίεση του σταρ σίστεμ. Την ίδια ώρα βρίσκονται με πολλά χρήματα και ακόμη περισσότερο ελεύθερο χρόνο, καθώς το ημερήσιο πρόγραμμά τους περιλαμβάνει μόνο λίγες ώρες προπόνησης. Ακόμη χειρότερα στην Αγγλία, η παμπ αποτελεί θεσμό.

Μια βραδιά στα μέσα της δεκαετίας του ’80, μπροστά από τη δρύινη μπάρα μιας ημισκότεινης παμπ του Νιούκαστλ, εκτυλίσσεται η εξής σκηνή: Ο νεαρός Πολ Γκασγκόιν, ανατέλλων σταρ της ομάδας, κομπάζει στην παρέα του ότι είναι καλύτερος από τον φτασμένο συμπαίκτη του και νυν προπονητή της Εθνικής Αγγλίας κ. Κέβιν Κίγκαν. «Ναι, αλλά ποτέ δεν θα μπορέσεις να ξεπεράσεις τον Τζορτζ Μπεστ» του λέει ένας φίλος του. Ο Γκασγκόιν το εκλαμβάνει ως πρόκληση για το πόσο μπορεί να πιει. Ετσι αρχίζουν όλα. Φύσει ιδιόρρυθμος, όπως κάθε μεγάλο ταλέντο, συγκεντρώνει πάνω του τα φλας των παπαράτσι, που γίνονται η σκιά του στην εξωγηπεδική ζωή του. Οι Ιταλοί της Λάτσιο θυμούνται ακόμη και σήμερα το περιστατικό, του 1992, όταν του ζητήθηκε να σχολιάσει ένα αποτέλεσμα μπροστά στις κάμερες και εκείνος απάντησε με ένα ρέψιμο. Μεγάλη μετεγγραφή των Ιταλών, η οποία όμως δεν τους βγήκε, και έτσι το 1994 αποφασίζουν να πασάρουν τον «Γκάζα» στη σκωτσέζικη Ρέιντζερς. Ο Γκασγκόιν ανακάμπτει, αλλά τα πληρώνει η γυναίκα του, η Σέριλ. Η φωτογραφία της με μαυρισμένο μάτι φιλοξενήθηκε αρκετές φορές στα πρωτοσέλιδα των ταμπλόιντ. Τα μπαρ της Γλασκώβης τον μαθαίνουν για τα καλά και στο γήπεδο ελάχιστες φορές δεν πηγαίνει μεθυσμένος.

Μετακομίζει στο Ρίβερσαϊντ και με τη φανέλα της Μίντλεσμπρο ακροβατεί ανάμεσα στα οινοπνευματώδη και στα μαγικά του στο γήπεδο. Τα τελευταία κάνουν τον ομοσπονδιακό τεχνικό της Αγγλίας κ. Γκλεν Χοντλ να τον καλέσει στην Εθνική για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Γαλλίας. Λίγο όμως πριν από την ανακοίνωση της τελικής 20άδας κυκλοφορούν φωτογραφίες του Γκασγκόιν με την παρέα του έξω από ένα μπαρ τύφλα στο μεθύσι. Ο κ. Χοντλ τον αποκλείει από την αποστολή. Λίγες εβδομάδες αργότερα θα βγει και το διαζύγιό του με τη Σέριλ. Είναι το δεύτερο χτύπημα για τον Γκασγκόιν μέσα σε λίγες ημέρες. Το πρώτο ήταν ο θάνατος του επιστήθιου φίλου του Ντέιβιντ Τσικ, από υπερβολική κατανάλωση οινοπνευματωδών. Ο Γκασγκόιν πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Εχει φτάσει σε τέτοιο σημείο που ο συμπαίκτης του στη Μίντλεσμπρο και γνωστός μπεκρής Πολ Μέρσον αναγκάζεται να φύγει από την ομάδα για να μην κυλήσει.

Το περασμένο φθινόπωρο στο Δουβλίνο έρχεται η κορύφωση του δράματος. Βγαίνοντας από ένα μπαρ δεν μπορεί να πάρει τα πόδια του και σωριάζεται σαν σακί. Σέρνεται ως τον κοντινό σιδηροδρομικό σταθμό, όπου μένει η πρώην γυναίκα του. Ενας σταθμάρχης τον αναγνωρίζει και τον πηγαίνει στο σπίτι της Σέριλ. Εκείνη τηλεφωνεί αμέσως στον παλιό του φίλο και παίκτη της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ Μπράιαν Ρόμπσον. Λίγες ημέρες αργότερα ο Γκασγκόιν εισάγεται στο νοσοκομείο Marchwood Priory, το διασημότερο κέντρο απεξάρτησης από οινοπνευματώδη στην Αγγλία. Εκεί είχαν νοσηλευτεί ο Πολ Μέρσον και ο διεθνής κεντρικός της Αρσεναλ Τόνι Ανταμς. Ο πρώτος θα πει: «Θα χρειαστεί να περάσει μια κόλαση αν θέλει να ξεφύγει από το πρόβλημά του». Ο δεύτερος θα γράψει ένα βιβλίο, το «Addicted» («Εθισμένος»), στο οποίο περιγράφει τις δικές του περιπέτειες αλλά και του φίλου του, του «Γκάζα».

Μία μέρα πριν από την εισαγωγή του Πολ Γκασγκόιν στο νοσοκομείο, η Αγγλία συγκλονίζεται από ένα ακόμη τέτοιο περιστατικό. Ο 48χρονος Μάλκομ Μακ Ντόναλντ, παίκτης θρύλος στα 70′s, βρίσκεται στην κρεβατοκάμαρά του σε κωματώδη κατάσταση περικυκλωμένος από δεκάδες άδεια μπουκάλια ουίσκι.

Στο Λίβερπουλ θυμούνται ακόμη τον Δανό Γιαν Μέλμπι. Επί τρία χρόνια δεν υπήρξε νύχτα που ο προπονητής του να μην τον βρήκε κοιμισμένο σε μπαρ της πόλης. Εφυγε τελειωμένος και δέκα κιλά βαρύτερος…

Πρόβλημα με τα οινοπνευματώδη είχαν δύο μεγάλες δόξες του ποδοσφαίρου εκτός Αγγλίας. Ο Γκερντ Μίλερ, παγκόσμιος πρωταθλητής με την Εθνική Δυτικής Γερμανίας το 1974, μετανάστευσε στις ΗΠΑ, ακολουθώντας το παράδειγμα του Πελέ και τα δολάρια της εποχής. Υστερα από χρόνια θα επιστρέψει στην πατρίδα του εξαθλιωμένος, παραμορφωμένος από τα οινοπνευματώδη και πάμπτωχος. Ο παλιός του φίλος και συμπαίκτης Φραντς Μπεκενπάουερ τον περιμάζεψε και του πλήρωσε τα έξοδα της κλινικής αποτοξίνωσης. Αφού «καθάρισε», του βρήκε και δουλειά στα παιδικά τμήματα της Μπάγερν Μονάχου. Ο Μίλερ κυκλοφορεί τώρα μονίμως με γυαλιά, προσπαθώντας να κρύψει το πρόσωπό του. Στις ΗΠΑ συνάντησε το ίδιο πρόβλημα και ο Ολλανδός Νέεσκενς. Πάντα μεθυσμένος, έφτασε στο σημείο να έχει προκαλέσει τόσα αυτοκινητικά ατυχήματα που οι Αμερικάνοι του ζήτησαν να εγκαταλείψει το έδαφός τους.

Πιο κοντινή στην Ελλάδα περίπτωση είναι αυτή του μπασκετμπολίστα Ρόι Τάρπλεϊ. Απίστευτο ταλέντο στο ΝΒΑ, εκδιώχθηκε λόγω ναρκωτικών και βρήκε καταφύγιο στην Ελλάδα και στις μπίρες. Πριν από τον ημιτελικό του Αρη με τον Ολυμπιακό τον Απρίλιο του 1994 για τα πλέι οφ του πρωταθλήματος στο ουδέτερο της Χαλκίδας, στις εφημερίδες φιλοξενούνται οι μαρτυρίες υπαλλήλου του ξενοδοχείου, ο οποίος είχε ανακαλύψει 35 κουτάκια μπίρες κάτω από το κρεβάτι του Ρόι. Φτάνει στο σημείο να πάθει παγκρεατίτιδα από τα οινοπνευματώδη το φθινόπωρο του 1995. Τον περασμένο Σεπτέμβριο βρέθηκε στην Κύπρο, μετεγγραφή του Απόλλωνα Λεμεσού. Το ανέκδοτο που κυκλοφορούσε είναι ότι στο αεροδρόμιο κρατούσε δύο σακ βουαγιάζ. Ενας από τους υπευθύνους της ομάδας πήγε να τον βοηθήσει και να σηκώσει τη μία τσάντα. Του βγήκε το χέρι, γιατί του έτυχε αυτή με τα κουτάκια μπίρας. Πριν από δύο εβδομάδες ο Τάρπλεϊ, έχοντας χάσει κιλά από τον μυϊκό όγκο του, νοσηλεύτηκε σε κλινική της Λεμεσού. Η επίσημη αιτιολογία ήταν «όξινες αναγωγές στο στομάχι».

Οπως πάντα, υπάρχει κάτι που τα αιτιολογεί, αλλά δεν τα δικαιολογεί…

 

 

 

 

Σχολιάστε

Top