Ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου ήταν Έλληνας λογοτέχνης, ποιητής, πολιτικός και δημοσιογράφος. Γεννήθηκε στο Καρπενήσι το Φεβρουάριο του 1877 και μεγάλωσε στην Ευρυτανία. Όταν έκλεισε τα 13 του χρόνια, μετακόμισε με την οικογένειά του στην Αθήνα. Εκεί τελείωσε το Γυμνάσιο και γράφτηκε στην Ιατρική. Ο Ζαχαρίας είχε απορροφηθεί από τη δημοσιογραφία και έτσι δεν τελείωσε την Ιατρική. Το 1893 συνεργάστηκε με την εφημερίδα ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ του Βλάση Γαβριηλίδη και ασχολήθηκε ως ερασιτέχνης ηθοποιός στο θέατρο ΑΘΗΝΑΙΟΝ. Δημοσιεύει το πρώτο του διήγημα « Ο ψωμάς» και δημοσιογραφεί σε πολλές εφημερίδες. Παράλληλα σπουδάζει ζωγραφική.
Το 1897 συγκλονίζεται με την ελληνική ήττα και γράφει τα «Πολεμικά τραγούδια». Τρία χρόνια αργότερα γίνεται αρχισυντάκτης στο ΣΚΡΙΠ μέχρι το 1905. Μετά ακολουθούν πολλές αλλαγές στην καριέρα και την προσωπική του ζωή. Το 1906 δημοσιογραφεί στο ΧΡΟΝΟΣ και στο ΕΜΠΡΟΣ. Μετακομίζει στο Παρίσι και δουλεύει εκεί ως ανταποκριτής στην εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ, γίνεται νομάρχης της Μεσσηνίας και της Λακωνίας, πεθαίνουν ο πατέρας και ο αδερφός του, διορίζεται διευθυντής στην Εθνική Πινακοθήκη κ.ά.
Ο Ζαχαρίας απεβίωσε από καρδιακή ανακοπή το απόγευμα της 1ης Φεβρουαρίου 1940, εν όσω επέβαινε στο τραμ της γραμμής Πατησίων – Ομονοίας κατευθυνόμενος σε συνεδρίαση της Ακαδημίας. Γνωστός του αναφέρει: «Ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου ήταν ένας ευαίσθητος, άμεσος και αληθινός άνθρωπος. Με ηθικές αξίες πραγματικά ρεαλιστικές και απόλυτα αποδεκτές από την κοινωνία, γι΄ αυτό και όλα τα γραπτά του είναι διαχρονικά και αγγίζουν τις ευαισθησίες όλων των κοινωνικών στρωμάτων. Η αγάπη του προς τα φυτά, τα ζώα, τη φύση και προ παντός τα παιδιά είναι πολύ μεγάλη>»
Πηγή: Βικιπαίδεια
Δημοσιογράφος: Έλενα – Πριγκήπισσα Μάνου
