Τα έργα τέχνης, είτε μιλούμε για λογοτεχνία είτε για ζωγραφική ή και άλλες τέχνες λχ γλυπτική, συνοδεύονται κι από τον τίτλο τους. Άλλες φορές ο τίτλος δημιουργείται αφού ολοκληρωθεί το έργο κι ο καλλιτέχνης έχει μπροστά του ολόκληρη την εικόνα. Άλλες φορές πάλι η ιδέα του τίτλου αποτελεί και την έμπνευση του καλλιτέχνη. Κάποιες φορές ο τίτλος είναι τόσο μεγάλος που αποτελεί από μόνος του μια ιστορία, ενώ άλλες φορές μία λέξη τα λέει όλα.
Υπάρχουν περιπτώσεις όπου ο θεατής πρέπει να σκεφτεί την αιτία που οδήγησε τον καλλιτέχνη να δώσει κάποιον τίτλο, μπορεί ο τίτλος να είναι ένα κρυφό μήνυμα για τον θεατή ή τον αναγνώστη. Άλλοτε ο θεατής διαφωνεί με τον καλλιτέχνη, άλλοτε ο τίτλος εκφράζει όλους απόλυτα. Πάντως κανένας τίτλος δεν είναι τυχαίος και κάθε εξασκημένος και συνειδητοποιημένος θεατής ή αναγνώστης θα πρέπει να προβληματίζεται και για το μήνυμα του τίτλου. Ακόμα και στη θαυμαστή περίπτωση που εμείς γινόμαστε καλλιτέχνες του λόγο
Έτσι η ομάδα της σχολικής βιβλιοθήκης επέλεξε βιβλία και έργα τέχνης και ζήτησε από τα παιδιά να γράψουν τίτλο για το καθένα(στη ζωγραφική να γράψουν και το όνομα του ζωγράφου). Πολλά παιδιά έδωσαν με φαντασία τον δικό τους τίτλο, γεγονός που αποδεικνύει τη δημιουργική δύναμη του εφηβικού νου. Στη ζωγραφική αναγνώρισαν με ευκολία την ιδιαιτερότητα του Πικάσο, μήπως όμως έφτασε η στιγμή για τη γνωριμία και με άλλους σημαντικούς καλλιτέχνες, όπως ο Πωλ Σεζάν; Το παιχνίδι των τίτλων έβαλε τους/τις μαθητές/τριες να έρθουν σε επαφή με έργα λογοτεχνίας και ζωγραφικής , ανοίγοντας νέες θεματικές και σημεία επαφής με την τέχνη.
